Zawartość
Todd Howard to inspirująca postać dla wielu aspirujących projektantów gier i graczy na całym świecie. Przyczynił się do ogromnych serii takich jak Opad i Stare zwojei przy każdej odsłonie każdej serii pokazuje nowe funkcje, które on i jego zespół przynieśli do stołu, aby dać graczom najlepsze doświadczenie w odgrywaniu ról, jakie może zaoferować Bethesda. Dzięki sukcesowi każdej gry, którą wyreżyserował, nic dziwnego, że był głównym projektantem gier każdego Elder Scrolls gra od The Elder Scrolls III: Morrowind. Ale jak to się zaczęło?
The Elder Scrolls III: Morrowind
Dla wielu długoletnich fanów Morrowind jest nadal najlepszą grą w serii
Morrowind była trzecia część większej Elder Scrolls franczyza i pierwsza gra z serii w reżyserii Todda Howarda. To poprzednik Arena i Daggerfall zostały przedstawione w środowisku 2.5, które pozostawiało wiele do życzenia. Mimo że Morrowind może być trudne dla oczu niektórych współczesnych graczy, to było rewolucyjne jak na swój czas i duży krok na drodze do franczyzy. Był to pierwszy prawdziwie trójwymiarowy Elder Scrolls Gra zaczęła również obecny trend, polegający na tym, że gracz zaczynał jako bezimienny więzień, który wyrobił sobie imię w świecie Tamriel.
Morrowind przedstawiał najbardziej różnorodne i kreatywne typy wroga ze wszystkich Elder Scrolls Gry
Podczas gdy wielu fanów oskarża serię z czasem o rozwodnienie, Morrowind zrobił krok w przeciwnym kierunku, usuwając szybką podróż, która była opisywana Daggerfall, zastępując go systemem podróży ograniczonym siltem, który zachęcał graczy do podróży do każdego miejsca przeznaczenia. W grze wykorzystano bogaty w wiedzę dialog za pośrednictwem książek, rozmów z NPC i świata Vvardenfell. Gra złamała graczy, sprawiając, że zaczęli słabiej niż błotniak, ale dzięki grze końcowej mogli osiągnąć poziom boga (a nawet zabić bogów).
Śmiało, zabij go. Obiecujemy, że nie przerwie gry
The Elder Scrolls IV: Oblivion
Cesarskie Miasto było wspaniałym miejscem do obejrzenia, gdy gracze opuścili samouczek gry.
Jeśli chodzi o estetykę, Zapomnienie był krok w dobrym kierunku Stare zwoje. Debiutancki tytuł Xbox 360 i PlayStation 3, Zapomnienie była jedną z pierwszych gier demonstrujących potęgę siódmej generacji konsoli.
Dawno minęły czasy brzydkich twarzy wpatrujących się w ciebie, gdy wybrałeś opcje dialogowe, po których często następowały ściany tekstu. NPC byli teraz w pełni usłyszani, a gra zawierała Patricka Stewarta jako cesarza Uriela Septima VII i Seana Beana jako Martina Septima. NPC mieli również rutynę, którą śledzili każdego dnia, a to zapewniało bardziej wciągający świat dla gracza. Walka, mimo że wciąż daleka od doskonałości, została ulepszona przez odrobinę zmienności typów ataków, a gracze mogli teraz zobaczyć, ile zdrowia mają ich wrogowie, gdy walczyli.
Oblivion przyniósł nam także tego wspaniałego twórcę postaci ...
W tej części Todd Howard uczynił serię bardziej dostępną dla graczy, którzy mogli zostać wyłączeni przez niektóre z nich Morrowind że nie wszyscy chcieli się zająć. Wiele osób nie doceniło tego, w jaki sposób system arytmetyczny, rzucania kostką Morrowind sprawiły, że przegapili ciosy, gdy ataki wyraźnie uderzyły tylko dlatego, że miały niski poziom umiejętności. Podczas gdy prowadził system czasopism, Zapomnienie zaimplementował także system, w którym gracze byliby wspomagani przez kompas, który wskazywał im kierunek ich następnego celu, chociaż od czasu do czasu musieliby się konsultować z czasopismem.
Wiele umiejętności z Morrowind zostały również skonsolidowane w szersze kategorie, a niektóre zostały całkowicie usunięte (tj. topory i młoty były teraz wymienione jako „tępe”). Nie wszystkie zmiany były dobre, jednak usunięto wiele dobrych broni i umiejętności, które dodawały do doświadczenia starszych zwojów, ku przerażeniu najbardziej zagorzałych fanów. Niektórzy z nich zobaczą powrót Skyrim, ale niektóre z nich również się pogorszyły.
Pierwsza z wielu groźnych bram Obliviona, w które wejdzie gracz
The Elder Scrolls V: Skyrim
Skyrim jest bez wątpienia najpopularniejszą grą w Stare zwoje franczyzowa. przyciągało graczy z każdego, kto grał w prostsze gry, takie jak Call of Duty tym, którzy lubili blat RPG jest jak Dungeons & Dragons. I dlaczego nie? Możesz grać jako zły bohater, który jest „wybranym”, i dostajesz niesamowite krzyki, które przynoszą nawet najpotężniejszych przeciwników za kolana. Dodatkowo zawiera w sobie coś, czego nigdy wcześniej nie było Stare zwoje: Smoki. Kto by tego nie chciał?
Kilka momentów w tej serii porównuje się do momentu, w którym wchodzisz po raz pierwszy w Blackreach
Skyrim powrócić do Morrowind w niektórych aspektach. Miał krasnoludzkie ruiny, które gracz mógł zbadać w przeciwieństwie do powtarzających się ruin Ayleidów Zapomnienie, a gracze nie mieli już nagrody za zbrodnie, które nie miały świadków. Skyrim była także pierwszą grą, w której wprowadzono system rzemieślniczy do serii. Gracze mogą teraz podnosić poziom kowalstwa, aby stworzyć zbroje, które można osiągnąć tylko dzięki szczęściu w poprzednich grach. Poprawiło się ZapomnienieNPC nie tylko miałby harmonogramy i procedury, ale dialog przebiegał naturalnie i nie zatrzymywał gry do żadnych rozmów, co zapewniało jeszcze bardziej wciągające wrażenia.
Walka nadal nie była doskonała, ale czuła się bardziej płynna dzięki dodaniu ruchów zabijania i różnych sposobów wprowadzania zaklęć zniszczenia. Jednym krokiem do tyłu w tej grze było to, że w niektórych aspektach było zbyt uproszczone. Atrybuty zostały całkowicie wyeliminowane i zastąpione przez system poziomowania oparty na perkach, który wyeliminował niektóre z głównych aspektów RPG, które fani tak bardzo kochali. Różnica wroga była nawet mniejsza niż w Zapomnienie, a gracze zmęczyli się stawianiem czoła lochom po lochach wypełnionych Draugrem.
Todd Howard wykorzystał swoją artystyczną wizję i pasję jako projektanta gier i gracza, aby zapewnić najwyższą jakość gry największej możliwej publiczności. Z jego kierunkiem przyniósł Stare zwoje w świetle, a teraz jest to jeden z najbardziej znanych gier RPG fantasy na świecie.