To zabawne: ludzie w branży nie mogą nawet powiedzieć, czy dziennikarze gier są prawdziwymi dziennikarzami. Pracuję w tej branży od kilku lat i trudno mi zdefiniować to, co jest i nie jest rzeczywistym dziennikarstwem. Oczywiście mogłem pójść do słownika, aby dowiedzieć się, że dziennikarstwo to „zawód zgłaszania, pisania, edycji, fotografowania lub nadawania wiadomości lub prowadzenia jakiejkolwiek organizacji prasowej jako firmy”. Ale czy definicja słownika naprawdę mówi nam, czym jest dziennikarstwo? Gdyby tak było, nie byłoby czterech lat na ten temat, prawda? Czy to oznacza, że musisz mieć czteroletni dyplom dziennikarstwa, aby zostać uznanym za dziennikarza? Gdyby tak było, oznaczałoby to, że wielu ludzi piszących do gazet i programów telewizyjnych też nie jest dziennikarzami.
Nie tak prosta odpowiedź brzmi, że czasami dziennikarze gier są prawdziwymi dziennikarzami, a innym razem zdecydowanie nie. Jeśli chcesz pisać dla GameSkinny lub innej organizacji zajmującej się wiadomościami dla graczy, powinieneś zwrócić uwagę. Odkryłem trzy sposoby, w jakie niektórzy dziennikarze gierki wyróżniają się i podejmują kilka kroków w dziedzinie real dziennikarstwo.
1. Szyling PR
Jeśli nie wiesz, czasopisma internetowe i inne organizacje informacyjne regularnie otrzymują komunikaty prasowe. Strony gier otrzymują to samo od twórców gier, gdy pojawia się nowa gra lub gdy wypuszczają nowe DLC, na przykład. Komunikaty prasowe są pisane przez specjalistę ds. Public relations, a większość czasu wypełniona jest żargonem sprzedaży i cytatami od deweloperów.
Nie chcę sprawiać wrażenia, że objęcie tych informacji prasowych jest anty-dziennikarstwem. (Nawet najlepsze wiadomości i gazety dowiadują się o wydarzeniach za pośrednictwem komunikatów prasowych.) Jednak powtarzanie tych dokumentów słowo w słowo jest złe. Jedną z rzeczy, którą dziennikarz gier musi zrozumieć, jest to, że nie jesteśmy rozszerzeniem marketingu twórców gier. Musimy sporządzić części informacji prasowych i zdać z tego sprawozdanie. ZA real dziennikarz nie potrzebuje mowy PR, aby zrobić coś interesującego.
2. Uczciwość
Rzetelność jest bardzo trudna do zmierzenia. Większość dziennikarzy musi utrzymywać metaforyczny dystans między sobą a podmiotem, na który się zgłasza. Często może to być trudne, jeśli sprawa dotyka emocjonalnego nerwu dla reportera. Pomyśl o kontrowersyjnych tematach lub wiadomościach politycznych. Zbyt wielu reporterów, a nawet całe sieci informacyjne skłaniają się ku wiadomościom, aby pasowały do ich szczególnego punktu widzenia.
Szczególnie trudni są dziennikarze gier. Wszyscy kochamy przemysł gier w ten czy inny sposób. Wszyscy szukamy gier, aby odnieść sukces. Pisarzom niezwykle trudno jest zachować emocjonalny dystans. Na szczęście nasza publiczność czuje się podobnie do nas. Tam, gdzie gramy dziennikarzy, powinniśmy rysować linię, nie w naszej pasji do branży jako całości, ale w konkretnych grach lub studiach, które zajmujemy. Tylko dlatego, że wierzysz, że Activision jest najgorszym wydawcą na świecie, nie oznacza to, że powinieneś wypełnić Black Ops 2 zgłoś się do witriolu. Zapisz to dla redakcji.
3. Badania
Powinno to być oczywiste, ale kiedy piszesz kawałek, upewnij się, że znasz temat. W żadnym wypadku nie musisz wiedzieć wszystkiego o grze lub deweloperze, ale przynajmniej zrób swoje badania. Teraz jest to takie proste. Jedna szybka podróż do Google da ci mnóstwo wiedzy. Jeśli nie będziesz badać, wtedy będziesz wyglądać jak głupiec. Kiedyś była strona internetowa, która była całkowicie poświęcona temu, jak dziennikarze gry byli niekompetentni. Nie trafiaj na taką stronę.
Nigdy nie miałem zamiaru udzielać wam wszystkich odpowiedzi ani zgłaszać waszych raportów do poziomu New York Timesa w nieco ponad 600 słowach, ale mam nadzieję, że postawiłem was we właściwym kierunku. Poza tym, co wymieniłem, jakie inne koncepcje oddzieliły dziennikarzy od innych dziennikarzy? Daj mi znać, co myślisz w komentarzach.