Katawa Shoujo i dwukropek; Morbid Curiosity Backfires i prowadzi do Wielkiej Gry

Zawartość

• Gatunek daleko od mojej strefy komfortu
• Katawa Shoujo to pierwsza powieść wizualna, w jaką kiedykolwiek grałem.
• Nagle i niespodziewanie odkryłem, że moje postanowienie rozpaliło się
• Historia równości
• Znalazłem tylko jedną z tych historii dziewczyny: Hanako
• Tak, jest seks
• Nie dokładnie gra, ale historia warta przeczytania

Uwaga autora: Ta recenzja zawiera drobne spoilery fabularne.

Natknąłem się Katawa Shoujo, powieść wizualna autorstwa Four-Leaf Studios, przypadkowo, bezcelowo przeczesując sieć jedną późną nocą. Na pierwszy rzut oka gra (jeśli chcesz to tak nazwać) wydaje się niczym więcej niż pokręconym fetyszowym mokrym snem przetłumaczonym na interaktywną formę rozrywki; symulator randkowy zrodzony z niszowych stron internetowych perversioin, w którym romansujesz z wybraną przez siebie niepełnosprawną dziewczyną.

Przygotowałem się, by przewrócić oczami, wywołując migrenę na uczcie przerażającego hentai na granicy. Zamiast tego znalazłem się w pełni zaangażowany w prawdziwie serdeczną historię, której nie mogłem położyć

Mieszanka nudy i ciekawości może skłonić ludzi do robienia dziwnych rzeczy, a widząc, że gra była darmowa do pobrania ze strony dewelopera i czując się niezdolna do grania w którąkolwiek z innych dostępnych gier, zdecydowałem, że muszę tylko zobaczyć co kryje się w tej całkowicie dziwacznej grze. Przygotowałem się, by przewrócić oczami, wywołując migrenę, na przysłowiowej uczcie przerażającego hentai na granicy.

Zamiast tego znalazłem się w pełni zaangażowany w prawdziwie żarliwą, a czasami tragiczną historię, której nie mogłem odłożyć, i zostawiłem mnie boleśnie śpiącego pozbawionego następnego ranka po ukończeniu jednego z łuków historii jego postaci.

Gatunek daleko od mojej strefy komfortu

Katawa Shoujo to pierwsza powieść wizualna, w jaką kiedykolwiek grałem.

Nie mam absolutnie żadnego odniesienia do tego, w jaki sposób pod względem jakości porównuje się z innymi powieściami wizualnymi, i szczerze mówiąc, nie mam ochoty grać w inną. Znalazłem początkową część gry, która jest podzielona na rozdziały, które rozgałęziają się w zależności od rzadkiego wyboru dialogów, które gracz otrzymuje, niezwykle długie i żmudne do przeczytania, o długości od jednej do dwóch godzin.

Choć może to być kwestia osobistego gustu, Katawa Shoujo wprowadzenie jego obsady trwa bardzo długo i trwa o wiele za długo, aby doprowadzić do interesujących punktów fabularnych, aby utrzymać zainteresowanie gracza. Ścieżka, którą fabuła gry ma ostatecznie po rozdziale otwierającym, zależy całkowicie od wyborów dialogowych, które podejmuje gracz, chociaż początkowo te wybory są często niejednoznaczne i mogą ustawić gracza na ścieżce, której nie mieli zamiaru brać.

Znalazłem się przeskakując przez większość tekstu w rozdziale otwierającym, umierając, by fabuła zaczęła koncentrować się na postaci, którą byłem zainteresowany, i wybierając dziwny dialog, który, jak miałem nadzieję, doprowadzi mnie do kolejnej interakcji z tą postacią wcześniej. W końcu, tak jak miałem się poddać Katawa Shoujo, Znalazłem się w złym zakończeniu gry, gdzie po nieudanej próbie zdobycia przyjaźni z żadną z żeńskich protagonistek gry i uczestniczeniu w samotnym „męskim pikniku” z moją postacią zamkniętą, feministyczna obsesyjna spisek sąsiadka, moja postać zaczęła umierać.

Nagle i niespodziewanie odkryłem, że moje postanowienie rozpaliło się

Po zapoznaniu się z diagramem internetowym, w którym określono, jakie kombinacje wyborów dialogowych doprowadziły do ​​tego, co się stało, wróciłem do Katawa Shoujo, przebijając się przez to, co już przeczytałem, i zdeterminowany, by dostać się do wątku fabuły gry.

Mimo całego nudnego tekstu, który przeczytałem, było wystarczająco dużo ciekawych momentów, które musiałem wiedzieć, czy gra kiedykolwiek się udała, zwłaszcza po tak szokującym i antyklimicznym zakończeniu. To, co znalazłem, zaskoczyło mnie bardziej niż jakakolwiek gra, w którą grałem w niedawnej pamięci, zwłaszcza ta, której tak mało oczekiwałem.

Historia równości

W Katawa Shoujo, grasz jako Hisao, licealista we współczesnej Japonii, który po tym, jak dziewczyna wyznała mu swoje uczucia, ma atak serca, który trafia do szpitala na kilka miesięcy, gdzie zdiagnozowano przewlekłą formę arytmii. Następnie zostaje przeniesiony do Yamaku High School, szkoły mającej na celu zaspokojenie indywidualnych potrzeb niepełnosprawnych nastolatków; niektóre z nich są bardziej oczywiste niż inne.

Chociaż początkowo niechętnie akceptuje swoją chorobę i jest nieco obrażony, że musi opuścić swoje dawne życie i zostać wtrącony do uczniów z bardzo widocznymi niepełnosprawnościami, uważa, że ​​jest on niepowiązany z własnymi, zaprzyjaźnia się z dziewczynami, które gracz nakazuje mu spędzać czas zdaje sobie sprawę, że ich niepełnosprawność nie definiuje ich jako ludzi. Każdy może pokonać swoje potencjalnie paraliżujące zmagania i, zakładając, że gracz wybierze właściwe opcje dialogu, skończy się spadając na jedną z dziewczyn za to, kim są; nie dla ich niepełnosprawności jak ja i jestem pewien, że większość nie zainicjowanych założono.

Katawa Shoujo ma pięć dziewczynek, z którymi Hisao może potencjalnie nawiązać relacje, każdy z własną indywidualną fabułą, o długości od czterech do sześciu godzin, z kilkoma potencjalnymi zakończeniami.

Znalazłem tylko jedną z tych historii dziewczyny: Hanako

Opowieść Hanako jest realizowana z często zaskakującym i przejmującym realizmem z doświadczenia z pierwszej ręki, czyniąc ją niezwykle sympatycznym i prawdziwym charakterem.

Hanako jest bardzo nieśmiałą dziewczyną o ciężkich oparzeniach pokrywających połowę twarzy i prawdopodobnie większość reszty ciała. Początkowo gracz zakłada, że ​​te blizny wylądowały w szkole średniej Yamaku, ale wraz z postępem fabuły staje się coraz bardziej oczywiste, że prawdziwą niepełnosprawnością Hanako jest wyniszczająca fobia społeczna; chorobę, z którą jestem osobiście zaznajomiona i która doprowadziła mnie do podążania za jej fabułą.

Chociaż nie mogę mówić o reszcie opowieści bohatera, mogę powiedzieć, że Hanako jest traktowane z często zaskakującym i przejmującym realizmem z doświadczenia z pierwszej ręki, czyniąc ją niezwykle sympatycznym i prawdziwym charakterem dla mnie. Po letnim otwarciu, pisanie gry poprawiło się znacznie, a ja naprawdę zadbałem o dobre samopoczucie Hanako i chciałem zobaczyć szczęśliwe zakończenie dla niej i dla Hisao.

Nie będę wchodził w szczegóły, żeby nie zepsuć historii, ale mogę powiedzieć, że po zakończeniu opowieści Hanako zostałem wysłany przez pełną emocji.

Tak, jest seks

Podczas gdy większość Katawa Shoujo jest dość oswojony w temacie, są sceny seksu. Doświadczyłem tylko Hanako i jest dość graficzny, zarówno wizualnie, jak iw pisemnym opisie. Jednak gra ma opcję wyłączenia treści dla dorosłych, co jest mile widzianym dodatkiem dla tych, którzy nie lubią oglądać hentai klatka po klatce. Jednak przynajmniej w przypadku fabuły Hanako seks miał miejsce tylko raz i nie jest to w żaden sposób sedno historii gry, ani jej odwołania. W rzeczywistości uważam, że scena seksu jest bardzo nieporęczna do oglądania i czytania, choć na jej podstawie miała ważny kontekst w narracji opowiadania.

Nie dokładnie gra, ale historia warta przeczytania

Przyznaję, że dziwnie się przyznaję, że lubię Katawa Shoujo tak samo jak ja, ale to tylko z powodu tego, co wydaje się być na zewnątrz, i co sądzę, że większość ludzi może myśleć o mnie za grę w taką grę. Ale w końcu i ku mojemu absolutnemu zaskoczeniu, Katawa Shoujo to gra, którą cieszę się, że doświadczyłem, ze względu na jej główny temat tego, jak pod naszymi zewnętrznymi różnicami i wadami wszyscy jesteśmy ludźmi, którym coś dajemy i uczymy się nawzajem, i wszyscy są warta miłości, jest potężna i coś, co jest zbyt często zapomniane.

Jako gracz, pomysł czytania powieści wizualnej może początkowo nie brzmieć jak dobry czas, ale jeśli dasz Katawa Shoujo szansa, możesz skończyć tak samo zaskoczona, jak ja, i jak wielu, którzy w to grali, zgłosili się we łzach.

Nasza ocena 7 Katawa Shoujo, choć boleśnie spowolniona, zdołała całkowicie udowodnić moje pierwsze wrażenie i głęboko się myliła.