Superman & par; Nintendo 64 & rpar; & dwukropek; Ostatni dar piekła dla gier 20th Century

Wyobraź sobie młodego Jacksona, mającego zaledwie pięć lat, ściskającego chłodnego, szarego pilota Nintendo 64 i zmuszającego jego zanurzenie się do niezgrabnej, pikselowej Metropolis. To nie działa. Nie ma tam świętego spokoju, który zwykle znajduje się w równowadze gry kontrolowanej i nieznanej. Zamiast tego jest tylko śmiech, potępiający hymn Lexa Luthora na kwadratowych ramionach Supermana, spychający Człowieka ze Stali w mroczne wody, z których nie ma ucieczki.

Nadczłowiek (Nintendo 64) jest często chwalona jako jedna z najgorszych gier wideo wszech czasów. Mogę dać bardziej kompletne świadectwo, ale nigdy nie udało mi się przejść przez pierwszy poziom. Przyznaję, że miałem pięć lat, a nie jestem mistrzem gier, jakim jestem dzisiaj (nie chcę się chwalić, ale zajęło mi to tylko trzy próby pokonania Bowsera w mojej najnowszej grze Super Mario 64!). Mając to na uwadze, usuwam Mario kart nabój z świętego tronu w Nintendo 64, odkurz się Nadczłowiek po latach nietkniętej ciemności i przygotuj się na bitwę.

Głupia twarz lisa Tytusa drwi ze mnie, gdy konsola budzi się do życia. Wie, co nadchodzi.

Lex Luthor haniebnie schwytał moich przyjaciół i w niewytłumaczalny sposób umieszcza ich w wirtualnym świecie, rzucając mi wyzwanie do jakiegoś labiryntu. To już nie ma sensu, ale w porządku. mogę latać z tym. Z wyjątkiem tego, że dosłownie nie mogę. Kontrola mnie przeraża. Jak mam poruszać się po łańcuchu dowolnie umieszczonych pierścieni, jeśli nie potrafię wymyślić, jak przestać się obracać, jak mam na myśli swoją przeciętność w powietrzu? Prawdopodobnie pomoże to przeczytać instrukcje.

W porządku. Teraz jestem w biznesie. Dajemy deweloperom korzyści wynikające z wątpliwości i kredy, które mogą być przyczyną błędu użytkownika.

Z wyjątkiem czekania, nadal nie mogę nawet przejść przez pierścienie. Dlaczego istnieje limit czasu? Dlaczego nadmierna korekta przez najmniejszą frakcję wykoleja moją drogę do zwycięstwa? Jaki był sens tego znowu „labiryntu”?

Poddaję się pierścieniom. Jestem Supermanem. Prawdopodobnie mogę po prostu przebić się przez cyfrowy Luthorcorp, dopóki nie wygram gry, prawda? Tak to zaprojektowałem.

Po zrealizowaniu moich ambicji oznaczałoby to jedynie daremność, więc pojechałem na YouTube, aby zobaczyć, jak wielcy pokonali tę wczesną plagę gier. Wow, co wiesz? Więcej „labiryntów”. Więcej ograniczeń czasowych. Nie mogę uwierzyć w jaką przełomową treść brakuje mi.

Rozglądając się na temat gier online, jestem zdumiony, że zespół inteligentnych ludzi spędził czas na robieniu tego z zamiarem zapewnienia rozrywki. Wszystko o Nadczłowiek, od spazmatycznych wrogów do zapętlonej muzyki w tle, jest nudno nudny. Jakoś odpocznę, wiedząc, że zostałem poddany tylko jednemu poziomowi tej amatorskiej potworności. Naprawdę nie muszę być nawiedzany przez trzynaście kolejnych etapów szumów i słabo zdigitalizowanych bicepsów.

Nasza ocena 1 Jeśli lubisz rozwiązywać bezsensowne łamigłówki z dowolnymi ograniczeniami czasowymi w piekle graficznym, Superman jest grą dla Ciebie. Recenzja: N64 Co oznaczają nasze oceny