Samo wspomnienie Obsidian Entertainment wywoła falę kontrowersji w każdej grupie graczy. Pochwala tak czyste, jak słońce będzie padać z niektórych, ostre kolce rozczarowania od innych. Od momentu powstania, Obsidian zawsze był słabszy od branży gier, która pewnego dnia nie może zrobić nic złego w twoich oczach i powinna płonąć w gorzkim piekle.
Ale jakimkolwiek bogiem, w którego wierzysz, kiedy coś robią dobrze, naprawdę robią to dobrze.
Smutno było ich zobaczyć, a nawet smutniej zobaczyć ich ekipę pisarzy bez gry, nad którą mogliby pracować. Więc kiedy Chris Avellone ogłosił, że zamierza założyć nową firmę o nazwie Obsidian Entertainment, świat gier cieszył się. To był cud! Gry, które firma wykona, mogą być ocenione niewiarygodnie, ponieważ mają tak silne i niesamowite osiągnięcia.
Dobrze...
... Tam zaczęły się problemy.
Ich pierwszą grą była kontynuacja KOTOR - Rycerze Starej Republiki 2, The Sith Lords. Opowieść o pierwszej grze była niczym w porównaniu z fabułą, charakterystyką, rozmowami, opcjami. Wszystko było dobrze.
Gra również została dostarczona o wiele za wcześnie i była zaśmiecona straszliwymi błędami. To zepsuło to, co byłoby fantastycznym wydaniem, i było obietnicą przyszłych rzeczy.
Ogłosili, że zamierzają zrobić kolejny sequel gry Bioware - Neverwinter Nights 2. Po raz kolejny fabuła gry i jej dodatkowe pakiety rozszerzeń były niezrównane. Dialog był prawdziwy, a rozmowy się skończyły. Była to również druga gra, w której gracze mogli budować swoje własne, trwałe światy online, aby się w nią zagrać. Wyglądała ładnie we wszystkich właściwych miejscach.
Przez długi, długi czas Obsidian był skazany na ten fakt. Zaczęli od dobrze ugruntowanych gier i zrobili z nich sequele, ale po prostu nie mogli ich zmusić ... Cóż .. Ssać. Musieli spróbować czegoś innego. Coś specjalnego. Coś niesamowitego, który był ich własny.
Musieli wydać własną grę.
W 2010 r. Świat (i przez cały świat, mam na myśli wszystkich na Steam) był traktowany na Alpha Protocol, pierwszy na świecie (i obecnie) Espionage RPG. Pochwalił się głęboką i intrygującą fabułą z wieloma ścieżkami i opcjami, które radykalnie zmieniłyby sposób gry. Opowiedział o tym, jak twój styl gry nie miał znaczenia, o ile dobrze się z tym bawiłeś i utknąłeś w stylu, który pracował dla ciebie. Pokazało to, że gry nie muszą być liniowe ani restrykcyjne w tym, co gracz może zrobić, a to, że pozwala im mieć coś więcej niż tylko wybranie dobrej lub złej opcji, nie polega na tym, jak napisać sprzeczną fabułę.
Powiedział światu, że Obsidian Entertainment może napisać żywe światła dzienne z fabuły.
Powiedział także światu, że Obsidian Entertainment nie może zaprogramować gry.
Nie zamierzam was okłamywać. Alpha Protocol to najłatwiejsza gra, jaką kiedykolwiek stworzono. Weź każdą pojedynczą grę z efektami masowymi i jej rozgałęzione wątki oraz ciekawą wiedzę. Do diabła, weź każdy wątek, jaki kiedykolwiek zrobił Bioware. Dodaj je wszystkie razem z odrobiną soli, a może nawet przyzwoitym dialogiem.
Twój wynik zostanie pokonany w ciągu godziny od rozpoczęcia gry w Alpha Protocol.
Obsidian miałby kopalnię złota, gdyby gra nie była pełna błędów. Postacie znikają losowo podczas misji, w tym także te ważne, które trzeba rozwijać. Minigry losowo przestałyby się ładować, zmuszając cię do użycia jednego ze swoich niezniszczalnych, aby go uruchomić. Kiedyś miałem fantastyczną usterkę, w której przyciski menu na ekranie startowym wydawały odgłosy walki, kiedy je wybrałem. Sama gra nie była tak silna i można ją było łatwo oszukać, gdybyś wiedział jak.
Ale z drugiej strony, to jedyna gra, którą znam, w której możesz postawić najtrudniejszego szefa w grze, mówiąc o teoriach spiskowych z jakimś gościem na Tajwanie.
Powiedz, że to nie jest niesamowite.
Sprzedaż protokołu Alpha nie była tak wysoka, jak się tego spodziewano, niestety, i gra nie wydaje się zmierzać do kontynuacji. Byłoby wspaniale, gdyby tak było, ale czasami świat nie działa tak, jak sobie tego życzysz. Tak jak w przypadku Obsidian Entertainment.
Byli jednak niezrażeni, ponieważ były gry, które miały być wykonane, wątki do napisania, a Bethesda zadzwoniła do nich, aby powiedzieć im, że mają nową licencję do zabawy.
Fallout New Vegas pojawił się również w 2010 roku, kontynuacji Fallouta 3. To był złoty sen każdego gracza - gra była w większości już stworzona: jej silnik był taki sam jak Fallout 3 bez zbyt wielu zmian. To prawda, że nadal zawierał błędy, ale nie były to Obsidian Level Bugs. Wszystko, co musieli zrobić, to użyć go, zaprojektować fabułę i jest to natychmiastowa zwycięska formuła. Zadziałało...
...W stopniu.
Fallout New Vegas najlepiej można opisać jako „Like Fallout 3 ... ale dobry”. Gra stworzona po to, by po wstępnej fazie gry podejść do gracza i przejść „tutaj jest sześć różnych opcji, w jaki sposób można pójść. Możesz wybrać kogoś, kogo lubisz. Albo powiedz, że zepsuć los i rządzić tą ziemią. Tak czy inaczej nie ma znaczenia, to będzie jazda ”.
Nie ma jeszcze gry, która zadusiłaby Cię zarówno w wyborze, jak i w New Vegas. Praktycznie każda czynność, którą podejmujesz, ma konsekwencje w dół, a także z wyboru - nie zawsze jest to także prosty wybór dobra czy zła. Opcje na opcje są nakładane na siebie, dusząc cię, dopóki nie uwolnisz się, wspinając się na szczyt i oświadczając, że nie jesteś śmieciem rynnowym, że jesteś człowiekiem właściwym, a jeśli masz rację, powiedziałeś, że Enklawa jest to najbardziej modna rzecz od Wielkiego Gatsby'ego, a potem chowasz się głęboko w tym łonie, aż zaczniesz krzyczeć o powietrze.
A przecież to nie wystarczyło dla Bethesdy: Obsidian miał szansę na premię w grze, jeśli uzyskała wynik metakrytyczny powyżej 85%. Dotarli nawet do 84% na PC. To boli. Dużo. Jak młot kowalski do twarzy za robienie czegoś, co ci się podobało, co go boli. To naprawdę boli.
Kontrowersje powstałe w wyniku takiego przedsięwzięcia mogły zaszkodzić Obsidianowi bardziej, niż się wydawało. Po Fallout New Vegas wrócili do robienia kolejnych sequeli, wydając Dungeon Siege 3. Gra, która szczyciła się trybem kooperacji, tak strasznie zaprojektowanym fanom, próbowała złożyć petycję, aby słowa Co-Op zostały usunięte ze Steam strona. Działka była jednak w porządku.
Rzeczy prawdopodobnie kontynuowałyby w ten sposób i moglibyśmy sprawić, by pracowali nad nową wersją Thiefa, gdyby Kickstarter nie przeszkodził.
Obsidian wskoczył na modę, gdy Double Fine rozpoczął finansowanie na własną rękę i działało! Wasteland 2 wygląda fantastycznie, głównie dlatego, że Chris Avellone z Obsidian pisze tylko fabułę, a Obsidian nie ma nic wspólnego z programowaniem. Project Eternity miał fantastyczny Kickstarter, a gracze już ślinią się na zrzutach ekranu, które zostały wydane. I nawet nie mówmy o potworze, który będzie Torrent: Planes of Numeria, kiedy wyjdzie.
Oczywiście, Project Eternity jest jedyną rzeczą, która zostanie wyprodukowana przez Obsidian Entertainment, więc to, co fani będą mieli nadzieję wspierać, kontynuuj.
Przyszłość jest jeszcze jaśniejsza, teraz, gdy jest oficjalne wydanie dla South Park: The Stick of Truth, które brzmi prawie tak absurdalnie, jak to było pisanie tego. Ale to prawda - Obsidian zamierza wydać grę South Park w tym roku. To będzie genialne.
Obsidian Entertainment widział wiele wzlotów i upadków w swoim czasie. Gracze są zawsze na dwa sposoby. Jest prowadzony przez najbardziej błyskotliwe umysły w branży i nigdy nie przestanie wypuszczać niesamowitych gier. Jedyną prawdziwą wadą jest czas finansowania i wydania - mamy nadzieję, że Kickstarter i Project Eternity powstrzymają go.
Wiele rzeczy leży w wydaniu tej gry: jako twórca pochodzący z tłumu, świat będzie obserwował, jak dobre może być takie przedsięwzięcie (patrzę na ciebie Banner Factions Saga), i gdzie firma może pójść od tutaj. Byłoby dokładnie tak samo, jak w przypadku New Vegas, wyniki metakrytyczne i sprzedaż gier mogą łatwo spowodować lub przerwać Obsidian na zawsze. Czy rzeczywiście uda im się uwolnić kolejną Bramę Baldura i podjąć krok Bioware-Esque, aby stać się domową nazwą? Czy będą musiały zostać zakupione przez firmę zajmującą się grami przez EA, aby utrzymać się na rynku?
Kocham cię Obsidian i mam nadzieję, że nigdy się nie zmienisz.
Teraz daj mi ALPHA PROTOCOL 2, TY BASTARDS!