Zawartość
- Gdzie zaczął się model darmowej gry?
- System, który wykorzystuje słabych
- Coś trzeba zrobić, ale nic się nie wydarzy
Model darmowych gier do gier wideo istnieje od lat. Krok po kroku ten model biznesowy staje się coraz bardziej skuteczny i korzysta z niego więcej programistów. Na pierwszy rzut oka jest to coś, co może wyglądać nieszkodliwie. Bezpłatna gra brzmi jak coś, za co nie musisz płacić. Ale jeśli spojrzysz poza ten miraż, zaczniesz widzieć znacznie bardziej dewiacyjny i psychologiczny system.
Gdzie zaczął się model darmowej gry?
Deweloperzy spędzili lata doskonaląc model darmowej gry, próbując znaleźć najlepsze możliwe sposoby na czerpanie z tego jak najwięcej pieniędzy. To, co zaczęło się jako model biznesowy dla małych, niezależnych, internetowych gier przeglądarkowych, aby utrzymać funkcjonowanie serwerów, stało się głównym nurtem gier.
To, co mamy teraz, to doskonała broń psychologiczna, która wykorzystuje słabe jednostki. Pomimo tego, że jest on całkowicie zgodny z prawem, nowoczesny model do zabawy jest nieetyczny, dewiacyjny i niewłaściwy w każdym możliwym do wyobrażenia znaczeniu. Zanim przejdziemy do mięsności tego, najpierw musimy spojrzeć na to, gdzie się zaczęło.
Praktycznie niemożliwe jest określenie, jaka była pierwsza darmowa gra wideo, jaką kiedykolwiek stworzono. Każdy ma inne zdanie na temat tego, jakie rodzaje gier są uważane za darmowe. Niektórzy twierdzą, że dzieje się to już na początku lat 90-tych z takimi Wolfenstein 3D lub DOOMwersje shareware.
Nie ma nic do powiedzenia, że te argumenty są błędne, ponieważ technicznie nie jest to daleko od tego, co dziś powszechnie znamy jako wolne do grania tytułów. Pozwoliło to graczowi zagrać w pierwszy odcinek gry, podczas gdy pozostali pozostali zablokowani, dopóki gracz nie kupił gry.
Ogólny model biznesowy „free to play” sięga wstecz RuneScape i Adventure Quest. Adventure Quest to tytuł, z którym jestem bardziej zaznajomiony i dlatego użyję tej gry do wyświetlenia tego, czym był kiedyś model darmowej gry.
Adventure Quest to gra, która pozwala graczowi na granie za darmo i zapewnia mu dużą ilość treści. Istnieją pewne obszary i treści, które są ograniczone do tych, którzy płacą, ale więcej treści jest dostępnych za darmo niż nie.
Daje graczom więcej niż wystarczająco dużo czasu na grę, aby stwierdzić, czy podoba im się to, że płacą za resztę zawartości. Jest to gra, która nie odrzuca ofert specjalnych i produktów do kupienia na twarz co pięć minut.
Jest to uczciwy system, który wymaga jednorazowej płatności, aby mieć pełny dostęp. Umożliwia to opcjonalny zakup artykułów kosmetycznych przy użyciu waluty zakupionej w grze za pieniądze. Jednak nie przesadza i nie pozwala ci się poczuć, jakbyś musiał je kupić.
Uczciwy system, taki jak w Adventure Quest stał się pokręcony przez lata. System zamienił się w nic innego jak terroryzującą potworność, która zrujnowała życie wielu ludzi. System nie jest już sprawiedliwy, ale chciwości.
System, który wykorzystuje słabych
Gry wideo, podobnie jak wiele innych rzeczy w życiu, mogą przejść od luksusu do poważnej obsesji. Na świecie jest wielu ludzi, którzy każdego dnia muszą walczyć ze swoimi uzależniającymi osobowościami. Łatwo jest uzależnić się, a nawet mieć obsesję na punkcie pewnych rzeczy.
Problem polega na tym, że chciwi przedsiębiorcy również o tym wiedzą i wykorzystują je na swoją korzyść. Jako ktoś, kto jest trochę absolwentem jeśli chodzi o gry wideo, nie mogę powiedzieć, że nie wpadłem w te pułapki przez całe moje życie. Zawsze potrzebowałem, aby wszystko w grze nie było bite.
Mam jednak szczęście, że udało mi się pokonać tę obsesję, zanim system stał się głównym tyranem, jakim jest teraz. Najwięcej złapałem przy zakupie niewielkiej ilości całkowicie bezsensownego DLC przed wykopaniem nawyku.
Jest wielu takich, którzy nie są tak szczęśliwi jak ja. Muszę przyznać, że nowoczesny system free to play jest sprytny, ale nie nadaje się do żadnego stopnia. Tworzy doświadczenie, które naprawdę uzależnia. Nie mam wątpliwości, że sprawdzają to na osobach ze wszystkich grup wiekowych, czasu i czasu, dopóki nie osiągną doskonałej równowagi, o której wiedzą, że zadziała.
Deweloper następnie buduje grę w taki sposób, że daje ci wystarczająco duży gust, abyś mógł się z nią połączyć. Dopiero wtedy gra zamyka drzwi i pozostawia ci dwie możliwości: zapłacić za kontynuację gry lub poczekać przez pewien czas na odblokowanie następnego poziomu.
Dla niektórych osób na tym etapie jest już za późno. Są już uzależnieni i potrzebują więcej - bez względu na koszty. Gracz zaczyna opróżniać swoje portfele do tych gier. To nie jest ich wina; niektórzy ludzie mają obsesyjne zaburzenia, których nie mogą kontrolować.
Niesławny Candy Crush Saga jest prawdopodobnie najbardziej znanym przykładem gry wideo „free to play”. Jego poziom uzależnienia jest po prostu zdumiewający. Artykuł napisany przez Jill Foster z The Daily Mail wykazały, że w pewnym momencie kobiety wydawały ponad 400 000 funtów Candy Crush dzień.
Tak wciągająca jest gra. To nie tylko Candy Crush Saga który używa tego modelu, ale jest wiele innych, które używają tego samego modelu. Nawet strony z grą flash, takie jak Newgrounds czy Armor Games, nie uciekły z tego systemu.
Strony te mają gry korzystające z tego konkretnego systemu, takie jak Miecze i mikstury, Evony i wiele więcej. Nie uwzględniliśmy nawet wielu gier w serwisach społecznościowych, takich jak FarmVille. Te tak zwane gry „free to play” są wszędzie i trudno ich uniknąć.
Jest to system, który zrujnował relacje międzyludzkie, małżeństwa i życie. Oddziela ludzi od realnego świata, zabiera ich pieniądze i stawia ich w poważnych kłopotach finansowych. Przykład gry polegającej na zniszczeniu małżeństwa można znaleźć tutaj. Jest to system, który musi się zatrzymać.
Coś trzeba zrobić, ale nic się nie wydarzy
Rzeczywiście Candy Crush Zjawisko to już prawie się skończyło, zwłaszcza po Kingu, twórcy gry zrobili kilka lat temu swoje absolutne osły. Ich głupota była próbą uzyskania praw autorskich do słowa „Saga” i pozywania każdego twórcy gier wideo, który miał Sagę w imieniu swojej gry. Próbowali nawet pozwać Stoica, twórców The Banner Saga.
Tak, Candy Crush rzeczywiście przyszedł i odszedł. Tylko dlatego, że go nie ma, nie oznacza to, że to koniec systemu. Bez wątpienia będzie inny, aby zająć jego miejsce. Jeśli to może się zdarzyć raz, może się powtórzyć.
Nie ma wątpliwości, że musi istnieć jakaś forma prawa wprowadzona w celu ochrony przed tymi systemami. Jest to coś, co celowo wykorzystuje się do wykorzystywania ludzi, którzy są podatni na zagrożenia, świadomie tworząc coś, co jest niezwykle uzależniające.
Niestety, szanse na to nie mają. Technicznie nie jest to nielegalne. Pasuje do ustawy o sprawiedliwym handlu. Nie zmuszają technicznie nikogo do dokonywania zakupów. Dlatego niewiele można z tym zrobić.
Najbardziej, co można zrobić, to tworzyć świadomość tych systemów. To, że ktoś już praktycznie odszedł, nie oznacza, że inny nie zajmie jego miejsca. Będzie kolejna gra Candy Crush, niepopełnić błędu. W rzeczywistości jest to coś, czego trudno uniknąć, ale zawsze jest coś do zapamiętania.
Te gry są zaprojektowane tak, aby cię zahaczyć; są jak narkotyk. Zostały zaprojektowane, aby wykorzystać Ciebie i dosłownie zabrać pieniądze. Są nieetyczne i nie są niczym innym jak psychologicznie zboczonym systemem, który chce cię kontrolować i odebrać ci pieniądze.
Nie wszyscy gracze w darmowe gry przenoszą system na te poziomy. Wciąż są tam gry, w których można grać uczciwie, tak jak Adventure Quest i The Last Stand: Dead Zone. Niemniej jednak musisz być ostrożny i upewnić się, że nie wpadniesz w pułapkę, którą wielu wprowadziło w życie.
Jakie są twoje przemyślenia na temat modelu darmowej gry? Czy uważasz, że prawo wymaga zmiany dla takich tytułów? Daj mi znać w komentarzach poniżej.