Poza rozmnażaniem i liczbą czterdzieści dwa czuję, że trzeciorzędnym celem wszechświata jest tworzenie rzeczy. Wszystko, co mamy, gdy jesteśmy martwi, to rzeczy, które stworzyliśmy i zostawiliśmy. Jednak nie tworzę tak wielu rzeczy w moim życiu. Czasami źle się czuję, że nie napisałem powieści, nie stworzyłem gry wideo ani nie zrobiłem serii wirusowych filmów internetowych, które moja rodzina i przyjaciele mogliby zapamiętać, kiedy już nie istnieje w tej formie.
Czasami myślę, że spędzam cały czas, że nie robię rzeczy podtrzymujących życie, takich jak praca, po prostu śpię, czytam i gram w gry wideo, ponieważ są to moje beztroskie, zabawne zajęcia. Jak widać na zdjęciach, bardzo się w to wpakowuję. Spanie, czytanie i granie są takie same. Nie są marnowaniem czasu, ponieważ czynią cię lepszym człowiekiem, ale nie są produktywne, ponieważ niczego nie tworzysz. Jako gracze mam nadzieję, że zrozumiesz mój problem. Rzeczy, które najbardziej lubię, nie są trwałe. Po prostu dobrze się czują.
Miałem dni, w których grałem 16 godzin Guild Wars 2 i osiem godzin czegoś innego. To niektóre z moich ulubionych dni. Czuję, że osiągnąłem coś, gdy ukończyłem kampanię lub osiągnąłem meta-osiągnięcie. Nie wiem, czy to normalne, że najfajniejsza zabawa to po prostu siedzenie i konsumowanie gier. Nie muszę wiele wnosić i czuję się tak, jakbym miał satysfakcjonujące doświadczenie.
Niczego nie stworzyłem, ale osiągnąłem maksimum, że coś zrobiłem. Gry wydają się oszukiwać system. Powinienem zrobić coś wielkiego, żeby uzyskać tak wysoki, ale nie mam. Mogę zamiast tego grać i uzyskać niewiele więcej niż wzrost nastroju.
Popieram gry wideo. Dają ludziom poczucie wspólnoty, zwiększają prawdopodobieństwo, że problemy będą rozwiązywalne, zwiększysz prawdopodobieństwo myślenia o innych ludziach jako potencjalnych sprzymierzeńcach lub „dawcach zadań”, którym możesz pomóc, i nakłaniają cię do wytrwania w obliczu trudnego wyzwania w prawdziwym życiu, ponieważ jesteś przyzwyczajony do porażki, ponownej oceny, a następnie wygrywania.