Widząc, jak Atlus próbuje rozszerzyć serię o przeróbki i gry krzyżowe, wydaje się Etrian Odyssey zyskuje większe uznanie w społeczności niż wcześniej.
Choć jest to stosunkowo niszowa gra, którą niektórzy po prostu żargon wejść w, Etrian Odyssey był równie popularny jak nisza. Pierwsza gra z serii nie była sukcesem z dnia na dzień, ale miała wystarczająco dużo sprzedaży, aby zagwarantować kontynuację. Wkrótce seria stała się popularnym, tak zwanym „kultowym hitem”. Do tej pory istnieją cztery główne serie gier z nowym w grach, dwa przeróbki i dwie gry krzyżowe.
Choć wydaje się, że nie jest to typ do wywoływania wielu sequeli i gier, Etrian Odyssey z pewnością ma swój szczególny urok, który sprawia, że ludzie wracają.
Trudność
Największą i najważniejszą rzeczą w serii jest fakt, że jest to powrót do gier indeksujących lochy z poprzednich dekad, a mianowicie z 1987 roku Mistrz lochu. Kierownik scenariusza serii, Shigeo Komori, uznał za smutne, że ludzie nie lubią takich gier i tworzą Etrian Odyssey w nadziei, że ożywi gatunek. A ponieważ jest to powrót do wcześniejszych gier, nie ma wpływu na trudności.
Ta trudna, wypychana z gniazda jakość serii jest jednym z największych apeli. To zdecydowanie nie jest doświadczenie w trzymaniu ręki. Poza niewielkimi samouczkami, które daje w momencie rozpoczęcia gry, gracze zostają sami sobie. W ten sposób gra sprawia, że gracz koncentruje się podczas każdej walki, używa wszelkich posiadanych przedmiotów i doskonali umiejętności i zdolności swoich postaci. Wzywa do prawdziwej strategii, aby dobrze sobie radzić i nie widzieć tego protekcjonalnego „Czy chcesz zapisać swoją mapę i dane eksploracyjne?” kiedy umierają w bitwie.
Gra nie daje graczom prawdziwego poczucia bezpieczeństwa; raczej daje im fałszywy poczucie bezpieczeństwa. Kiedy gracz myśli, że radzi sobie naprawdę dobrze, może walczyć z wrogiem, który całkowicie je niszczy i powstrzymuje ich postęp. A potem oczekuje się, że wrócą z powrotem, jakby to nie było tak duże, jakkolwiek godziny eksploracji i doświadczenia popłynęły w błoto ... a potem to robią. Fakt, że zostali pokonani, napędza gracza, by spróbował jak najlepiej następnym razem - i za każdym razem po tym, jak wygrają.
Może się to zdarzyć na poziomie 15, może się zdarzyć na poziomie 99! Może to potrwać dni, tygodnie lub nawet miesięcy zrobić to. Być może będą musieli wyrównywać grind i przekwalifikować postacie; być może będą musieli opracować nowe strategie i plany bitewne; mogą nawet przerobić całą imprezę! Cały ten czas i wysiłek jest po prostu, aby wrócić do tego lochu i zemścić się na czymś, co zmiażdżyło ich jednak dawno temu. A kiedy czyn się skończy, jest takie satysfakcjonujące, euforyczne uczucie, to jakbyśmy otrzymali złoty medal na Olimpiadzie!
Wolność do robienia wszystkiego
Ale odkładając na chwilę sadomasochistyczną stronę gry, wolny aspekt serii jest również jednym z jej największych apeli. Swoboda robienia czegokolwiek ze swoją drużyną, eksplorowania tak dużo lub tak mało, jak chcesz, mapowania, jak chcesz: gra jest w ten sposób bardzo wybaczająca. Pozwala graczom robić to, co chcą, dopóki będą przechodzić przez labirynt, a wraz z tym historię.
Mimo, że ma miejsce ustalona historia, gracze mogą przejść przez grę w swój własny, wesoły sposób. Opowieść jest raczej wydarzeniem w tle niż głównym aspektem serii (z wyjątkiem Niewypowiedziany przeróbki). Gracz może badać labirynt tak długo, jak chcą, zanim pojawi się jakaś część fabuły. Mogą odkrywać morza jak w Etrian Odyssey III: Zatopione miasto lub niebo jak w EO IV: Legendy o Tytanie; badają i wykonują zadania dla mniejszych bocznych lochów wprowadzonych w EO IV; mogą nawet badać całość inny loch jak we wcześniej wspomnianym Niewypowiedziany remake serii. Gdziekolwiek gracz zdecyduje się pójść, nie ma większego ograniczenia, jakie gra nakłada na nich, oprócz trudności i sporadycznej misji.
Party Building
Dzięki licznym klasom bitew i wsparcia gracze mogą wybierać, wybierać i trenować 5, aby stworzyć imprezę wartą zbadania i walki. Nie ma określonej najlepszej imprezy ani najgorszej imprezy; Chodzi o strategię i planowanie, które gracz w nią wkłada.
Czy chcą używać Mrocznego Łowcy i Hexera i wykorzystywać dolegliwości i obrażenia zależne od wiązania, które robią? Czy chcą używać imprezy opartej wyłącznie na kolejnych atakach? A może chcą dobrze zrównoważonej imprezy, która może stawić czoła niemal wszystkim? Czy chcą stworzyć imprezę zbudowaną w celu pokonania wszystkich i wszystkich bossów, lub taką, która jest po prostu dobra do odkrywania labiryntu? Wszystko zależy od uznania gracza, jego pragnień i tego, jak daleko mogą się dostać do labiryntu bez „zakończenia gry” lub dwóch (lub pięciu).
Poszczególne postacie
To również idzie w parze z budowaniem imprez, choć jest to inny aspekt. Otwarta seria, wolność ma i daje, pozostawia wiele rzeczy graczom. Jedną z tych rzeczy są członkowie ich partii. Gracze mogą wybrać, jak wyglądają, jak się nazywają, jakie są ich zadania i co robią (umiejętności i umiejętności). Z wyjątkiem trybów Story w Niewypowiedziany Serie, postacie nie mają żadnej określonej historii ani tła, których gracze muszą przestrzegać.
Mogą mieć historie, które gracz tworzy, czyniąc je jak rzeczywiste postacie z przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Postacie z własnymi dziwactwami i osobowościami. Tam, gdzie przypadkowa osoba mogła zobaczyć Rolnika i Gladiatora, gracz mógł zobaczyć nieśmiałego, ale mądrego w eksploracji Farmera i Gladiatora, który jest tak lekkomyślny, że wpada w bitwę, nawet gdy krwawi jak fontanna. Nie muszą to być zwykłe portrety, ludzie, których gracze troszczą się tylko o ich budowę, statystyki, broń itp. Mogą być głównymi postaciami w tej opowieści o nowobogackiej, profesjonalnej gildii eksploracyjnej i tym, co robią zgodnie z zamówieniem przez władze miasta.
Partia gracza może zawierać ich jako lidera grupy lub jako członka wspierającego. Może być Medyk, który jest zaskakująco wrażliwy, Trubadur, który jest absurdalnie zły, jak tworzenie muzyki, lub Protektor, który poważnie traktuje swoją pracę zarówno w labiryncie, jak i poza nim. Wszystko zależy od wyobraźni i życzeń gracza.
Etrian Odyssey, choć stosunkowo niszowa gra, stała się podstawową serią Atlus. Fakt, że firma ogłosiła trzy nowe gry w ramach podobnie miesiąc zeszłego roku może to potwierdzać. Dwa z tych trzech Etrian Mystery Dungeon i Etrian Odyssey Untold 2: The Fafnir Knight, zostaną wkrótce wydane w Ameryce Północnej. Wydaje się, że seria nie osiągnęła niskiego poziomu i nie będzie tak długo, jak długo będzie to robota lochu, którą wszyscy kochają.