Kiedy byłem dzieckiem, nie miałem żadnych konsol. Zawsze byłem tym jednym dzieciakiem, który musiał udać się do domów jej przyjaciół, aby dostać jej naprawę. Więc kiedy The Legend of Zelda: Ocarina of Time ukazał się w '98, pamiętam, że byłem niesamowicie niezadowolony, że starsza siostra mojego najlepszego przyjaciela była właścicielem N64 i dostała grę jako świąteczny prezent.
Oczywiście, w typowej grze „To moja siostra, a przełamiesz to”, skończyłem jako „kumpel ręczny”… To jest dokładnie to, co brzmi. Podczas gdy mój przyjaciel musiał grać i uratować świat, utknąłem czytając jej ten podręcznik.
Co za zabawa.
Wciąż pamiętam zszokowane i zaskoczone sapnięcia, które emitowaliśmy, kiedy odkryliśmy, że (spoiler!) Sheik było Zelda.
Wcześniej w tym roku postanowiłem pomścić jaźń z dzieciństwa i przejść przez to Okaryna czasu siebie. Natychmiast ogarnęła mnie nostalgia - muzyka i przerywane sceny, które oglądałem, gdy dziecko powróciło, pozostawiając mnie podskakującego z niecierpliwością na krześle, jak Navi wezwał Link to „Obudź się!'
Po zapoznaniu się z kontrolkami wyruszyłem w moją podróż jako Łącze z Navi u boku i moje instrukcje, aby uratować świat przed tym dziwnie wyglądającym Drzewem Deku. Mój chłopak i współlokator obserwowali mnie z pewnym zainteresowaniem i wszyscy śpiewaliśmy do piosenki Sarii, kiedy biegałem wokół Lost Woods.
Jako osoba dorosła ta gra była nadal bardzo wciągająca (chociaż może to być spowodowane tym, że grałem ją po raz pierwszy, biorąc pod uwagę mój status „kumpel ręczny”). Obecnie siedzę w punkcie oszczędzania zaraz po tym, jak Zelda odjeżdża z Impą i nie byłem w stanie przekroczyć tego punktu ze względu na faktyczną pracę dla dorosłych (i moje wieczne poszukiwania spodni w TERA), ale planuję pobić gra w przyszłości niezbyt odległej i przejście do następnej części serii.
Chcę jednak tylko podkreślić, jak bardzo kocham aspekt łamigłówki tej gry. To zdecydowanie moje ulubione w tym sensie, że łamigłówki są zabawne i nie są frustrujące ani niemożliwe. Podpowiedzi są pomocne, ale nie są oczywiste, a historia dobrze łączy się z celami, nie stając się monotonna. Podsumowując, ta gra jest jedną, którą prawdopodobnie zawsze będę cieszyć. Zwłaszcza gdy będę mógł je odtworzyć w jakości HD w nowszych wersjach.