Przez całe życie byłem graczem. Pamiętam, jak dorastałem i organizowałem turnieje z moją rodziną. Jednak w 2009 r. Branża gier ożyła. Prawdziwi ludzie zastąpili moje mgliste pojęcie, że gry zostały stworzone przez bogów, którzy stworzyli małe światy.
W 2009 roku miałem szesnaście lat i umarłem z powodu niewydolności serca. Nie mogłem nic zrobić. Nie mogłem chodzić do szkoły. Nie mogłem iść do pracy. Nie mogłem biec. Nie mogłem skakać. Mogłem jednak usiąść przed komputerem i robić te wszystkie rzeczy online. Nie tylko mogłem sprintować i badać cały świat, ale byłem w stanie wyładować całą moją frustrację, kopiąc kilku złych w zęby dużą bronią. Były tygodnie, kiedy logowałem się ponad 10 godzin dziennie.
Miałem przeszczep serca, więc byłem całkowicie odizolowany przez dwa lub trzy miesiące. Widziałem i rozmawiałem tylko z moimi rodzicami i moimi lekarzami. Przygnębiłem się nawet z grami. Nie wyobrażam sobie, co by się stało bez nich. Byłem tak wdzięczny, że mogłem rozmawiać z ludźmi. Byłem jeszcze bardziej wdzięczny, że poznałem historie NPC. Przeczytałem każde okno dialogowe misji i oglądałem każdy film z moich ulubionych gier. Znam historię wszystkich. Po prostu musiałem z kimś porozmawiać i tylko NPC powiedzieliby mi wszystko.
Przeszczep ma wiele trudnych rzeczy. Pielęgniarki powiedziały mi, że niektórzy ludzie po prostu nie chcą tego robić. Nie chcą siedzieć, bo to boli. Nie chcą przyjmować leku, ponieważ powoduje to mdłości. Mogłem mieć te problemy, ale nie poddałem się, ponieważ wiedziałem, że gdy już będę lepszy, otrzymam Życzenie. Wybrałem spotkanie z twórcami mojej ulubionej gry, Guild Wars. Zdecydowałem, że będę zdrowa podczas mojej podróży do ArenaNet, gdy tylko będę wiedział, że to się wydarzy. To pozwoliło mi wyjść z oddziału intensywnej terapii trzy dni po przeszczepie serca, chociaż powrót do zdrowia miał trwać dwa razy dłużej.
Na moje życzenie dowiedziałem się, że w branży gier powstają miejsca pracy. Czasami bloguję o moim codziennym doświadczeniu i jestem na studiach w języku angielskim, ale nigdy nie wyobrażałem sobie, że mógłbym być pisarzem, dopóki nie poznałem Loremasters na ArenaNet. Teraz wiem, że chcę nauczyć się pisać o grach i myślę, że moja pasja się ukaże, ponieważ przynoszę wiadomości i wrażenia z branży.
Porozmawiaj z tobą wkrótce.