Zawartość
Od ponad 5 lat John Seely Brown i Douglas Thomas napisali krótki post dla Harvard Business Review Blog zatytułowany Dyspozycja gracza. W swoim artykule twierdzili, że gracze wideo mają kluczowe atrybuty i cechy charakteru, które powinny pomóc im rozwijać się w miejscu pracy w XXI wieku. Od skupienia się na wynikach, aż po nieszablonowe myślenie, gracze mają więcej do zrobienia, niż do swoich nie-graczy.
Rozmieszczenie graczy jest tylko jednym z tysięcy podobnych postów i artykułów, które oferują odmianę „graczy wideo są mądrzejsi”, a „gry wideo są dobre dla ciebie”. Wiele artykułów zostało popartych badaniami, które pokazują, w jaki sposób gracze są bardziej kreatywni lub są lepszymi decydentami. Do diabła, były nawet badania, które pokazują, że gry wideo poprawiają wydajność chirurgów!
Ilekroć czytam te artykuły, nie mogę się oprzeć wrażeniu, że gry wideo są w jakiś sposób defensywne, wciąż próbując usprawiedliwić się przeciwko staremu stereotypowi gry na pastach o twarzach pasty Aureola w piwnicy jego matki przez 18 godzin dziennie. Dlaczego nigdy nie ma artykułów o tym, jak gra w Monopoly pomaga w pracy? Prawdopodobnie jest tak samo dużo strategii i masz dodatkowe zachęty do kupowania świetnych kawałków nieruchomości i stosów gotówki!
Najważniejsze jest to, że gry wideo są nadal oglądane z podejrzliwością przez niektóre sekcje mediów - i przez więcej niż kilku rodziców. Pomimo popularności gier opartych na Kinect i setek tytułów z oceną E, które są wydawane co roku, są to gry Dead Space 3 i Gears of War franczyza, która tworzy wszystkie nagłówki.
A potem jest komponent online.
Ponieważ gry wideo dojrzewały i obejmowały Internet zarówno jako platformę gier, jak i środek komunikacji, rodzice widzieli, jak niewielka kontrola, jaką mieli nad grami dla dzieci, rozproszyła się jeszcze bardziej.
Być może jednym z problemów jest to, że niektórzy gracze próbują podnieść poziom gier wideo do formy sztuki. Gracze często opowiadają o swoich ulubionych tytułach w cichych tonach zarezerwowanych dla najnowszego filmu Tarantino, a nowe wersje są z szacunkiem recenzowane na stronach artystycznych The New York Times. Wydaje się, że celem gier wideo jest powszechna akceptacja poprzez włączenie do głównego nurtu rozrywki, takiej jak telewizja, filmy, muzyka lub słowo literackie.
Ale gry wideo zawsze zawodzą w obliczu tak wzniosłych ambicji. Chociaż fabuła może być fascynująca, gry wideo nie są teatrem; i chociaż grafika może być oszałamiająca, gry wideo nigdy nie będą mylone ze świetną kinematografią. Jeśli jesteśmy bardziej realistyczni w kwestii tego medium, możemy znacznie bardziej zaakceptować jego wpływ. W końcu to tylko gra.