Zawartość
- Mój ranking:
- Historia do tej pory (Spoilery):
- My Thoughts On The Story:
- Estetyka:
- Walka:
- Pre-emptive Strikes:
- Zmiana paradygmatu:
- Rozwiązywanie anomalii:
- Rozwój postaci:
Jest drugi dzień Trzynastu Dni FFXIII. Dzisiaj recenzuję FFXIII-2. Aby zapobiec zepsuciu historii dla ludzi, ponownie podzielę się moją oceną.
Mój ranking:
FFXIII-2 przywróciło wiele zalet z oryginału. Paradigm Shift i Crystarium to dwa główne punkty. Jednak muzyka i sztuka wciąż pasują do historii, co jest dla mnie ogromnym punktem sprzedaży. dałem FFXIII-2 9 na 10, ponieważ nie podobało mi się to FFXIII wrócił w FFXIII-2, system automatycznej walki.
Historia do tej pory (Spoilery):
Historia zaczyna się w Lightning w Valhalla, miejscu poza czasem. Broni Valhalli przed atakami Kajusza Ballada, wykorzystując Eidolony i potwory do walki z ciemnością, którą uwolnił Kajusz.
Młody mężczyzna o imieniu Noel wpada w środek bitwy. Po spotkaniu z Błyskawicą, Noel os wysłał podróż w czasie i przestrzeni, aby znaleźć siostrę Serah i przyprowadzić Serah do Valhalli.
Następnie historia przerywa Serah, budząc się w Nowym Bodhum. Obecnie są trzy lata po wydarzeniach pierwszego FFXIII. Gdy zaczniesz poruszać się po okolicy, uderza meteor w okolicy. Tutaj możesz doświadczyć pierwszych zniekształceń przestrzennych, w których nakłada się wiele okresów.
Gdy zniekształcenie ustępuje, Lebreau traci przytomność i pojawia się Noel. Następnie usuń potwory z New Bodhum.Noel mówi Sarah swoją historię i musi podróżować w czasie, aby zobaczyć Błyskawicę.
Następnie otrzymasz informację, dlaczego nie było ani Śniegu, ani Błyskawicy. Błyskawica zostaje wyrzucona po zakończeniu, które widzimy w części pierwszej, aby ukazać się wszystkim poza Serah, jakby nigdy tam nie była. Snow przyrzekł znaleźć Błyskawicę i wrócić z nią do Nowego Bodhum.
Rozpoczyna się podróż przez przestrzeń i czas, aby dotrzeć do błyskawicy. Z wieloma przystankami na różnych liniach czasowych, Serah i Noel decydują się zmienić przyszłość na lepsze. Po drodze znajdują Nadzieję i Śnieg i pomagają im w sytuacjach, w których się znajdują.
Napotykając Kajusza na każdym kroku, gdy próbuje ich powstrzymać, obaj naciskają dalej. W końcu docierają do Błyskawicy w Nowym Bodhum 700 AF, gdzie wszystko wyjaśnia. Odsłania spisek Kajusza, by użyć zniszczenia Cocoon do końca czasu i zadania Serah i Noela, aby temu zapobiec.
Wysyłając cię do Akademii 500 AF do ostatecznej bitwy, Błyskawica wraca do Walhalli. W Academia 500 AF masz jeden z najbardziej epickich bossów, jakie kiedykolwiek grałem, a punktem kulminacyjnym jest trio Bahamuts. Gdy historia zbliża się ku końcowi, Serah upada i umiera z powodu ataku oczu Etro.
My Thoughts On The Story:
Przepływ historii jest biegunowy przeciwieństwem przepływu FFXIII. Gdzie w pierwszej grze po prostu udajesz się prosto do ostatniego bossa, w tej grze wskakujesz do wydarzeń. W niektórych przypadkach musisz wielokrotnie wracać do określonych punktów. Istnieje wiele zadań pobocznych, które zbierają wszystkie fragmenty, co pozwala ci również zdobyć CP.
Historia naprawdę chce, żeby gracz poczuł, że po prostu potyka się w czasie. Jeśli zrobisz sobie przerwę w tej grze na długi okres czasu, ciężko jest wrócić do gry i rozpocząć tam, gdzie ją przerwałeś. Uważam, że trudność kontynuowania po długiej przerwie jest jedynym minusem przepływu historii.
Ogólnie rzecz biorąc historia jest ekscytująca, przyciąga cię, pozwala ci myśleć, że uratowałeś dzień, a potem udowodni, że jest inaczej. Jeśli dobrze pamiętam, może to być pierwszy Final Fantasy to nie miało szczęśliwego zakończenia dla nikogo. Pochwalam to Square Enix poszedł w sprzeczności z normą dla nieszczęśliwego zakończenia.
Estetyka:
Jak w FFXIII estetyka FFXIII-2 są ogromną częścią zanurzenia. Każda wersja obszaru w różnych przedziałach czasowych ma swój własny, niepowtarzalny charakter. Na przykład Bresha Ruins 05 AF jest miejscem ogromnego obozu naukowego. Bresha Ruins 300 AF, pogoda jest inna, a teraz jest to tylko przyczółek najemników, który próbuje uporać się z potworem.
Z muzyką ustawiającą ton obszaru, naprawdę czuje się, jakbyś przemierzał czas, aby naprawić wszystkie paradoksy. To naprawdę interesujące spojrzenie na różne ujęcia pojedynczego obszaru.
Walka:
Ten obszar jest nadal wadą gry. System Auto-Battle dostrzegł pewne ulepszenia dzięki funkcji zmiany lidera. Teraz priorytet leczenia nie jest tak duży, jak umieranie lidera partii nie jest już automatyczne. Jeśli obie postacie są martwe w tym samym czasie, ale to porażka.
Pre-emptive Strikes:
Poprawiono nie tylko system automatycznej walki, ale także system uzyskiwania wyprzedzających ataków. Teraz zamiast upewnić się, że wróg cię nie widzi, wszystko, co musisz zrobić, to trafić wroga, zanim się z tobą skontaktuje. Członkowie partii otrzymują teraz pośpiech przez krótki czas, jeśli osiągniesz atak wyprzedzający. W odpowiedzi na te zmiany FFXIII-2 zmniejszono początkową premię łańcuchową za strajki wyprzedzające.
Zmiana paradygmatu:
System Paradigm Shift również powrócił. Tym razem trzecia strona to potwór zamiast postaci z opowieści. W FFXIII-2 możesz dalej dostosowywać paradygmaty, zmieniając stronę AI. W pierwszej grze dwaj komandosi zawsze atakowali oddzielnych wrogów, chyba że był tylko jeden przeciwnik. Teraz jest ustawienie, aby wybrać, czy chcesz zachować podstawową sztuczną inteligencję, docelową sztuczną inteligencję, czy obszar działania. Zwykle używam tego ustawienia, gdy używam podwójnych komandosów, ale robi to ogromną różnicę w niektórych bitwach.
Pakiet paradygmatu:
Jak wspomniałem wcześniej, trzecia strona to potwór. Dostajesz te potwory, zbierając ich kryształ po zabiciu ich w bitwie. To nie jest 100% szansa na zdobycie tych potworów i możesz spędzić wiele godzin na próbie zdobycia tego potwora. To trochę jak Pokémon.
Każdy potwór może wypełnić tylko jedną rolę, a ta rola jest z góry określona. Na przykład Feral Behemoth zawsze będzie komandosem, a Cait Sith zawsze będzie Medykiem. W pakiecie paradygmatu masz trzy otwarte miejsca na aktywne potwory drużynowe, które wymieniasz podczas bitwy. Przede wszystkim chcesz, aby Strażnik, Medyk i Potwór Niszczycieli dostosowali swoje Paradygmaty.
Rozwiązywanie anomalii:
W grze są miejsca, w których musisz wypełnić puzzle, aby odblokować pewne rzeczy. Anomalie są zwykle naznaczone destrukcjami czasu. Istnieją trzy typy anomalii: obraz, kafelek i zegar. Zdjęcia łączą pasujące kryształy, aby rysować obraz. Anomalie obrazu są najłatwiejsze z trzech.
Anomalie płytek są tak zaprojektowane, że musisz zebrać wszystkie kryształy bez odcięcia się od bramy. Czerwone kafelki znikną po zejściu z nich i będą miały limit czasu podczas stania na nich. Białe płytki nie mają limitu czasu i zmieniają kolor na czerwony po zejściu z nich.
Anomalie zegara są najbardziej denerwujące. Są zaprojektowane w taki sposób, że jeśli się nie uda, resetuje losowo zegar. Najlepiej jest po prostu skorzystać z witryny solvera zegarowego z wbudowanym algorytmem.
Rozwój postaci:
Chociaż teraz jest nieco inaczej, postacie wciąż przechodzą poziom w systemie Crystarium. Zamiast różnych gałęzi dla każdej roli, teraz wybierasz rolę i wydajesz punkty na układ statyczny. Nadal zdobywasz punkty Crystarium za bitwy, ale dostajesz je również za odnalezienie fragmentów. Niektóre fragmenty pochodzą z zabijania wrogów, niektóre są zbierane na całym świecie, a niektóre są pobocznymi.
Jeśli przegapiłeś to wczoraj, sprawdź moją recenzję FFXIII. Pamiętaj, aby codziennie sprawdzać więcej moich trzynastu dni FFXIII zawartość!
Nasza ocena 9 Pełna recenzja FFXIII-2 na moje Trzynaście Dni FFXIII.