Rewind Review - The Legend of Zelda & dwukropek; Odniesienie do przeszłości

Posted on
Autor: Virginia Floyd
Data Utworzenia: 10 Sierpień 2021
Data Aktualizacji: 7 Móc 2024
Anonim
Rewind Review - The Legend of Zelda & dwukropek; Odniesienie do przeszłości - Gry
Rewind Review - The Legend of Zelda & dwukropek; Odniesienie do przeszłości - Gry

Zawartość

Tydzień 3 Legend of Zelda Rewind Review seria jest tutaj, a wraz z nią przechodzimy od ery 8-bitowej NES do 16-bitowej chwały Super Nintendo!


Dzisiaj jest także pierwszym z serii wieloplatformowych Legenda o Zeldzie recenzje od prawie każdego Zelda tytuł z Odniesienie do przeszłości do The Wind Waker widział ponowne wydanie w jakiś sposób, w kształcie lub formie. Granie w każdą z tych gier na różnych systemach było żmudnym doświadczeniem, ale kładę na tobie rozsądek, abyś miał najlepsze wrażenia w grach!

Dzisiejsza gra Odniesienie do przeszłości często był wymieniany jako jeden z najlepszych - jeśli nie najlepszy - Legenda o Zeldzie gra do tej pory. Krytycy szybko przekazują grze 10/10 opinii po lewej i prawej stronie, a prawie nikt nie ośmiela się dać jej niczego mniejszego niż 8/10. Nie wierz mi? Sprawdzić Metakrytyczny gdzie nawet wersja GBA gry ma Metascore 95. Mając to na uwadze, wszedłem Odniesienie do przeszłości wiedząc o tym - podobnie jak mój Super Metroid Rewind Review - Zanim skończę tę recenzję, mogę po prostu podpalić gniazdo szerszeni.


Jak w przypadku wszystkich recenzji Rewind, The Legend of Zelda: Link to the Past zostanie poddany przeglądowi oczami współczesnego krytyka. Nie nostalgiczne okulary, żadnych wymówek, żadnych racjonalizujących ograniczeń sprzętowych i nie oszczędzanie się przed wściekłymi fanami i czytelnikami.

Nic nie usprawiedliwi gry z niczego, czego my, jako współcześni gracze, chcielibyśmy dziś zobaczyć w tym gatunku. Więc bez dalszych ceregieli, weźmy miecz i tarczę naszego zmarłego wuja, zanim wyruszymy przez Hyrule, by zatrzymać złego czarodzieja, Agahnima, w The Legend of Zelda: Link to the Past na SNES.

Fabuła

W moim Metroid: Inne M recenzja Złożyłem kontrowersyjne stwierdzenie, że „Gry Metroid nigdy nie wyznaczały standardów gier przygodowych i eksploracyjnych”. Potem powiedziałem, że oba Metroid i The Legend of Zelda zamiast tego zostały użyte przez Nintendo, aby przepchnąć swój sprzęt do granic możliwości. To prawda Odniesienie do przeszłości jak dostaniemy nasz pierwszy The Legend of Zelda film w grze widoczny w tym filmie poniżej:


Zasadniczo niewiele się tam dzieje Odniesienie do przeszłości ponieważ historia jest - na lepsze lub na gorsze - trochę meh. Używam tego opisu, ponieważ w tym momencie serii The Legend of Zelda nie był w stanie oderwać się od „jesteś wybranym bohaterem, więc bez ważnego powodu będziesz mógł powstrzymać Króla Zła powracającego - ponownie!”

Podczas gdy Link miał dodatkowy akcent związany z tym, że jego przeznaczenie w jakiś sposób splata się z samą księżniczką Zeldą, nie ma wiele do zaoferowania Linkowi z powód uratować Zeldę. Poza tym, że „Zelda to twoja ....”, którą daje Wujek, Link nadal jest największym Gary Stu w grze w tym momencie serii.

Podczas gdy moc SNES została wykorzystana do tworzenia filmowych przerywników w grze, które są przyjemne do oglądania, jedyną prawdziwą różnicą w zakresie prezentacji fabuły dla głównego wątku jest użycie innych NPC. Na przykład we wstępie widzimy Agahnim transportującego Siedem Dziewic do Mrocznego Świata. Jest to miłe uzupełnienie, mówiąc delikatnie, zwłaszcza w porównaniu z poprzednimi grami - ale nie robi nic dla tej historii.

Pomimo postępów technologicznych seria wciąż nie sprawia, że ​​zależy nam na postaciach. W grze, w której głównym celem jest ratowanie świata, można oczekiwać, że pojawi się jakaś zachęta. Jednak nie ma żadnego. Najbliższym powodem, dla którego Link pragnie uratować Zeldę, jest jego wujek, który wspomina, że ​​Zelda to coś w stylu Link.

Poważnie ... twój wujek nie mówi ci, czym jest związek Zeldy z tobą, i nigdy więcej nie wspomina o nim w grze

Jeśli nie mamy powodu, by uratować królestwo, gra nadal opiera się wyłącznie na samej rozgrywce. Jeśli brak charakterystyki Link ma na celu sprawienie, że gracz poczuje się bardziej zanurzony, to po prostu zastanawiam się, dlaczego nie mogę po prostu sprawić, by mój Link wystartował i powiedział: „jest do bycia sobą!” przed wyruszeniem w zachód słońca.

Może to być dobre dla NES, gdzie historia była niemożliwym wyczynem, ale powinniśmy spodziewać się nieco więcej od gry opartej na fabule. Jeśli nie jesteśmy przywiązani do postaci, nie ma powodu, aby robić rzeczy, które robimy. Dla argumentu, Odniesienie do przeszłości mógł zostać zastąpiony przez kilka ogólnych ikonek na ekranie i nadal osiągać ten sam poziom sukcesu w oparciu o samą rozgrywkę.

Nie oznacza to jednak, że wszystkie „fabularne” elementy gry są kompletnymi porażkami. W rzeczywistości, Odniesienie do przeszłości faktycznie ma kilka interesujących postaci. Po raz pierwszy postacie zapadają w pamięć, w pełni wykorzystując wszystkie soczyste megabity, które można przechowywać w kasecie SNES. Odniesienie do przeszłości ma około 30 unikalnych postaci wśród różnych ogólnych NPC, dzięki czemu Hyrule po raz pierwszy czuje się jak prawdziwe królestwo. Nie mamy już rozległych obszarów nicości, w których nikt nie mieszka, a zamiast tego mamy prawdziwe królestwo z różnymi postaciami. Jeśli Odniesienie do przeszłości spędził ten poziom wysiłku na rozwijaniu głównych bohaterów, może gra sprzedałaby mnie bardziej na froncie „historii”.

Zdjęcie dzięki uprzejmości VGfacts.com

Wersja Gameboy Advance Odniesienie do przeszłości dodaje także postacie z nowszych tytułów, a także nowych NPC, którzy uczą umiejętności Link, których nie można zaprojektować w oryginalnej grze. Najbardziej godnymi uwagi przykładami są klon (patrz wyżej) - który zastępuje ucznia Syrupa - i trzeci drwal, Q. Bumpkin, który uczy Link the Hurricane Spin.

Rozgrywka

Piękna:

Chciałbym najpierw podkreślić, że elementy sterujące w tej grze są tak doskonałe, jak tylko możesz. Zgodnie z oczekiwaniami ataki mieczem są na B. Mapa jest powiązana z X, elementy znajdują się na Y, a prawie wszystko inne w grze jest powiązane z A. Wybierz służy do zapisania gry, podczas gdy Start jest używany do uzyskania dostępu do ekranu ekwipunku. Wszystko ma sens i nie dodaje się niczego niepotrzebnego.

Sam fakt, że ta gra ma tak szczegółową mapę, jest sam w sobie bogobojny. Nawet do dziś większość gier nie ma tak szczegółowej mapy jak Link do przeszłości. Każdy pojedynczy dom, loch i ważny przedmiot jest umieszczony na idealnej pikselu miniaturze świata. Nic nie jest przeoczone, a wszystko, co gracz może chcieć znaleźć, jest widoczne na ekranie. Gdzie jest zamek? Jest tam na środku mapy. Gdzie jest wioska Kakariko? Właśnie tam, w pobliżu zamku ze wszystkimi domkami. Jest prawie bez zarzutu. Jedynym sposobem na ulepszenie mapy są filtry do przeszłych lochów i inne tego typu rzeczy, ale robi to, co musi zrobić.

Wystarczy spojrzeć na tę wspaniałą mapę w grze!

Gra mieczowa została znacznie ulepszona w stosunku do poprzednich części. Nigdy nie ma sensu zastanawiać się, gdzie dokładnie znajduje się twoja tarcza, i bardzo wcześnie zostało wyjaśnione, co możesz - i nie możesz - zablokować dzięki różnorodności wczesnych wrogów gry. Intuicyjny projekt przeciwnika pozwala graczom bardzo wcześnie zrozumieć, że niektórych przeciwników nie można pokonać bezsensownymi ruchami mieczem, a strategia musi zostać zastosowana, jeśli gracze chcą, aby przeszedł przez grę bez szwanku.

Najlepszy dodatek do szermierki Odniesienie do przeszłości, jednak „huśtawka” w przeciwieństwie do niezgrabnego „dźgnięcia” w poprzednich grach. Zapewniając ruch wahadłowy, gracz jest teraz w stanie atakować wrogów ustawionych po przekątnej od łącza. Animacje ataku są również bezproblemowe, co oznacza, że ​​Link nie czeka już na trafienie wrogów, jak w oryginale The Legenda o Zeldzie Gra NES.

Ulepszono także rozmaitość przedmiotów dzięki ponad 20 przedmiotom do wyboru i 4 przedmiotom, które są automatycznie wyposażone przez cały czas. Jest to ogromna poprawa w stosunku do oryginalnych 8 przedmiotów lub zaklęć we wcześniejszym Legenda o Zeldzie wpisy. Co najważniejsze, zawsze istnieje wymówka, aby spróbować użyć starego przedmiotu w nowym lochu, ponieważ większą część ekwipunku można wykorzystać niezależnie od sytuacji. Co więcej, rozwiązania zagadek lochów nie zawsze są proste.Podczas gdy niektóre pokoje mają tradycyjną formułę „pokonaj wrogów, zdobądź klucz” z pierwszej gry, Odniesienie do przeszłości sprawia, że ​​myślisz o tym, jak można wykorzystać każdy przedmiot w ekwipunku. Jest to po prostu dobrze zaprojektowany test zarówno zdrowego rozsądku, jak i pomysłowości.

Pierwszy mini-boss w grze jest najlepszym przykładem tego, jak gra uczy graczy używania przedmiotów, które znajdują w lochu

Odmiana wroga sprawia, że ​​gra jest interesująca, ponieważ istnieje ponad 120 różnych wrogów i pułapek, a także 13 różnych bossów. Niewielu wrogów zostaje pokonanych w ten sam sposób, a większość bossów ma za zadanie wykorzystać nowy przedmiot, aby gracze zrozumieli możliwości tego przedmiotu dla przyszłych lochów.

Przedstawiając graczy z wrogami, których nie można pokonać bez określonego przedmiotu - lub przynajmniej łatwiej je pokonać, używając wspomnianego przedmiotu - gracze szybko uczą się strategowania przeciwko swoim przeciwnikom, zamiast gwałtownie machać mieczem. Ponadto, Odniesienie do przeszłości wprowadzono również zmiany w formułach lochów, dzięki czemu gracze nie będą mogli uzyskać dostępu do bossa lochu bez uzyskania „specjalnego przedmiotu” lochu. W rezultacie gracze nie będą już dłużej w stanie postępować bez wskazania, co zrobili źle. Jest to skuteczny system, który działa naprawdę dobrze, aby nauczyć graczy, jak grać w tę grę, i jest formułą, którą Legenda o Zeldzie seria utknęła od tego momentu.

Na koniec chciałbym krótko wspomnieć o mechanice Mrocznego Świata. Oprócz Mrocznego Świata, który jest wspaniałym pokazem możliwości SNES do zamiany map w zaledwie kilka sekund, zapewnia również wiele nowych strategii układanki w grze - jak również wiele możliwości przełamywania sekwencji. Jest to drobna funkcja w wielkim schemacie rzeczy - ponieważ wielu ludzi prawdopodobnie uważa to za kolejny „loch” - jednak z pewnością zmienia sposób myślenia graczy podczas grania.

Zapewniając pewne punkty, w których Link może podróżować po świecie, gracze muszą zbadać różne opcje dotarcia do nowego obszaru. Jest to coś, co trudno wyjaśnić na papierze, ale zasadniczo Lustro Magiczne sprawia, że ​​przejście z punktu A do punktu B jest dużo bardziej złożone. Jest to coś, czego po prostu nie można było zrobić na sprzęcie NES, i pochwalam pragnienie zespołu deweloperskiego, by w tej grze przesunąć serię tak daleko, jak to możliwe, na nieznane terytorium.

Dobra (wersja GBA):

Do tego gwiezdny zestaw aktywów Odniesienie do przeszłości ma wersję GBA, która dodaje nowe umiejętności do nauki Link i nowe lochy. Ten loch jest znany jako Pałac Czterech Mieczów, loch po meczu, który jest dostępny po ukończeniu Cztery miecze dołączona gra spin-off Odniesienie do przeszłości. Świątynia stanowi wielkie wyzwanie dla graczy, którzy pobili Odniesienie do przeszłości ponieważ wiele zagadek polega na wykorzystaniu przedmiotów znalezionych w grze w twórczy sposób. Na przykład w tym miejscu dowiadujemy się, że możemy użyć odrzutu przed uderzeniem o skałę butami Pegasus, aby przeskoczyć pułapki.

Wersja Gameboya zawiera również nowe linie dialogowe, zastępując prymitywnie przetłumaczone wiersze używane przez wersję SNES, aby lepiej ukazać, jaka oryginalna japońska wersja jest przeznaczona dla graczy anglojęzycznych.

Złe:

Mam trochę pretensji do Magic Meter. Choć stanowi nieco wyzwanie dla gry, ostatecznie jest to tylko sztuczna trudność. Ograniczenie twojego magicznego miernika nie powoduje niczego więcej, jak tylko wydłużenie czasu gry, ponieważ nie pozostawia cię bezbronnym w danym momencie.

Wszystko, co osiąga pusty magiczny miernik, polega na tym, że gracz musi cofnąć się, aby znaleźć przedmioty odzyskiwania, co nie jest odpowiednim sposobem na zwiększenie czasu ukończenia gry lub trudności. Miernik niskiej magii zmusza graczy do powrotu i znalezienia magicznych mikstur, co uczy graczy, jak być oszczędnymi. Jest to jednak nie tylko strata czasu, ale także naraża gracza na niepotrzebne koniec gry ponieważ wrogowie wciąż robią duże obrażenia na początku gry. Nie można tego usprawiedliwić później, ponieważ dosłownie staje się to tylko przykrym obowiązkiem, ponieważ wrogowie nie wyrządzają wystarczających obrażeń, by zagwarantować „trudność” w ratowaniu magii.

Osobiście uważam, że animacja Link była nieco niezręczna. To sprawia, że ​​czasami czujesz, że powinieneś poruszać się szybciej, ale zamiast tego czołga się po mapie w ślimaczym tempie, aż dostaniesz Pegasus Boots. Rozumiem, że było to prawdopodobnie zrobione, aby Pegazowe Buty były bardziej kontrolowane po nabyciu, ale myślę, że można było osiągnąć średni środek przy odrobinie dodatkowego czasu na rozwój.

„Co na imię Nayru, Din i Farore myśleli? Ugh ... nie !!!!” (Wersja GBA):

Głos Link. Nienawidzę tego. Wiem, że używają klipów z głosu Young Link The Legend of Zelda: Ocarina of Time, ale częstotliwość klipów głosowych grających w Odniesienie do przeszłości jest tak szybki, że mam ochotę sięgnąć przez ekran i uderzyć Link w twarz. Za każdym razem, gdy cię obetniesz, uderzysz lub wpadniesz w pułapkę, usłyszysz głos Link. Chociaż jest to dobre w grach 3D, w których Link tnie z szybkością „ludzką”, gry 2D polegają na spamowaniu mieczem na poziomie, na którym jego głos szybko staje się męczący.

Poważnie, to naprawdę denerwujące. Równie dobrze może to być Young Link „To jest Sparta Remix”. Och, czekaj, jest już jeden z tych ...

To nie wszystko. Wersja Gameboy Advance Odniesienie do przeszłości używa również najbardziej bezsensownego schematu sterowania, jaki można sobie wyobrazić. Przycisk B nadal działa jak twój miecz, a D-Pad do poruszania się, nie ma problemu.

Jednak przycisk A został ustawiony na element dodatkowy, a przycisk R ustawiony na wszystko, od podnoszenia skał po rozmowę z NPC. Czemu? Kto wie. Być może deweloperzy pewnego wieczoru wyszli, upili się i zdecydowali, że zmiana wiązań przycisku A będzie zabawnym dowcipem - przycisk, który od dawna był używany jako przycisk „rozmowa” - do przycisku R! Co gorsza, gra spin-off Four Swords wykorzystuje oryginalne konfiguracje A-Button i R-Button!

Poważnie ... dlaczego Nintendo? CZEMU?!

Prezentacja

The Legend of Zelda: Link to the Past po raz kolejny udaje się uzyskać pieczęć zatwierdzenia Nintendo. Gra ma mnóstwo dobrze napisanych sprite'ów i uroczych, uroczych wzorów, które są do dziś przyjemne. Fakt, że Gameboy Advance był w stanie naśladować tę grę, doskonale pokazuje, jak dobrze gra się starzeje, ponieważ grafika była jeszcze akceptowalna na platformie podręcznej 11 lat później.

Muzyka jest również świetna. Wiele utworów w Odniesienie do przeszłości będzie znany każdemu, kto grał Ocarina z Czas i wiele tytułów po remiksach wielu starych melodii SNES. Należą do nich - ale nie są ograniczone do: tematu fontanny wróżek, motywu zamku Hyrule, kołysanki Zelda, wioski Kakariko i innych. Najlepsze w muzyce gry SNES jest to, że piosenki są nie tylko niezapomniane, ale także postarzały się dzięki doświadczonemu wykorzystaniu 16-bitowego silnika dźwięku przez kompozytora Koji Kondo.

Dla każdego, kto nie słuchał muzyki z tej gry, posłuchaj poniższych tematów nagranych w stereo w filmie na YouTube poniżej:

Dlaczego zrujnują mistrzowską ścieżkę dźwiękową tej gry, z krzykami zniekształconego i skompresowanego Okaryna czasu Krzyki i krzyki Link są poza mną. Przykro nam, Nintendo, ale tak samo jak wersja GBA dodaje treść, to po prostu nie jest warte negatywnych zmian ...

Werdykt

The Legend of Zelda: Link to the Past to świetna gra. Nie powiedziałbym, że to najlepsza gra z tej serii - i jeśli śledzisz tę serię Recenzje Rewind przekonasz się, dlaczego - ale z pewnością ustanowi standard, który wszystkie sequele będą musiały utrzymać.

Gra jest prawie bez zarzutu; wady, które ma, wcale nie odbierają doświadczenia. Tu i tam są usterki, ale są to usterki, które gracze muszą wymusić z kodu gry, więc są w najlepszym razie nieistotne.

Jako taki daję The Legend of Zelda: Link to the Past 9/10. W tej grze nie mogę narzekać na nic. Gdyby gra ulepszyła fabułę i upuściła niepotrzebny magiczny miernik, dałbym grze 10. Jeśli te dwie funkcje nie przeszkadzają ci, to na wszelki wypadek pozwól, aby było wiadomo, że dałem tej grze solidny 10/10. Jednak dla dobra Przegląd przewijania formuła stopniowania, lepiej nie mieć czegoś i robić wszystko dobrze, niż robić coś w połowie i mieć plamę na swoim złocie.

Muszę również odradzać grę w wersję Gameboy Advance ze względu na niezręczny schemat kontroli i niepotrzebne wrzaski. Wprowadzono zmiany w już istniejącej grze, która szczerze nie potrzebowała żadnych poprawek. Bez 4 innych graczy dla Cztery miecze gra, nie ma wartości odkupienia w wydaniu GBA. Jeśli nie możesz znaleźć oryginalnej kopii Odniesienie do przeszłości, Konsola Nintendo Virtual Console ma grę na konsolach Wii U i Wii za około 7,99 $. Chyba że masz ochotę kupić SNES i kartridż za 70 dolarów. Jeśli to zrobisz, to wszystkie moje środki mają na to wpływ.

Polecam tę grę każdemu, kto jest zainteresowany grą w 2D Legenda o Zeldzie gra, ale niekoniecznie ktoś, kto chce grać The Legend of Zelda po raz pierwszy. Wiele mechanizmów - mimo wyjaśnienia w grze - nie jest całkowicie dostępnych dla nowych graczy.

Również trudność gry może zniechęcić niektórych graczy, którzy szukają swobodnego doświadczenia. Gra w żaden sposób nie jest trudna, ale jest na tyle trudna, że ​​czasami może stać się frustrująca, szczególnie we wcześniejszych częściach gry, gdzie twoje nędzne 3 serca prawdopodobnie zostawiają cię w ziemi.

W związku z tym przynoszę trzeci tydzień mojego Legend of Zelda Rewind Review do końca i otwieram podłogę czytelnikom! Tak myślisz Odniesienie do przeszłości zasługuje na pochwałę? Czy uważasz, że wziąłem to zbyt łatwo lub zbyt mocno w tej grze? Czy lubisz nieustające wrzaski Link w wersji gry GBA? Zostaw swoje opinie w sekcji komentarzy poniżej!

Pamiętaj również o sprawdzeniu tego artykułu lub strony głównej GameSkinny, aby dowiedzieć się o przyszłych recenzjach, a także o akcji mieczy i czarnoksięstwa w drodze z oryginalnego wydania z 1986 roku The Legend of Zelda w NES do wydania z 2013 r Link między światami na 3DS!

Recenzje w tej serii:

  • The Legend of Zelda (NES)
  • Przygoda z linkiem (NES)
  • Link do przeszłości (SNES / GBA)
  • Link's Awakening / Link's Awakening DX (GB / GBC)
  • Ocarina of Time / OoT 3DS (N64 / 3DS)
  • Maska Majory / MM 3DS (N64 / 3DS)
  • Oracle of Ages / Oracle of Seasons (GBC)
  • Cztery miecze (GBA)
  • The Wind Waker (GC)
  • Four Swords Adventures (GC)
  • The Minish Cap (GBA)
  • Twilight Princess (GC / Wii)
  • Phantom Hourglass (DS)
  • Spirit Tracks (DS)
  • Skyward Sword (Wii)
  • Link między światami (3DS)
  • Tri Force Heroes (3DS)
Nasza ocena 9 Link to the Past jest uważany za jeden z najlepszych tytułów w serii. Czy to prawda, gdy trafi w ręce krytyka z 2015 roku? Recenzja na: SNES Jakie są nasze oceny