Zawartość
Dzisiejsza iteracja gry Sciencing the Shit Out of Video Games przybiera nieco inny obrót. Zazwyczaj biorę udział w danej grze wideo, a poprzez badanie fizyki, astrofizyki, biologii lub innej nauki pokaż, jak gra jest całkowicie błędna lub słuszna w stosunku do pieniędzy. Jednak dzisiaj biorę coś, co wiemy, że jest błędne, jeśli chodzi o naukę, i próbuję wyjaśnić prawdę kryjącą się za legendami za pomocą nauki.
Wszyscy oczekujemy czegoś niesamowitego Elder Scrolls w E3 - nowe informacje o Elder Scrolls Online na pewno i być może Elder Scrolls VI zapowiedź. Może to być Black Marsh, jak sugerują niektóre plotki, ale to nie ma znaczenia. Fani Elder Scrolls są tym bardzo podekscytowani.
Ale gdzie to wszystko się zaczęło? Jaka jest prawdziwa historia Anu i Padomay? A co z Boskościami - a co ważniejsze, z planetami, które ludzie z Tamriel widzą na niebie?
Dzisiaj wybieram się na naukę o gównie kosmologii Elder Scrolls i spróbuj wyjaśnić prawdę za stworzeniem Nirna i Mundusa.
Legendy
Wiele legend Elder Scrolls przypomina greckie mity: na początku był porządek i chaos, Anu i Padomay. Z tej nicości zrodził się Anui-El, dusza wszystkiego i Sithis, Pustka.
W tym momencie jest coś bardzo interesującego. Czas nie istnieje. Kiedy istniały Anu, Padomay, Anui-El i Sithis, nie było czasu. Czas nie został utworzony, dopóki Akatosh (lub jak był znany, Auri-El). A ponieważ czas nie istniał, kiedy powstały Akatosh i jego Lithhan, jego odpowiednik z Sithis, część historii staje się zawiła w czasie. Mam pomysł, dlaczego tak jest, co wyjaśnię za chwilę.
Lorkhan przekonał Aedrę, która w tym czasie była bogata i była o wiele więcej niż osiem Boskości, o których słyszymy w historii Elder Scrolls, aby pomóc mu stworzyć rodzaj placu zabaw dla nich we wszechświecie. W końcu nazwaliby to plac zabaw Mundus. Wielu Aedrów zdało sobie sprawę, że podczas tego procesu tworzenia ich moc została wyczerpana, a jeśli zostaną wystarczająco wyczerpani, nie będą w stanie opuścić Mundusa.
W tym momencie Magnus, wódz Aedry, uciekł z Mundusa - zostawiając olbrzymią ziejącą dziurę na niebie zwaną Słońcem. Mniejsza Aedra, która również uciekła z Mundusa, opuściła własne dziury na niebie, które nazwalibyśmy gwiazdami.
Widzisz teraz połączenie greckiego mitu? Jest więcej.
Pozostali Aedra chcieli ukarać Lokhana za jego oszustwo. Zrobili to, zdejmując serce i rzucając je w morze Nirn, planety, na której siedzi kontynent Tamriel. Ciało Lorkhana zostało podzielone na dwie części, stając się dwoma księżycami Nirna: Massera i Secundy.
Następnie, w ostatniej próbie uratowania się przed całkowitym wyginięciem, ośmiu Boskich uciekło z Nirn, ale nie mogli całkowicie opuścić Mundus, więc stworzyli osiem planet, aby żyć poza wpływem ludzi i mer.
Entropia
Niektórzy z was zobaczą, dokąd zmierzam, zanim to wyjaśnię, ale dla tych, którzy nie słyszeli o entropii, pozwólcie, że wyjaśnię, co to jest. Słownik zdefiniowałby go jako „stopniowy spadek w kierunku zaburzeń”. W nauce, a dokładniej w fizyce, niezdolność wszechświata do zamiany 100% energii na daną pracę. A może lepiej wyjaśnić, że zawsze jest tracona energia z tego, że jest przenoszona z jednego obiektu do następnego. Oczywiście energia nie jest dokładnie utracona, zwykle jest po prostu przekształcana w coś, co nie jest przydatne.
Dam ci przykład za pomocą kul bilardowych. Gdy bila uderza w inną piłkę, zawsze następuje transfer energii. Wiemy o tym, ponieważ druga piłka porusza się, gdy trafi, a jeśli bila trafi drugą piłkę prosto, wtedy bila zatrzymuje się. Jednak nie 100% tej energii jest przenoszone z bili białej na drugą. Większość z nich jest, owszem, ale część z nich jest rozproszona jako dźwięk i z powrotem do potencjalnej energii, by wytrysnąć. Ta strata energii podczas przenoszenia jest przykładem entropii. Ale dzieje się to wszędzie i stało się od początku czasu.
Początkiem entropii naszego wszechświata był Wielki Wybuch. Od tamtej pory zmierzamy ku chaosowi. Wszechświat rozszerza się szybciej niż kiedykolwiek się skurczy. Masa rozciąga się codziennie poza widzialny wszechświat. W końcu, za kilkaset tysięcy lat, kiedy spojrzymy w niebo, nie zobaczymy żadnych gwiazd, ale te w naszej galaktyce. Jeszcze dalej w czasie wszystko będzie tak daleko od siebie, że będzie tak, jakby nic innego nigdy nie istniało i nawet ta ostatnia gwiazda wypali się, a wszechświat pozostanie bez niczego. Najlepsza entropia.
Kim naprawdę są Padomay i Anu
Historycznie ludzie - lub w przypadku Elder Scrolls, ludzie i ludzie - mają uosobione siły wszechświata. Zastosowaliby emocje i krytyczne myślenie do rzeczy, które były po prostu prawami wszechświata. Dlatego Padomay i Anu mają imiona i osobowości, ale w rzeczywistości są to pojęcia porządku i chaosu, grawitacji i entropii.
Niektórzy naukowcy uważają, że żyjemy w idealnym czasie we wszechświecie. Nadal widzimy pozostałości Wielkiego Wybuchu i wciąż widzimy silne siły grawitacji. Być może światy Elder Scrolls znajdują się w bardzo podobnej przestrzeni. Być może, podobnie jak my, zasiadają w tej samej równowadze, ale zamiast tego nazywają się Anu i Padomay. A istoty takie jak Lorkhan są tylko siłami trzymającymi rzeczy razem lub odciągającymi je od siebie. Jeśli Nirn, Masser i Secunda są częścią Lorkhan, być może były to połamane kawałki planety Nirn, tak jak teoretycznie sądzono, że nasz księżyc był kiedyś częścią Ziemi.
Ostatecznie nauka polega na testowaniu i udowodnianiu, że coś jest nie tak. Co myślisz o stworzeniu wszechświata Elder Scrolls? Istnieją sprzeczne historie, nawet w grze. Czy istnieje nauka, która może połączyć to wszystko razem? Daj mi znać w komentarzach, a do zobaczenia w przyszłym tygodniu.