Zawartość
Postanowiłem odebrać The Last of Us wyłącznie z rekomendacji z ust do ust. Szukałem gry, którą mój przyjaciel i ja moglibyśmy zagrać w luźnym trybie współpracy podczas jej wizyty. Ona i ja możemy udostępniać gry, więc nie jesteśmy ograniczeni do gry dla dwóch graczy. Nie jesteśmy również zainteresowani konkurowaniem ze sobą. Gra z dobrą historią i ciekawym światem wydawała się idealna dla naszego celu, jakim jest relaks i bycie towarzyskim podczas gry wideo. Nie słyszałem nic więcej niż zachwycające recenzje o tym, jak niesamowity jest Last of Us. Patrząc na podstawy gry, podróż przez postapokaliptyczny świat z wielką głębią wydawała się idealna.
Po kolacji poszliśmy odebrać kopię i okazało się, że wszystko jest wyprzedane. To było niespodziewane. Gra trwa od kilku tygodni. Szybkie wyszukiwanie pokazało mi, że można je pobrać. Wróciliśmy do domu i pobraliśmy
Jako film połączony w grę, The Last of Us dostarcza. Przełączanie między cyklami kinowymi i interaktywnymi pomiarami odtwarzacza jest dobrze wykonane i płynne. Synchronizacja sprawia, że gra jest wizualnie piękna. Postacie są dobrze rozwinięte z rozsądnymi i rozsądnymi reakcjami na rzeczy. Twój bohater nie jest doskonały. Utyka. Drży, kiedy strzela. Bierze chwilę, by wstać po pobiciu.
Historia:
Historia jest głęboko emocjonalna i taki, z którym większość ludzi będzie mogła się połączyć. Mój przyjaciel i ja spędziliśmy dużo czasu dyskutując, czy działania ocalałych były realistyczne czy nie. Jej opinia była taka, że byli. Moje były takie, że były nieco wąskie i zbyt reaktywne. Zwróciła uwagę, że w takiej sytuacji ludzie prawdopodobnie zachowaliby się tak, jak byli. Moglibyśmy nie zgodzić się na każdy termin, ale fakt, że mogliśmy to omówić, pokazał, jak dobrze się to udało.
Sama historia nie jest oryginalna. Kiedy poznaliśmy Ellie, obaj dokładnie wiedzieliśmy, jaki jest temat tej historii. Było dobrze. Świat i wydarzenia są miejscem, w którym rysuje się historia. Naughty Dog sprawił, że postacie stały się rzeczywiste, a ich decyzje bolesne do oglądania, zamiast być bezmyślnymi mechanikami, aby przekazać fabułę.
Opowieść jest opowiadana, gdy bohaterowie przechodzą przez nią. Znamy trochę początku. Nie wiemy, co dzieje się pomiędzy. Wokół rozrzucone są notatki i dzienniki, które opowiadają historię. Musisz słuchać dialogu bohaterów. Gorąco sugeruję napisy, aby upewnić się, że nie przegapisz tego, co szeptano w oddali, jeśli interesujesz się historią.
Jedną z najlepszych części jest to, że „źli” to kilka zestawów. W tej grze masz więcej niż jedno zmartwienie.
Mechanika:
Sterowanie jest proste, jeśli czasem trochę przylega. Istnieje system rzemiosła, który tworzy więcej materiałów do ataków i napraw. Bronie można ulepszać, a postać może również. Zarówno narzędzia do walki wręcz, jak i broń pociskowa będą musiały zostać użyte.
To gra z horrorem. Często jest ciemno. Bardzo ciemne. W sposób wizualny. Podniosłem jasność przez cały czas, ponieważ byłem w ciemnym pokoju, potykając się w ciemności i było to irytujące. Istnieje wyraźna mieszanka zagadek, skradania się, skupionych celów i okazjonalnego pompowania adrenaliny, które działają jak szalona seria sytuacji. To nie jest szybka gra, ale oczekuje, że gracz poświęci czas na spacerowanie.
Nie ma mapy! Będziesz musiał nauczyć się układu niektórych miejsc i często jedynym sposobem, aby się tego nauczyć, jest próba i błąd. Jest też tylko jedna droga. Gdy znajdziesz się w obszarze, nie ma powrotu. Wbudowany jest system podpowiedzi. Twoi towarzysze ci pomagają, ale nie przejmą większości gry. Jeśli spędzasz zbyt długo, nie idąc w odpowiednim kierunku, zadzwonią do ciebie na wypadek, gdybyś tego nie zauważył. W tym samym czasie, gdy pomagasz w walce, nie możesz ich użyć do walki. Myślę, że przegapiono tutaj coś, co pozwoliło ci przejść przez większą część gry, gdy twoi towarzysze zadawali obrażenia, gdybyś zachowywał się sprytnie.
AI NPC jest dobrze zrobione. Oni się chowają. Przekradają się. Używają okładki. Nie zapominają, że cię widzieli. Mogą się na nich wkraść.
Widok kamery jest irytujący. Jesteś powiększony do tyłu głównego bohatera. Mój przyjaciel skomentował: „To jest horror”. To działa. Brak szerszego widoku pozwala na to, aby rzeczy pojawiły się za tobą i ugryzły cię lub pobiły. Rzeczy wyskakują na ciebie i wirowanie jest trochę niezdarne. Nie jestem pewien, czy jest to próba promowania realizmu, czy po prostu niezdarna kontrola.
Miałem jedną usterkę. Jedna scena cięcia nie ładowałaby się. Próbowaliśmy. Przeszukaliśmy sieć, aby stwierdzić, że nikt inny nie miał tego szczególnego problemu. Uruchomiliśmy ponownie. Pozwoliliśmy PS3 ochłodzić się na wypadek, gdyby to był problem. Zrobiliśmy wszystko, co mogliśmy wymyślić i po godzinie opuściliśmy go i wyszliśmy na kolację. Cztery godziny później wróciliśmy i gra się załadowała. Z zapisanego menu załadowanie zajęło trzy i pół godziny. Czemu? Nie wiem.
Szyny:
Zostałem zapoznany z koncepcją gry „themepark” lub „grą na szynach” przez społeczność MMO. Mam tendencję do korzystania z wolnego doświadczenia na świecie. Wiem jednak, że wiele gier koncentruje się na historii i celu. Brak możliwości swobodnego poruszania się po The Last of Us nie był wyłącznikiem. Po prostu zaakceptuj, że nie będziesz w stanie odkrywać tego wspaniałego świata.
Jednak wydaje się, że Naughty Dog ma szczególny sposób, w jaki gracz chce doświadczyć gry. Czasami wydaje się leniwy. Kiedy biegam po częściowo zapadniętym drapaczu chmur, który wychodzi na obszar, przez który przeszedłem, aby dostać się do drapacza chmur, powinienem móc zeskoczyć na ten obszar. Może to oznaczać, że spadam na śmierć, bo jest dziesięć pięter pode mną. Rozumiem nawet, że nie mam dostępu do obszarów, przez które nigdy nie przeszedłem. Ale chcę zeskoczyć z budynków i umrzeć. Myślę jednak, że ponieważ Joel nigdy tego nie zrobił, nie mogę.
Skargi:
Istnieje sztuczny niedobór zasobów. Dlaczego mogę trzymać tylko jedną butelkę lub jedną cegłę? Przysięgam, że gdybym miał plecak i butelki, wypełniłbym go, aż brzęknąłem przy każdym kroku. Zamiast tego działa tylko jedna ręka, a ręka mówi PEŁNA z jedną butelką. Oczywiście, rozrzuconych jest wiele butelek. Gdy wyczerpam całą moją pojedynczą butelkę, mogę odebrać kolejną, aby znów była PEŁNA. Mimo to jestem sfrustrowany, że mogę nosić tylko jeden na raz. Noszę spodnie cargo, ale mogę nosić tylko garść amunicji. Wiem, z doświadczenia z pierwszej ręki, że mogę nosić dużo amunicji, zanim mi to przeszkodzi. Zderzenie sztucznego ograniczenia z podstawową, rozsądną rzeczywistością jest czasami obraźliwe. Jestem zmuszony zachowywać się w irracjonalny sposób, aby przesunąć historię do przodu.
Co prowadzi do drugiej największej frustracji w grze. Wokół leżą cegły, butelki, krzesło, gruz i wszystko inne. To wszystko jest piękne, ponieważ mogę podnosić tylko określone cegły i butelki starannie rozplanowane, aby pomóc mi dowiedzieć się, w którym kącie usiąść i rozwiązać zagadkę nakłaniania NPC do poruszania się. Krajobraz to sceneria, ale gra to przetrwanie. Kiedy przechodzę obok setek przydatnych narzędzi, z którymi nie mogę współdziałać po raz szósty po śmierci, jestem sfrustrowany.
Największą frustracją w grze jest to Nie mogę łupić ciał. W następstwie światowej apokalipsy idę ograbić ciała. Jednak w Ostatnim z nas stoję tam, wpatrując się w zwłoki z bronią w ręku i nic nie mogę na to poradzić. Zamiast tego natrafiam na bitwę z kijem do walki z istotami, które chcą mnie zabić, ponieważ nie (bo nie mogę) splądrować ciała. Z jakiegoś powodu losowo zdobędę rundę amunicji lub dwie zombie, ale nic z żołnierza z bronią pełną amunicji leżącej na podłodze.
Nie ma nagrody za eksplorację, z wyjątkiem sytuacji, gdy istnieje nagroda za eksplorację. Gra zniechęca do gromadzenia. Jeśli jesteś pełen odkrywania rzeczy, nie dostaniesz więcej. Czasem odkrywasz fragmenty świata gry, ale nie są one zbyt częste. Dla kogoś, kto może osiągnąć osiągnięcia kleptomana w Fallout i Skyrim w ciągu pierwszych kilku minut, jest to bardzo niepokojące.
Jeśli to ostatni z nas, dlaczego spędzamy tyle czasu na zabijaniu innych ludzi? Skąd pochodzą wszyscy nowi zainfekowani? Wydaje się, że wokół jest bardzo dużo ludzi.
Podsumowując:
The Last of Us to dobra gra. To ładna gra. To dobrze wykonana gra. To nie jest doskonała gra. Ma śmiały kierunek, ale wciąż ma swoje wady. Nie rozumiem, dlaczego to jest „gra dekady”. Widzę, gdzie naciskają na bardziej emocjonalną treść. Nie wybuchnąłem łzami. Mogę nie mieć odpowiednich sznurków serca, aby gra mogła się ciągnąć. Poza moim znużonym widokiem zrobili dobrą robotę, aby postacie miały powody, zamiast wkładać je do serii manipulatorów fabuły. Podoba mi się to dość dobrze, ale wątpię, że kiedykolwiek zagram to po raz drugi. Ogólnie rzecz biorąc, jest to dobrze zrobione i warte czasu dla kogoś, kto chce wciągnąć, w filmową, skupioną grę, zamiast wciągających nieograniczonych możliwości z niekończącą się grą piaskownicy.
Nasza ocena 7 Ładna gra i wciągająca gra, ale nie wciągająca. Mechanika jest poświęcana za historię. Jeśli min / max i mechanika są ważniejsze niż to, co dzieje się na ekranie, uważaj. Jeśli szukasz wciągającego, pięknego świata z prawdziwymi emocjami i skupieniem, otwórz portfel.