New World Interactive Day of Infamy, FPS wydany w marcu 2017 roku i wprowadzony na rynek jako duchowy następca oldschoolowych gier FPS Medal Honoru, Call of Duty, i przede wszystkim, Dzień porażki, cieszy się dobrym przyjęciem przez społeczność gier komputerowych ze względu na szczególnie wyjątkową mieszankę zręcznościowych i realistycznych mechanizmów rozgrywki, które rzadko widywano wcześniej. Żeby było jeszcze lepiej, cieszył się stałą podażą dostarczanych aktualizacji, bez dodatkowych kosztów pieniężnych dla bazy graczy, bardziej odblokowywanych jednostek (skórek); poprawki; i całe mapy informacyjne, począwszy od wież flakowych, takich jak Flakturm, aż po Dunkierkę, uruchomione zsynchronizowane z najnowszym filmem Christophera Nolana. W czasie pisania tego artykułu NWI dodało cztery nowe mapy, ponieważ porzuciło status Wczesnego Dostępu.
Niestety, proste dostarczenie tych aktualizacji nie zawsze było dobrze odbierane przez bazę graczy. Zespół deweloperów NWI coraz częściej wydaje się wprowadzać zmiany w grze. Należą do nich: mapy, które na swoich publicznych etapach beta miały znaczące problemy z równowagą i zostały wdrożone mimo to; mapy, które zamieniają się w spamowy wybuch wybuchowy / granatowy z wysoce przewidywalnymi wynikami; usunięcie najpopularniejszego trybu gry z niektórych map, potępiając ten ostatni rzadko odtwarzany, co z kolei powoduje znaczny poziom powtórzeń w obrotach mapy; zmiany w mechanice rozgrywki, które oprócz tego, że są nieuzasadnione, otrzymały silną negatywną opinię i nie zostały odwrócone (jak ma to miejsce w ostatnim przypadku, z utratą możliwości wyboru przez graczy grywalnej frakcji w trybie współpracy gry).
Problemy te wydają się wskazywać zespołowi programistycznemu bardziej na pompowanie aktualizacji i zawartości mapy niż na jakość tego, co dodają i ogólną jakość samej gry. Day of Infamy wciąż nie osiągnął niektórych twierdzeń NWI z maja, takich jak poprawne wyświetlanie rang i ich włączenie do modeli graczy, i pozostawił w połowie wykonane inne funkcje, takie jak karty graczy i system tagów, które nie mają żadnego celu pomijając własną rozrywkę, ponieważ inni gracze nie mogą nawet zobaczyć Twojego profilu (nie dlatego, że zmieni się to znacznie, ponieważ karty nie są nawet konfigurowalne).
To logiczne, że niezależne studio postanowiło skupić większość swoich zasobów na nadchodzącym Powstanie: Burza piaskowa, kontynuacja Powstanie przeciw władzy sam, kolejny bardzo chwalony FPS tego samego studia. Ale bez dobrego wyjaśnienia, fałszywe obietnice i małe, ale szorstkie krawędzie, które istnieją wewnątrz DoI może jedynie wskazać na wewnętrzny problem w ustalaniu priorytetów. Mapy z łatwymi do nadużycia funkcjami, których naprawienie zajęło miesiące - tak jak w przypadku Bretanii - lub najnowszy spam granatowy, pozwalający jednemu graczowi na łatwe rzucenie dziewięciu granatów w 30 sekund (możliwe dzięki najnowszej funkcji usuwania amunicji) , nie należy uważać za uzasadnione wymówki, które wyjaśniają brak polerowania w innych obszarach.
---
Mimo to, ogólna rozgrywka sama w sobie przyćmiewa studia z potrójnymi budżetami i jest dodatkowo wzmocniona przez wyraźny i czysty dźwięk. Gracze poszukujący FPS z motywem drugiej wojny światowej powinni spróbować mimo wymienionych wyżej problemów. Jeśli nie zgadzasz się lub nie zgadzasz z którymkolwiek z podniesionych punktów, zostaw komentarz poniżej.