Teraz lubię wyrzucać twarze z granatami z napędem rakietowym, tak samo jak następna osoba (w grach wideo ... oczywiście), to nie są RPG, o których mówię. Final Fantasy 6, Lunar, Breath of Fire 3, wiesz, te RPG. Spędziłem niezliczone godziny na tych grach w tych grach i nie tylko ja. Moja rodzina i ja Zrobiliśmy te głównie jednoosobowe gry w całe doświadczenie społeczne.
Mój brat Deron i ja rozmawialiśmy z nudą o wrogach, których zabiliśmy, nowych animacjach postaci, które widzieliśmy, pisankach posadzonych przez dewelopera, które odkryliśmy bez przewodnika strategicznego. Mój starszy kuzyn David i ja graliśmy FF6 i ustaw kontrolerów PlayStation, aby kontrolowali różne postacie w bitwie, aby bardziej przypominały grę wieloosobową. Zagrałby mój młodszy, bardziej zbuntowany kuzyn Jamarl Shadow Hearts i rozkoszować się antybohaterią głównego bohatera Jurija. Jamarl również (przez jakieś brutalne próby i błędy) poprowadził mnie Serce Cieniasystem walki oparty na synchronizacji czasu; Całkowicie się zakochałem, dlaczego nie ma bardziej hybrydowych systemów walki opartych na synchronizacji czasu Shadow Hearts i Xenoblade?!
RPG były dla mnie przeważnie doświadczeniami społecznymi, ale to, co mnie też grało, to wielkie epickie narracje, masywne i wspaniale zdobywane lokalizacje oraz małe (a czasem nie tak małe) niuanse w mechanice walki.
Teraz moim wyborem jest RPG Phantasy Star Online 2, FFT dla iPhone'a i Kroniki Xenoblade. Jestem graczem na koniec dnia, który cieszy się odrobiną wszystkiego. Ale gry fabularne na zawsze zajmą miejsce w moim sercu.
P.S. System pracy z FF1. Replikowane w wielu innych grach z różnymi gatunkami, np. Team Fortress 2. RPG-y są wyraźnie cholernie ...