Jeśli uważasz, że autopromocja jako twórcy treści jest trudna, wyobraź sobie, że starasz się wyróżniać jako czołowy zagraniczny gracz wśród morza innych graczy, z tymi samymi możliwościami, co Ty i niemal identyczną jakością materiału oferowanego widzom . Dla wielu aktualnych czołowych obcokrajowców, aspirujących zespołów i ich graczy, jest walka o utrzymanie zainteresowania i motywacji do gry z głodem real osiągnięcia w ich karierze. Ta nieobecność prowadzi graczy do alternatywnych środków zarabiania obu finansów na kontynuowanie zawodu i przyjmowanie innych ról, które nie mają charakteru konkurencyjnego (rozrywkowe, marketingowe).
Kiedy zarządzałem wieloma zespołami, takimi jak Team Dynamic lub Quantic (wśród wielu innych zespołów), moim największym wyzwaniem była motywacja - zdobywanie i utrzymywanie moich graczy moralnie i emocjonalnie zmuszonych do kontynuowania treningu. Zawsze mówiłem sobie: „Nie możesz zmusić ich do gry, możesz tylko podać powody do zabawy”, a nawet wtedy; Niemożliwe było nakłonienie kogoś, by chciał ćwiczyć w grze, która emocjonalnie bije i psuje. Połącz to z brakiem uznania dla ich osiągnięć, a otrzymasz bardzo wyczerpanego emocjonalnie i sfrustrowanego gracza. Motywacja jest silnie popierana przez zainteresowanie grą, dreszczyk emocji związanych z osiąganiem sukcesów i korzyści płynące z osiągania sukcesów. Jak zobaczymy z moim przykładem i wyjaśnieniem, utrzymanie gotowości do poprawy nie jest takie łatwe, gdy nie widzisz korzyści tego wszystkiego.
Poznaj mojego przyjaciela Andrew 'Attero' Golec; ten profesjonalny gracz był doskonałym przykładem namiętnego gracza, który dał z siebie wszystko, pozostał prawie niezmienny w umiejętnościach i nigdy nie otrzymał żadnych prawdziwych szans minus kilka wzmianek i meczów pokazowych. Historia Attero jest krótka: rozpoczęła się od VT Gaming, a następnie dołączyła do zespołu Dynamic i nadal znajdowała się w czołówce graczy North-American / SEA i Europe na scenie.
Do jego niewielkich osiągnięć należą kwalifikacje do HomeStory Cup IV (2011 - zwycięstwo nad MajOr i KawaiiRice), awans do mistrzowskiego MLG w Anaheim (2011 - zwycięstwo nad RSVP LastShadow, Jinro i Complexity).
Attero to gracz, który nieustannie przesyłać strumieniowo i rozmawiał w swoich grach przez sześć do ośmiu godzin dziennie, każdego dnia. Cała ta praca i uwaga skierowana na jego grę, jego małe zaangażowanie i poświęcenie przez prawie rok prowadzą do kilku wywiadów, gościa na OneMoreGame.tv's Kings of Tin i na pokazie ChanManV Pro Corner. Po zarządzaniu ponad 50 graczami w moim czasie, Attero należy do moich 6 najlepszych polecanych graczy. Historia Attero nie jest niczym niezwykłym; w rzeczywistości jest zbyt powszechne i zbyt niefortunne.
Popularność zdobywa historia o tym, jak obcokrajowcy nie mogą osiągnąć i zostać rozpoznani z powodu nadmiernej rozbudowy sceny, by dotrzeć do międzynarodowej publiczności. Oznacza to, że wraz z powstaniem wielkiej ligi drużyn, które zwiększają swoją broń od wybitnych pół-automatów obcokrajowców do koreańskiej automatyki, zostawiasz olbrzymią lukę aspirujących graczy bez miejsca na doskonalenie się lub blask.
Z Koreańczykami znalezionymi w prawie wszystkich kanałach konkurencji - cotygodniowe turnieje, kwalifikacje północnoamerykańskie / europejskie oraz krajowe i międzynarodowe obszary wydarzeń głównych - gdzie cudzoziemcy mają zyskać reputację i bufor finansowy, aby wspierać ich cele? Podstawowa pasja, na której większość graczy, takich jak Attero, polega, aby się poświęcić, zaczyna słabnąć, gdy w grę wchodzą łańcuchy efektów:
- Brak sukcesu powoduje brak ekspozycji mediów
- Brak publicznego uznania stwarza mało prawdopodobne szanse na zaproszenia lub duże kontrakty zespołowe
- Gracz zaczyna więc brakować środków finansowych, co powoduje, że potrzebuje pracy w niepełnym wymiarze godzin.
- Ta praca w niepełnym wymiarze czasu odbiega od praktyki i osłabia jego zdolność do gry
- Opuszczając konkurencję, zawodnik ostatecznie traci konkurencyjną krzywą i zanika.
* Aby zauważyć, że koreańscy pro-gracze również mają problemy z własną sceną.
Z pewnością nie jest to wina Koreańczyków, że po prostu grają lepiej i pilniej ćwiczą. Nie można winić kogoś za zrobienie czegoś lepszego, a to powinno być siłą motywacyjną. Ale w tym samym czasie, zdecydowanie brakuje punktów, w których gracze zagraniczni mogą zabłysnąć i uszeregować się między sobą z nagrodą pieniężną na końcu. Sugestia turniejów cenionych na poziomie regionalnym, począwszy od różnych poziomów, pomaga złagodzić frustracje wielu graczy i połączyć ich z rywalami, których mogą od siebie nawzajem budować. Korzyści z tych zawodów byłyby następujące:
- Widzowie i dobrze prosperujący właściciele zespołów (którzy niekoniecznie mogą pozwolić sobie na koreańczyka lub szukają więcej ulubieńców lub względnych fanów) mogą łatwo określić, kto jest najlepszy z najlepszych w swoim regionie / kraju / kontynencie i zaoferować im odpowiednią umowę.
- Gracze, którzy są najlepsi w swoim regionie, mają coś do umieszczenia na swojej liście osiągnięć. Zwiększa to również liczbę „wartościowych” darmowych agentów dla organizatorów meczów pokazowych i mniejszych turniejów, aby zapraszać, a także tworzyć więcej dumy z bardziej lokalnych / krajowych talentów niż międzynarodowych (coś, co według Europejczyków jest bliżej Ameryk).
Rzeczywiście, jeśli wskażemy serię Mistrzostw Świata Blizzarda; pomógł stworzyć narodowe uznanie dla graczy takich jak JonnyREcco, położył większy nacisk na zdolność Scarlett do współzawodnictwa i pomógł umieścić ViBe z powrotem na mapie (który był dość spokojny i nie wyróżniający się od It's Gosu). WCS Blizzarda obiecuje amerykańskiej scenie [i Terran] z MajOr i pomaga odróżnić inne wielkie talenty Europy i Ameryki Południowej.
Minusem tego wszystkiego jest przypuszczalnie: nikt nie będzie obserwował. Ogólna ocena talentu północnoamerykańskiego jest niska [nie zgadzam się], a Europejczycy są tuż poniżej Koreańczyków. Z takim powszechnym poglądem w umysłach większości ludzi, którzy oglądaliby turnieje tylko krajowych graczy, gdy niekoniecznie musielibyśmy oglądać ”krem talentu i wykonania„? Seria Mistrzostw Świata Blizzarda wskazuje, jak to może nie być do końca prawdą. Niestety, nie ma popularnych lig kontynentalnych, w których można by dalej przetestować ten problem.
- Mistrzostwa Świata Battle.net Blizzarda to segmentowy pokaz oferowania możliwości nadchodzącym obcokrajowcom z osiągnięciami w pobliżu celu.
Dzięki ligom regionalnym może to zachęcić firmy krajowe do większego zainteresowania sponsorowaniem lokalnych zespołów oraz turniejów regionalnych. W przypadku niektórych firm sprzedaż odbywa się tylko w obrębie ich kraju, więc może to być zarówno wsparcie finansowe dla nich, jak i sponsorowanie, a bardziej opłacalne, ponieważ ich główna grupa konsumentów jest bezpośrednio zaangażowana i skoncentrowana na nich. Przystępne koszty dla firm, które mają być wspierające, generują również lokalne zrozumienie i zainteresowanie warstwową, znaczącą subkulturą.
W innym rejonie turnieje regionalne przyspieszyłyby jazdę na rowerze dzięki obecnym zagranicznym specjalistom. To znaczy, że gracze, którzy byli znani w 2010 i 2011 roku, nie mieliby tak silnego wpływu na scenę, jak wcześniej, ze względu na znaczenie nowych graczy. W tej chwili postrzegane znaczenie niektórych zagranicznych graczy w tej chwili pozostaje zarówno ze względu na ich renomowany zespół, jak i fakt, że pozostają one istotne dzięki innym środkom treści (patrz: Cienkie korytarze nowej zawartości). Jeśli scena jest w stanie pokazać, kto aktualnie znajduje się na szczycie konkurencyjności w różnych skalach, wtedy uznani profesjonaliści mogą zostać ponownie zapaleni z chęcią ulepszenia i odzyskania swojej pozycji, zamiast polegać na dawnych, przestarzałych sukcesach. Z drugiej strony, nadchodzący specjaliści będą mieli bardziej bezpośredni cel pokonania tych, którzy są w zasięgu (pod względem poziomu umiejętności).
Dobra mieszanka lig regionalnych i turniejów międzynarodowych tworzy zrównoważony i stały obieg zarówno początkujących profesjonalnych graczy, jak i poziomów mistrzów od lokalnych po krajowe i międzynarodowe.. Przy bardziej stopniowym rozprzestrzenianiu się turniejów, powinno być wynikiem mniejszego nacisku na posiadanie Koreańczyka (obecnie najlepsi gracze) w zespole i większego zapotrzebowania na obcokrajowców do poprawy zamiast stania się krańcem marketingu. Doda to również bardziej stabilne podstawy dla mniejszych drużyn, aby rywalizować, zamiast polegać na najemnikach, aby zrekompensować (Legion Drużyny, Sześć Szóstek, Alt-Tab) za niedostatki składu.
Seria Fotel Athleticism post # 4 - Oryginalnie opublikowana 6 listopada 2012 roku.