Zawartość
Dzień 4 Metroid Rewind Review Series przybył i właśnie w tym momencie znaleźliśmy się na dziwnym nowym terytorium dla serii. Po tym, jak Samus zniszczył Matkę Mózg i uciekł z Zebes w ulubieńcu fanów Super Metroid, cybernetycznie wzmocniona bohaterka akcji zniknęła z pamięci. Nie otrzymawszy ani jednej wzmianki za całą erę Gameboy Color i Nintendo 64, upłynęło 8 lat, zanim słynny łowca nagród wrócił do czołówki gier, lądując w 2002 roku z nie jedna, ale dwie nowe gry wydane 17 listopada 2002 roku. Te gry były Metroid Fusion na Gameboy Advance i Metroid Prime na Nintendo Gamecube.
Odkąd skończyliśmy przeglądanie 2D Metroid w ostatnim Przegląd przewijania, Myślę, że sensowne byłoby zobaczenie gdzie 2D Metroid gry od tamtej pory minęły. Jako pierwsi przyjrzymy się temu Metroid Połączenie, gra z serii 92/100 z metakrytem, która znajduje się w cieniu Super Metroid. Jak ze wszystkimi Recenzje Rewind, Metroid Fusion przejdzie proces recenzowania oczami krytyka z 2015 roku. Żadnych nostalgicznych okularów, żadnych wymówek, żadnych racjonalizujących ograniczeń sprzętowych i nie oszczędzania się przed gniewem fanów i czytelników. Nic nie oszczędza tej gry z niczego, czego my, jako współcześni gracze, moglibyśmy oczekiwać od tego gatunku. Teraz, kiedy założyłem swój Fusion Suit i oczyściłem powietrze z X-Parasites, spójrzmy na to Metroid Fusion na Gameboy Advance.
Poza tym: czy ktoś inny zawsze nazywał to Gameboy Advanced? Właśnie zrozumiałem, że to jest Postęp, nie zaawansowane ...
Fabuła
Metroid Fusion oznacza po raz pierwszy a Metroid gra ma solidną fabułę i po raz pierwszy Samus Aran otrzymuje głos (tekstowy). Dzięki wewnętrznym monologom Samusa i jej rozmowom z komputerem pokładowym Federacji Federacji Galaktycznej dowiadujemy się, jakie są nasze bezpośrednie cele w całej grze, a także kilka zaglądających w burzliwą przeszłość Samusa.
W tym intro-kinie zaczynamy Metroid Fusion na pokładzie oryginalnego śmigłowca Samusa. Po pełnieniu funkcji ochroniarza dla zespołu badawczego organizacji Biologic Space Laboratories, Samus wchodzi w kontakt z dziwnym pasożytem znanym jako X. Pasożyt nie wykazuje żadnych objawów, dopóki grupa nie opuści już SR388, ale po zbliżeniu się do pasa asteroid nasza bohaterka traci świadomość, rozbicie jej ostrzału i konieczność uratowania przez załogę firmy BSL.
Nie mogąc dezaktywować kombinezonu mocy, gdy jest nieprzytomna, Samus zostaje zabrany na operację, gdzie zdejmuje się wiele części jej zbroi, „radykalnie zmieniając jej wygląd”. Ponieważ jednak pasożyt X już atakował jej centralny układ nerwowy, trzeba było stworzyć szczepionkę. Używając resztek dziecięcego metroidu, szczepionka Samus skutecznie przekształca ją w hybrydę ludzką / chozo / metroid.
Po wyzdrowieniu Samus otrzymuje rozkazy zbadania eksplozji na stacji badawczej BSL, gdzie trzymają okazy z misji SR388, a także zainfekowane kawałki jej skafandra. Odkąd jej własny statek został uszkodzony, Samus został sparowany z nowym śmigłowcem przez Galaktyczną Federację, a także z komputerem pokładowym, którego nazywa „Adamem” po swoim starym dowódcy.
Początek spoilerów
W miarę postępów graczy Połączeniefabuła dowiaduje się, że stacja badawcza została opanowana przez X, zamieniając ludzi w zombie i stworzenia w broń biologiczną. Co gorsza, stary garnitur Samusa przekształcił się w stworzenie znane jako SA-X (lub Samus Aran-X), klon, którego jedyną misją jest ochrona pasożytów X na pokładzie przed ich jedynym naturalnym drapieżnikiem - metroidem. Dogodnie oznacza to zabicie Samusa.
Gdy gracze przechodzą przez historię, dowiadują się o zasięgu możliwości X. Dowiadujemy się, że pasożyt jest w stanie zarażać nie tylko organizmy, ale także komputery i roboty. Dowiadujemy się również, że Federacja Galaktyczna klonowała metro, rozwijając je w niebezpieczne meta alfa, gamma, a nawet omega metroidy, z którymi walczyliśmy w Metroid II: Powrót Samusa. Wiadomości wyraźnie zdenerwowały Samusa i zaczęły się kłócić z komputerem, który upiera się, że X i metroids mają być wykorzystane do poprawy społeczeństwa Federacji Galaktycznej.
Gdy Samus postanawia rozbić stację na SR388, aby zabić wszystkie metro i X raz na zawsze, otrzymujemy następującą scenę:
Następnie Samus wyrusza na stację w SR388, a także pokonuje SA-X i Omega Metroid. Bez statku do ucieczki (przypuszczalnie w tym momencie zostanie zniszczony przez wspomnianą Omegę Metroid) Samus akceptuje jej los. To wtedy Samus zostaje uratowany przez Etecoons i Dachora, które uwolniła z talii mieszkalnej wcześniej w grze, która przejęła dowództwo nad gunship.
Koniec spoilerów
Metroid Fusion robi świetną robotę, opowiadając historię, nie mówiąc nam zbyt wiele. Dzięki szybkim przerywnikom w grze i splash artom, a także monologom Samusa i dialogom z komputerem „Adam”, otrzymujemy prawdziwy wgląd nie tylko w Metroid wszechświat, ale także w postać Samusa.
Dowiadujemy się, że Samus ma wobec niej niepewność. Samus ma „bezimienny strach w [jej] sercu”, gdy zbliża się do stacji BSL, nie lubi przyjmować rozkazów od „tępego, skomputeryzowanego CO” i pomimo tego, że początkowo nie lubiła komputera, szanuje go, ironicznie nazywając go swoim starym przyjacielem Adam Malkovich.Chociaż ta gra jest ostatecznie platformówką 2D, tak jak każda Metroid tytuł przed nim, Metroid Fusion sprawia, że Samus Aran wyskakuje ze swojej skóry jako płaska postać i po raz pierwszy staje się trójwymiarową postacią. Tylko z tego powodu to Metroid Fusion dominuje nad wszystkimi poprzednimi Metroid tytuły w kategoriach fabuły, coś, co nawet Super Metroid nie zrobił.
Rozgrywka
Piękna:
Tylko Super Metroid otrzymałem „piękną” sekcję przed tym artykułem i jest dobry powód, aby ta gra również otrzymała tę. W rzeczywistości jest tak Metroid Fusion zasługuje na „piękną” sekcję bardziej niż Super Metroid jest * angażuje wzmacniacz prędkości * Metroid Fusion to najlepszy 2D Metroid doświadczenie.
Teraz, gdy fanboys się uspokoił, oto powody, dla których ...
Chociaż to wystarczy Metroid Połączenie przywraca ciasne sterowanie i pęd do skoków Super Metroid - z nieznanych przyczyn udało się zrujnować, gra również przywraca niemal każdą broń z Super Metroid bez strasznego mapowania przycisków. Czytelnicy, którzy śledzili moją serię Metroid recenzje to przypomną Super Metroid cierpiał na przypadek „zbyt wielu przycisków bez racjonalnego powodu”. Dla tych, którzy nie wiedzą, Gameboy Advance nie ma dwóch wymienionych przycisków - zarówno pod względem fizycznym, jak i sterującym. Mówię oczywiście o absurdalnych przyciskach „anulowania pozycji” i „biegu”.
W Metroid Fusion oba te przyciski zostały usunięte ze względu na ograniczenia urządzenia przenośnego i wcale nie są bardzo przeoczone. W rzeczywistości tak jak Metroid II: Powrót Samusa miał ograniczenia graficzne, które zmusiły programistów do obejścia tego problemu (i ostatecznie do stworzenia lepszego produktu), tak samo jak usunięcie przycisków X i Y dla Połączenie zmusił programistów do działania wzmacniacza prędkości i innych urządzeń.
Ponieważ shinesparking jest niezbędną częścią Fusion Projekt poziomu, booster prędkości jest wymagany w prawie każdym obszarze po jego nabyciu. Bez przycisku uruchamiania Połączenie zamiast tego opiera się na systemie kontroli opartym na pędzie. W rezultacie Samus nie zaczyna „biegać” aż do około 0,8 sekundy po tym, jak gracz trafi w lewo lub w prawo. Najlepsza część? Nie wymusza to projektowania poziomu Połączenie stać się bardziej płaski lub szerszy niż w Super Metroid, i faktycznie czyni platformowanie bardziej dokładnym niż kiedykolwiek.
Innym ulepszeniem jest system rakietowy. Zamiast naciskać select i biegać przez nasze opcje z pociskami, super pociskami, bombami energetycznymi, belkami chwytającymi i tak dalej, zamiast tego prezentujemy pojedynczą czystą funkcję rakietową, która ulepsza się w taki sam sposób, jak robi to wiązka mocy. W ten sposób rakieta lodowa, rakieta dyfuzyjna i super pocisk szturmują się nawzajem, tworząc pod koniec gry ładunek super-rozpraszający lód o czystej wspaniałości.
Czytelnicy przypomną sobie, że złożyłem skargę Super Metroid że belki układające spowodowały, że Samus poczuł się „nadmiernie zasilany” i zniszczył późniejszą część gry. Jednak w Metroid Fusion nie o to chodzi. Pół-zwykły pośpiech Połączenie zostawił mnie z 78% stopniem ukończenia, tym samym, co ja Super Metroid daj lub weź 1-2%.
Wyniki w późnej rozgrywce były zupełnie inne. Pierwszym powodem jest to, że pancerz się zwiększa Połączenie nie wzmacniaj obrony Samusa tak bardzo, jak oni Super Metroid. W rzeczywistości inne niż Metroid Prime i Zero Mission, Połączenie faktycznie ma najniższy wzrost obrony przed kombinacją Varia, ponieważ zapewnia jedynie 40% redukcji obrażeń Połączenie w przeciwieństwie do 50% w Wspaniały. Co więcej, Kombinezon Grawitacyjny zmniejsza obrażenia tylko o 70% w przeciwieństwie do (50 + 25%), gdy Grawitacja i Varia są aktywowane w Super Metroid.
Samo belki i pociski nie są prawie tak „zbyt zasilane”. Przesuwając Lodową Belkę do nowego Lodowego Pocisku, zdolność Samusa do zamrażania wrogów jest drastycznie utrudniona. Pociski dyfuzyjne wymagają również, aby pociski były ładowane, podobnie jak broń belkowa, aby uzyskać pełny efekt. Wszystkie te zmiany, a także silniejsze i trudniejsze do zabicia wrogów, zapewniają prawdopodobnie jedną z najbardziej zrównoważonych Metroid tytuły do tej pory.
Na temat wrogów, w Połączenie większość bossów będzie ciężko bić, zanim zaczną się zmieniać na czerwono (co oznacza, że ich zdrowie jest niskie), aw tym czasie każdy nabywany przez ciebie zbiornik energii zostanie wydane. Nie tylko to, ale Core-X, który pojawia się po pokonaniu bossa nadal próbuję cię zabić.
Na przykład pająk-szef Yakuza z łatwością zdjął co najmniej cztery moje zbiorniki energii z powodu mechanizmu łapania łańcuchów, który zabrał mi kilka zgonów, aby wyjść poza strategię. Tymczasem bossowie tacy jak SA-X zdejmą prawie dwa całe zbiorniki energii z każdym trafieniem podczas twoich spotkań. Wszystkie te obrażenia zostawiły mnie zazwyczaj z jednym lub dwoma zbiornikami energii na późniejszych bossach (po rozpoczęciu każdej walki z około 6-10 w oparciu o to, jak daleko byłem w grze), co spowodowało, że chciałem, aby nadal miałem oryginalny kombinezon energetyczny zamiast znacznie bardziej delikatny garnitur Fusion.
Ta chęć bycia silniejszym to kolejna rzecz, którą ta gra robi lepiej. Metroid Fusion sprawia, że czujesz się jak odzyskujący pacjent. Jeśli Super Metroid opowiedział historię poprzez swoją rozgrywkę, Metroid Fusion powiedziałem to jeszcze lepiej, wciąż korzystając z narracji tekstowej. Podczas pierwszych kilku chwil (w rzeczywistości prawdopodobnie do czasu znalezienia co najmniej 3 zbiorników energii) czujesz, że jesteś słaby. Samus umiera na prawie każdego napotkanego wroga, niezależnie od tego, czy chodzi o powolnych i słabych badaczy zombie, czy o napalone hornoady z Sektora 1 - czujesz, że masz zerową szansę przeżycia, tak jak mówi ci komputer.
To poczucie izolacji Metroid jest znany z tego, że komputer nie jest uszkodzony. Podczas podróży przez stację BSL ciągle czujesz się ścigany przez SA-X, nawet jeśli go tam nie ma. Po pierwszym pojawieniu się w przerywniku z windą martwiłem się, że klon Samusa przyjdzie po mnie i za każdym razem, gdy się pojawiał, zmieniała się atmosfera, a światła stawały się ciemne, a dźwięk stawał się niczym więcej niż uderzeniami serca i śladami.
Gra zapewnia także nowe mechanizmy Metroid franczyzowa. Dodanie drabin, chwytanie półek i wspinaczka po małpich barach przynoszą nowe metody walki z bossami i odkrywania. Celowy system gry również tworzy nowe zagadki Super Metroid nie mógł mieć bez historii dołączonej do gry. Dodaj do tego fakt, że Połączenie przywraca prawie każdą aktualizację pojedynczego koloru z poprzednich gier, a także dodaje kilka innych oryginalnych broni, a ja nie mam nic więcej do udowodnienia Super Metroid fanboys, że tak naprawdę jest Połączenie zasługuje na tytuł bycia ostatecznym Metroid doświadczenie.
Złe:
Jednak nie mogę tego powiedzieć ze względu na uczciwość Metroid Fusion nie ma własnych wad. Jak wspomniano wcześniej, gra ma charakter liniowy. Jako takie mamy nieco mniejszą swobodę w zakresie eksploracji niż w Super Metroid. Chociaż nie jest to straszna sprawa, jest ona „zła” dla gry w gatunku eksploracji od czasu każdej gry z serii aż do tego momentu, która pozwoliła graczom na dotarcie do dowolnego obszaru, który chcą, o ile mają wymagane przedmioty . Innym małym problemem jest brak przerw w sekwencji, ponieważ gra wyszła z drogi, aby zapobiec ich wystąpieniu. Powinienem jednak zauważyć, że istnieje sekretna pisanka na dedykowane wyłączniki sekwencji w formie niedostępnej w innym przypadku przerywnika, który komputer łamie czwartą ścianę, mówiąc: „Zastanawiam się, ilu graczy rzeczywiście zobaczy tę wiadomość ...?”
Chociaż twierdziłbym, że ma to wpływ na rozgrywkę w dobry sposób, ponieważ niektóre elementy można zdobyć tylko w określonych momentach gry, zmuszając graczy do dokładniejszego zbadania przed kontynuowaniem, ostatecznie jest to obiektywne niepowodzenie w śledzeniu głównej funkcji sprzedaży franczyzy. To powiedziawszy, nie ma nic więcej do narzekania. Jestem poważny. Jestem ze stratą.
Prezentacja
Podobny do Super Metroid, Połączenie nie postarzał się wcale pod względem grafiki. Obrazy sprite używane w tym tytule Gameboy Advance są bardzo szczegółowe, nawet bardziej szczegółowe niż jego poprzednik dzięki 32-bitowej grafice. Styl artystyczny pasuje również do Metroid tytuł jako mniejsze stworzenia wyglądają obrzydliwie lub przerażająco, podczas gdy więksi bossowie dotknięci pasożytem X wahają się od przerażającego do koszmarnego paliwa. W ten sposób gra najlepiej wykorzystuje moc obliczeniową Gameboy Advance i do dziś wygląda niesamowicie. Biorąc pod uwagę wyjście 1080p portu Wii U i jego wygładzanie pikseli, masz grę, która naprawdę przetrwała testy czasu.
W sztuce jest też wiele drobnych szczegółów, które sprawiają, że czuję się skrępowany tym, jak wielkie są. Stanowisko Samusa jest tego doskonałym przykładem. Na obrazku po lewej widać wyraźnie, że Samus w Metroid Fusion trzyma od dołu armatnię. Porównaj to z obrazem po prawej stronie ręki Samusa, który jest na górze podczas przerywnika otwierającego (gdzie była zdrowa), a także tego samego duszka, którego używa SA-X podczas polowania na ciebie. Grafika pięknie ujmuje to, co czuje Samus. Jest słabsza, jest w biegu i próbuje przetrwać. Samus nie jest już zbyt potężną postacią, w której była Super Metroid, a jej jedynym zmartwieniem jest ukończenie misji, a jednocześnie jej życie.
Projekt dźwięku z drugiej strony jest niczym innym, jak oczekujemy od tytułu Nintendo. W przeciwieństwie do swojego przenośnego przodka w Gameboyu, Fusion muzyka sprawia, że czujesz się zanurzony w sytuacji. Weźmy na przykład rytm inspirowany dżunglą przez Sector 2 (TRO) lub podwodne, przypominające palcami nuty Sector 4 (AQA). Gra naprawdę rozumie, jak zanurzyć gracza za pomocą muzyki tak samo jak jego poprzednika na SNES. Osobistym ulubionym utworem jest melodia, która pojawia się, gdy jesteś zauważony przez SA-X, ponieważ słusznie wywołał panikę, gdy próbowałem uciec od krwiożerczego klona. Sama ścieżka dźwiękowa nie zapewnia sprawiedliwości w grze, ponieważ w rzeczywistości efekty dźwiękowe są powiązane z muzyką, która tworzy środowisko, którego po prostu nie można odtworzyć żadnym dźwiękiem na ich samotności.
Werdykt
Nie mogę przez całe życie powiedzieć czegoś złego Metroid Fusion. Poza ograniczeniami sprzętowymi (które zawsze zmuszam się ignorować przy każdej recenzji) nie ma na co narzekać. W rzeczywistości powiedziałbym, że gdyby ta gra otrzymała przeróbkę HD z modelami 3D lub nawet gdyby po prostu otrzymała sztukę o wyższej jakości, czuję się tak, jakby gra rzeczywiście pogorszyła się. Gra jest całkowicie dźwiękowa zarówno pod względem rozgrywki, jak i prezentacji, dzięki historii, która naprawdę działa. Każdy problem rozgrywki, który był obecny we wszystkich poprzednich tytułach, zniknął, a chociaż gra może wydawać się nieco bardziej ograniczona pod względem eksploracji, ulepszenia wprowadzone w grze znacznie przewyższają drobną wadę.
Po tym wszystkim, co w końcu zostało wydrukowane, muszę dać grze rekomendację 9/10 i obowiązkową grę. Gra nie wymyśla na nowo gatunku, ale wykonuje to, co działa w najlepszy możliwy sposób.
Powiedziawszy to, nie polecam go jako miejsca startowego z powodu trudności. Gracze, którzy nie doświadczyli Metroid gra wcześniej umrze ... dużo. Jestem poważny. Grać Super Metroid lub dowolne inne 2D Metroid gra przed tym. Mogę sobie tylko wyobrazić, jak wygląda japoński Hard-Mode.
Jakie są twoje opinie na temat Metroid Fusion? Czy gra przebija Super Metroid jak twierdzę, czy robi to dziecko z plakatu z serii Połączenie wydaje się tak chory, jak czuje Samus w tej grze? Wyraź swoje opinie w sekcji komentarzy poniżej! Pamiętaj także o sprawdzeniu tego artykułu lub strony głównej GameSkinny, aby dowiedzieć się o przyszłych recenzjach w oryginalnym 1986 roku Metroid w NES do wersji 2010 Metroid: Inny M. W weekend zrobię tymczasową przerwę, żeby nadrobić zaległości, ponieważ wydaje mi się, że się zagubiłem Metroid Prime 2: Echa... Do tego czasu, zobacz do następnej misji!
Recenzje w tej serii:
- Metroid (NES)
- Metroid II: Powrót Samusa (GB)
- Super Metroid (SNES)
- Metroid Fusion (GBA)
- Metroid Prime (GC / Wii / Wii U)
- Metroid: Zero Mission (GBA)
- Metroid Prime 2: Echoes (GC / Wii / Wii U)
- Metroid Prime Pinball (NDS)
- Metroid Prime Hunters (NDS)
- Metroid Prime 3: Korupcja (Wii / Wii U)
- Metroid: Inne M