Zawartość
- Fabuła
- Początek spoilerów
- Koniec spoilerów
- Rozgrywka
- The Beautiful: (tylko wersja Wii / Wii U)
- Dobry: (obie wersje)
- ... Subiektywny?
- Złe: (obie wersje)
- The Bad: (wersja Gamecube)
- Prezentacja
- Werdykt
Dojeżdżamy teraz do piątego dnia moich przeglądów na temat ukochanego Metroid seria. Ostatni raz patrzyliśmy Metroid Fusion 2D Metroid na systemie Gameboy Advance, który zakończył ośmioletnią przerwę w serii. W tej recenzji wspomniałem o tym Połączenie nie przybył sam, tego samego dnia Metroid Prime został wydany na konsoli Nintendo Gamecube.
Metroid Prime jest pierwszą grą, która uzyska wyższy wynik niż faworyt Super Metroidi jest często nazywany grą, która przedefiniowała serię. Fani Super Metroid szybko oznaczyłem to jako ekwiwalent 3D tego, co uważają za idealne Metroid doświadczenie, a jeśli 97 punktów Metakrytycznych można potraktować poważnie, to nie bez powodu.
Ale czy gra naprawdę wytrzymuje próby czasu? W końcu nie było trudno to pokazać Super Metroid nie przetrwał Przegląd przewijania leczenie jak i fani myśleli, że tak.
Dzisiaj przewiniemy zegar do 2002 r. I ponownie odwiedzimy Metroid Prime na Gamecube (a także jego Trylogia Metroid Prime port), aby sprawdzić, czy gra naprawdę spełnia pochwały, które wciąż otrzymuje. Jak ze wszystkimi Rewind Recenzje, Metroid Prime przejdzie proces recenzowania oczami krytyka z 2015 roku. Żadnych nostalgicznych okularów, żadnych wymówek, żadnych racjonalizujących ograniczeń sprzętowych i nie oszczędzania się przed wściekłymi fanami i czytelnikami. Nic nie usprawiedliwi tej gry z niczego, czego my, jako współcześni gracze, moglibyśmy oczekiwać od tego gatunku. Teraz przejdźmy do 3D, by zaatakować kosmicznych piratów Metroid Prime na Nintendo Gamecube.
Fabuła
Metroid Prime - w odróżnieniu Metroid Fusion - nie odchodzi od formuły serialu polegającej na nieużywaniu przerywników filmowych lub narracyjnych skeczów, by przedstawić coś przypominającego historię. Zamiast główny czerpie więcej inspiracji Super Metroid zachowując całą historię w rozgrywce. To oczywiście była decyzja podjęta przez deweloperów po fakcie, co widać po nieużywanym monologu wprowadzającym znajdującym się w pliku ISO gry, który można znaleźć tutaj.
Chociaż gra nie oferuje wiele w kategoriach tradycyjnej narracji, wiele z nich Super Metroidy Triki „fabuła przez rozgrywkę”, a także garść kinowych gier, które rozgrywają się w kluczowych momentach. Nowa sztuczka opowiadania historii, która jest wyjątkowa główny to możliwość skanowania obiektów, komputerów i tak dalej. Dzięki temu gracze mogą dowiedzieć się więcej o środowisku, niektórych historiach, a także krótkich biosach o stworzeniach.
Na podstawie skanów i przerywników możemy podzielić się następującymi informacjami na temat tej historii: Samus Aran przechwycił sygnał o niebezpieczeństwie z fregaty Space Pirate, która zdołała uciec z Zebes po wydarzeniach z Metroid. Żaden pasażer nie przeżył katastrofy, która nawiedziła fregatę; istniały jednak oznaki manipulacji genetycznych przy użyciu nieznanej substancji znanej jako „herbicydy”. Ten fazon spowodował ekstremalne zmiany w fizycznym i psychicznym stanie każdej bioformy, w wyniku czego fregata została przekroczona.
Po tym, jak Samus zniszczy Królową Pasożytów, stworzenie wpada do reaktora, co skutkuje sekwencją ucieczki w czasie, w której gracze muszą przemierzać fregatę w odwrotnej kolejności.
Podczas ucieczki Samusa, dostrzega swoją starą nemezis - Ridley - uciekającą na świat za pomocą kilku nowo zdobytych ulepszeń cybernetycznych. To skłania Samusa do ścigania stwora, ale kiedy skręca w ostatni zakręt w kierunku windy, traci wszystkie ulepszenia, które znalazła w Metroid w wyniku eksplozji (która jest prawdopodobnie najsłabszym pretekstem do zabrania jej mocy w całej serii) przed ucieczką w jej śmigłowcu.
Po wylądowaniu na Talonie IV, Samus rozpoczyna eksplorację, próbując odzyskać swoje zdolności, jednocześnie próbując znaleźć miejsce pobytu Ridleya. Podczas eksploracji Świata Szponów, Ruin Chozo, Jaskini Magmoor i innych, Samus odkrywa coś o wiele bardziej złowieszczego.
Dziwny meteor znany Kosmicznym Piratom jako „lewiatan” przyniósł ogromne ilości fazonów na planetę, niszcząc wszystko od stworzeń po duchy Chozo, które kiedyś tu żyły. Biorąc pod uwagę, że Kosmiczni Piraci od jakiegoś czasu badają i używają fazonów, można założyć, że następnym logicznym krokiem Samusa byłoby znalezienie sposobu na wyleczenie planety z jej korupcji przez phazon, aby zapobiec zdobyciu potężnej broni przeciwko Galaktyce Federacja.
Początek spoilerów
Szczerze mówiąc, nie ma wiele do zepsucia jeśli chodzi o fabułę, jednak dodam ostrzeżenie spoilera bez względu na to.
Po wyszukaniu artefaktów Chozo, Samus wchodzi do krateru uderzeniowego, wchodząc w kontakt ze stworzeniem znanym jako Metroid Prime (nie widziałem tego, prawda?). Stwór kradnie jej garnitur Phazon i po wąskiej ucieczce Samus opuszcza Tallon IV w poszukiwaniu swojej następnej misji.
Koniec spoilerów
Mimo że staram się nie dawać zbyt wiele, szczerze oddałem wszystko, co gra ma do zaoferowania pod względem podstawowej narracji. Jednak prawdziwa historia znajduje się w dzienniku wizjera skanującego.
Nie mogę szczegółowo opisać, jak pomysłowe jest użycie skanów, ponieważ dostarczają one graczom doskonałego zrozumienia tego, co wydarzyło się przed wydarzeniami w grze (zarówno w serii, jak iw narracji gry), bez przerywania tempa gry, jeśli gracze faktycznie nie chcę się tym przejmować.Właściwie trudno jest podsumować, jak skuteczne jest to w ramach recenzji, więc Ty - jako czytelnik - będziesz musiał wziąć na to moje słowo, zajrzeć na stronę wikii lub zagrać w grę dla siebie. Mogę tylko powiedzieć: dobra robota Retro Stuidios na tym.
Rozgrywka
The Beautiful: (tylko wersja Wii / Wii U)
Proszę zrozumieć, że gdy grałem w oryginalną wersję Gamecube w młodości, wersja Wii jest po prostu lepsza z jednego powodu i tylko z jednego powodu: sterowanie ruchem. Metroid Prime: Trylogia lub Metroid Prime: Nowa kontrola gry! obaj podkreślają, dlaczego powstał Wii Remote - strzelanki pierwszoosobowe.
Nigdy w całym moim życiu nie podobała mi się gra pierwszoosobowa tak jak ja główny serie, a elementy sterowania ruchem zapewniają to wszystko Metroid Prime brakowało w wydaniu Gamecube, a mianowicie skoku piłki (co naprawdę pomaga w utrzymaniu płynności gry) i swobodnego celowania (co usuwa znaczną część trudności z oryginalnego systemu blokady). Aby uzyskać więcej informacji, przeczytaj sekcję „Złe”.
Dobry: (obie wersje)
Ta gra dodaje dużo do Metroid seria, której wcześniej nie było, największa zmiana - oczywiście - przejście z 2D na 3D. Podczas gdy wiele firm mogło po prostu wziąć Super Metroid i nadał mu terapię zwoju bocznego trzeciego wymiaru, Metroid Prime właściwie dużo więcej.
Dodając wcześniej wspomniane skanery, gracze są bardziej zanurzeni w grze, rozumiejąc nie tylko mnóstwo informacji, które w innym przypadku byłyby niemożliwe do osiągnięcia bez narracji, ale także dostarczając graczom więcej tego, co widzi Samus. Podczas gdy późniejszy punkt rozciąga się na różnorodność wizjerów, wizjer skanujący jest jedynym, który faktycznie przedstawia nam informacje, których oczekujemy, że Samus zobaczy, nawet w grach 2D, walcząc z dość imponującymi bossami. Prezentując graczom informacje za pomocą wizjera skanującego, a także skanów biologicznych na obrazach po obu stronach HUD, gracze czują się bardziej jak łowca nagród, ucząc się o swoich przeciwnikach, zanim zdecydują się na najlepszy sposób ich pokonania.
Inną cechą, która zwróciła moją uwagę, było użycie broni wielowiązkowej. Nie wszystkie wiązki są już używane jednocześnie, ale każdy z nich jest używany oddzielnie, wyposażając je w czasie rzeczywistym za pomocą d-pad (lub przycisku „-” w wersji Wii).
W ten sposób ponownie unikniemy wiązki śmierci z ładunkiem plazmy lodowej i przenosimy się bardziej w sferę odosobnionych wiązek. Chociaż powoduje to również, że niektórzy wrogowie mają pojedynczą słabość, która czuje się nieco zniechęcająca ze względu na wymuszanie różnorodności rozgrywki, jest to ostatecznie lepsze niż posiadanie pojedynczej, obezwładnionej wiązki.
Chociaż możesz przegapić platformę raz lub dwa razy podczas biegu z powodu perspektywy pierwszej osoby, wszystko wydaje się być twoją winą, ponieważ kontrolki są na miejscu. Prędkość ruchu jest starannie skalibrowana na drążku analogowym, a skakanie nie wydaje się zbyt płynne ani ciężkie w żadnym momencie (z wyjątkiem podwodnego, dopóki nie zdobędziesz Garnituru).
Piłka Morpha jest również interesującą metodą przemierzania krajobrazu dzięki temu, że piłka nie czuje się już jak kołowa wersja Samusa, a zamiast tego czuje się bardziej jak ważona metalowa kula.
Odmiana wroga po raz kolejny powraca, tym razem z grupą 79 różnych stworzeń, które mają cię zabić. Dzięki perspektywie 3D stwory te oferują oszałamiającą gamę interesujących słabych punktów, niezależnie od tego, czy są one za nimi, pod nimi, czy w jakimś innym dziwnym kierunku, oprócz wszelkich słabości, których oczekujemy w ciągu serii.
Szczególnie bossowie są bardziej imponujący niż kiedykolwiek, ponieważ przebywanie w skafandrze Samusa sprawia, że wrogowie tacy jak Piraci Omega czują się tak, jakby naprawdę górują nad tobą. To wyczyn bez 2D Metroid do tej pory był w stanie naśladować.
Ostatnią zauważalną cechą jest dodanie „ciekawych miejsc”. Podobny do tytułu siostrzanego gry Fusion, Prime dostarcza graczom podpowiedzi co do ich następnego celu, odbierając „przychodzące transmisje” z artylerii co dziesięć minut.
Zapobiega to jednemu z głównych problemów, które znalazłem Super Metroid, mianowicie zastanawiając się, gdzie do cholery masz zamiar się udać, chyba że odkryjesz tę jedną małą maleńką szczelinę, której nigdy byś nie zauważył. Chociaż ta cecha prawdopodobnie sprawia, że gra jest nieco bardziej liniowa, liczba przerw sekwencji, które są dostępne w wersji Gamecube, da graczom przynajmniej trochę poczucia, że są pionierami w odkrywaniu świata po raz pierwszy.
... Subiektywny?
Muszę to wyciągnąć z mojego systemu: Metroid Prime jest Super Metroid 3D. Powiedziałem to.
Powodem, dla którego mówię, że jest to dosłownie każdy pojedynczy przedmiot Metroid Prime jest z Super Metroid. W rzeczywistości jedyny zapewne „nowy” przedmiot zakupiony w Metroid Prime jest termicznym wizjerem, a nawet to jest tylko pretekstem do dodania niewidzialnych wrogów do gry, co można by po prostu połączyć z wizjerem rentgenowskim. Istnieją również inne ulepszenia, ale są one całkowicie opcjonalne i nie są wymagane do pokonania gry (w rzeczywistości są prawie bezużyteczne jako broń).
Jeśli celem broni, takich jak miotacz ognia, jest po prostu zjedzenie rakiet, są one rzeczywiście skuteczne. W przeciwnym razie nie zapewniają niczego, co warto zauważyć, ponieważ wiązki mocy żywiołów są więcej niż wystarczające, aby wysłać wszystkich wrogów, których można znaleźć w grze.
Ostatecznie nie jest to czynnik, który gra w grze lub przeciwko niej w mojej ostatecznej ocenie. Myślę, że każdy, kto wierzy, że gra zasługuje na coś wyższego niż 8, powinien to zrozumieć Metroid Prime nie robi niczego nadzwyczaj głębokiego dla serii pod względem jej podstawowej mechaniki. Metroid Prime nie dystansuje się wystarczająco daleko od wzoru, aby uzyskać wyższy wynik.
Złe: (obie wersje)
W grze brakuje trudności. Podczas gdy bossowie górujący nade mną byli przerażającym doświadczeniem, pokonanie ich nie było. Co Metroid Prime cierpi z powodu bossów (przynajmniej kilku z nich) Legenda o Zeldzie Syndrom, a mianowicie „reguła trzech uderzeń”. Daj lub weź kilku szefów Główny, większość działa w sposób podobny do a Legenda o Zeldzie boss: unikaj jego głównego ataku, przełam jego zbroję, wykonaj dealera obrażeń, powtórz. Niektórzy bossowie mają takie cechy, jak stwory, które będą walczyć obok niego lub jakąś formę obrony, jednak większa ich część podąża za tą formułą.
Chociaż nie jest to problem sam w sobie, wymaga on istnienia tej sekcji, ponieważ nie jest to typowe dla a Metroid gra, w której większość wrogów jest przeznaczona do bicia podczas wykonywania określonej rutyny. Jest też kwestia, że każdy szef ma tylko jedną metodę zwycięstwa, coś, co wydaje się być zagubione w przejściu do 3D.
Inną drobną kwestią jest zwrot nieposkromionego Gravity Suit. Chociaż zapobiega tylko 20% obrażeń (drastycznie mniej niż jakikolwiek inny) Metroid jak dotąd), Metroid Prime ma również najmniejsze obrażenia zadawane przez wrogów w serii. Chyba że gracze ustawią trudność na wyższe ustawienia, Metroid Prime chodzi raczej o odkrywanie, a mniej o trudność walki. Szczerze mówiąc, gra jest łatwa.
The Bad: (wersja Gamecube)
Sterownica. Niezdolność do bomby skakać, celować swobodnie i poruszać się z podwójnym sterowaniem sprawia, że Samus czuje się bardziej jak czołg, a mniej jak cyber-żołnierz. Trzymanie się wrogów podczas walki jest nienaturalne, a chociaż nie przerywa rozgrywki, to przerywa zanurzenie, ponieważ cel Samusa staje się tak stabilny, jak - po raz kolejny - czołg.
Biorąc pod uwagę, że kręciliśmy się, skakałem po ścianie i biegałem z prędkością dźwięku (okej, może wzmacniacz prędkości nie idzie tak szybko), nie wydaje mi się, że gram jako Samus Aran. Zamiast tego czuję, że gram jako nadwaga kuzynki Samusa (a może jeden z tych marines Federacji, którzy wydają się mieć zwyczaj stania w jednym miejscu podczas strzelania do Prime: Korupcja).
Chociaż gra została zaprojektowana z myślą o obejściu tego problemu - i robi to wyjątkowo dobrze - czuję, że warto wspomnieć o tych, którzy rozważają zakup gry po raz pierwszy i decydowanie o wersji Gamecube lub Wii / Wii U.
Prezentacja
Ta gra jest piękna, bez kłamstwa. Chociaż nie mogę mówić tak dużo, bo dla wersji Gamecube ze względu na ograniczenia wyjściowe, mogę powiedzieć, że port Wii U Metroid Prime: Trylogia bardzo dobrze postarzał się w grze opracowanej w 2002 roku. Po prawie 13 latach Metroid Prime styl artystyczny pozwolił modelom przekroczyć ograniczenia sprzętu, zapewniając czysto przycięte płaskie powierzchnie, które mają bardzo szczegółowe tekstury, które nie pokazują ich prawdziwej jakości, chyba że wprowadzisz aparat do punktu o pustym polu.
Modele postaci i stworów są również dobrze zaprojektowane i chociaż ich tekstury są wyraźnie gorsze, gdy są oglądane z bliska (takie jak sceny cięcia, które grają po rozpoczęciu lub wznowieniu gry z bezpiecznego punktu), sama Samus wygląda wystarczająco dobrze, aby zasugerować grę na PC ustawienia średnie.
Przybycie Samusa do Fregaty Piratów wygląda pięknie w 1080p na Wii U
Atmosfera jest bardzo realna, ponieważ każdy obszar zachowuje pewien motyw, który działa. Ruiny Chozo wyglądają jak kiedyś, każda część świątyni wyglądała jak rzeczywista zaawansowana cywilizacja żyjąca na Tallon IV. Motyw mechaniczny / lawowy Magmoor Cavern pokazuje, co Kosmiczni Piraci są gotowi zrobić, aby przetrwać. Dryf Phendrany sprawia, że czujesz się odizolowany wśród lodu i śniegu. Jest to po prostu pięknie zaprojektowany świat, który naprawdę odzwierciedla to, jak powinna wyglądać gra eksploracji kosmosu.
Czystym szczegółem, często pomijanym w prezentacji, jest sama osłona. Podczas gdy wszyscy uważamy za rzecz oczywistą, że kask dostanie plamy, jeśli zostanie spryskany błotem lub deszczem, ta gra idzie o krok dalej. Zauważyłem w tej grze - a wiele nowoczesnych gier z pierwszej osoby wciąż nie działa - że HUD porusza się oczami. Nie mam na myśli tego dosłownie, ponieważ byłoby to niemożliwe, ale przenosi się tam, gdzie twoje oczy powinien być. Na przykład: jeśli obracam kamerę w prawo, moje oczy logicznie będą bliżej prawej strony ekranu. HUD jest tam. Ruch jest ledwo zauważalny podczas rozgrywki, ale robi to różnicę w grze, w której ważna jest wiedza, która osłona, która wiązka i ile masz zdrowia.
Wejście audio Metroid Prime jest zdecydowanie największy w serii. Podczas gdy muzyka nie jest tak nastrojowa, jak w niektórych poprzednich tytułach, z pewnością zyskuje swoje miejsce jako najbardziej ponętna. Mówię ponętnie po prostu dlatego, że zawsze czułem ochotę, by iść naprzód, gdy utwory takie jak motyw Magmoor Caverns (remiks motywu Norfair Depths z Super Metroid) lub grały motywy Ruin Chozo. Efekty dźwiękowe są również bardzo wyraziste, a działo ramienia brzmi tak jak jedno dzięki nowoczesnym urządzeniom dźwiękowym Gamecube. Każdy pocisk brzmi satysfakcjonująco, każdy zniszczony wróg brzmi jak prawdziwa istota, a prawie wszystko pod względem brzmienia jest niczym innym jak pieczęcią Nintendo.
Werdykt
Podczas Metroid Prime Wersja Gamecube ma kilka drobnych wad, obie wersje gry są niewątpliwie doświadczeniem wartym posiadania. Co powstrzymuje mnie od dawania Metroid Prime 10 (o czym wiem, że wielu fanów by się spodziewało) jest po prostu tym, że ma swoje wady w projektowaniu gier, szczególnie w wersji Gamecube. Nie dystansuje się także od Super Metroid wystarczy, aby zagwarantować wynik 9, który jest zarezerwowany dla gier, które zmieniają formułę lub dostarczają wystarczająco dużo nowego doświadczenia, które gra wydaje się „świeża”.
Powiedziawszy to, polecam tę grę każdemu, kto nie jest zbyt zainwestowany Metroidy wiedza lub ktoś, kto po prostu chce zagrać w dobrą strzelankę eksploracyjną / strzelaninę z perspektywy pierwszej osoby. Podobnie jak Pół życia, Metroid Prime jest najlepszym przykładem (przepraszam) na to, jaka powinna być gra przygodowa dla pierwszej osoby. Zapewniając wciągające funkcje rozgrywki, niesamowitą ścieżkę dźwiękową i świetne sterowanie, Metroid Prime odkryć na nowo Metroid seria bez zboczenia zbyt daleko od korzeni.
Jakie są twoje opinie na temat Metroid Prime? Czy myślisz, że jestem trochę surowy, bo nie nadaję grze 9, ponieważ nie wystarcza, by zmienić kolejną serię? Wyraź swoje opinie w sekcji komentarzy poniżej!
Upewnij się, że sprawdziłeś ten artykuł lub stronę główną GameSkinny, aby zapoznać się z przyszłymi recenzjami w drodze z oryginalnego 1986 roku Metroid w NES do wersji 2010 Metroid: Inny M. Do zobaczenia następna misja!
Recenzje w tej serii:
- Metroid (NES)
- Metroid II: Powrót Samusa (GB)
- Super Metroid (SNES)
- Metroid Fusion (GBA)
- Metroid Prime (GC / Wii / Wii U)
- Metroid: Zero Mission (GBA)
- Metroid Prime 2: Echoes (GC / Wii / Wii U)
- Metroid Prime Pinball (NDS)
- Metroid Prime Hunters (NDS)
- Metroid Prime 3: Korupcja (Wii / Wii U)
- Metroid: Inne M