Zawartość
- Niepewność
- Kamień milowy w interaktywnym opowiadaniu historii
- Rośnie jako seria
- Zmieniająca się rozgrywka - jak lina i ruch tworzą fenomenalną akcję
- Końcowe przemyślenia
Niewiele jest rzeczy na tym świecie zasługujących na określenie arcydzieło. Twórcy filmu uchwycili najgłębsze emocje, pracując nad takim celem. Artyści zagłębiają się w ludzką świadomość, by stworzyć coś, co zasługuje na to określenie. Praca autorów jest często uznawana za godną tego tytułu dziesięciolecia po tym, jak stworzyli krytyczną i wnikliwą analizę społeczeństwa lub ludzkiej egzystencji. W grach wideo taki honor rzadko jest przyznawany. Jednak w tym medium twórca Naughty Dog wydaje się produkować takie dzieła sztuki, raz po raz.
Uncharted 4: A Thief’s End to arcydzieło. Jest to genialna mieszanka narracji i interakcji, i jest to gra, do której zachęcam wszystkich graczy, bez względu na to, czy są weteranami serii, czy ciekawymi przybyszami.
Niepewność
W tej kwestii, zanim zacznę, muszę coś przyznać. Nie byłem Niezbadany wentylator. Zagrałam oryginalną trylogię z fortuny Drake'a w jego oszustwo, ale nigdy naprawdę nie rezonowałam z serią. Znalazłem Drake'a i jego barwną grupę kohort jednowymiarowych i pozbawionych inspiracji. Czuli się jak znane stereotypy pozbawione tradycyjnego hitu akcji. Ogromne utwory, zachwycone przez krytyków, niewiele mnie zszokowały. Pod koniec każdej gry zmęczyłem się powtarzającymi się i mało inspirującymi metodami strzelania. Tak więc, jak dobrze wiem, miałem niepopularną opinię na temat tej serii.
Jednak byłem rozdarty, czy mój następny wypad do Niezbadany doświadczenie przyniosłoby podobne uczucia. Jest to czwarty wpis do serii, którą do tej pory uważałem za słabą, jednak jest to post Ostatni z nas Niegrzeczny pies. ZA Niegrzeczny pies gdzie Neil Druckman i Bruce Straley podjęli się roli głównych reżyserów. Mogę śmiało powiedzieć, że byłem zdumiony tym, jak bardzo podobał mi się mój czas Koniec złodzieja.
Kamień milowy w interaktywnym opowiadaniu historii
Uncharted 4 odbywa się zaledwie kilka lat później Oszustwa Drake'a. Drake wycofał się z życia polegającego na poszukiwaniach skarbów i poszukiwaniu szczęścia, a zamiast tego pogrąża się w realiach życia zwykłego człowieka. Jednak niedługo w grze poznajemy Sama, tajemniczego starszego brata Nathana, który wzywa Nathana, by powrócił do dawnych zwyczajów, lekceważąc życie, które sam zbudował, i po raz ostatni szuka chwały.
W globalnym poszukiwaniu skarbów piratów Henry Avery, Drake i gracz stanęli w obliczu wielu przejmujących pytań: jak daleko jest za daleko? Czego tak naprawdę chcemy w życiu? Czy chwała warta jest poświęcenia szczęścia i lojalności? Uncharted 4 ” motywy trafiły do mnie jako gracza. Rzadko zdarza się, aby gra wideo powodowała, że zastanawiasz się nad własnym życiem i wyborami poza fikcyjnym światem.
Rośnie jako seria
Ta niesamowita narracja jest wspierana przez naprawdę poruszającą ścieżkę dźwiękową i godne Oscara występy wielu postaci. Uncharted 4 stara się wnieść pokorę i autentyczność do postaci stworzonych prawie dziesięć lat wcześniej. Sully nie jest już mądrym trzaskiem, pomocnikiem palącym cygara, ale postacią mentora, który wykazuje prawdziwe zmartwienie o dobre samopoczucie Drake'a. Elena przeniosła się z denerwującego reportera do kochającego, ale silnego partnera w życiu Drake'a. Sam Nathan nie jest już stereotypowym bohaterem akcji, stereotypem każdego człowieka. Jest prawdziwą osobą z pragnieniami, wadami i zdolnością do zmiany. To samo można powiedzieć o Uncharted 4 ” złoczyńcy.
Rafe Adler nie jest głową ciemnej organizacji ani niesławnego wodza. Jest osobą niestabilną psychicznie, która dzięki dziedzictwu zdobyła o wiele za dużo pieniędzy dla własnego dobra. Nadine Ross, jego prawa ręka i przywódca wojska, który wynajmuje Shoreline, stanowi realistyczny powód, dla którego na całym świecie jest zbyt zawyżona armia, czekająca na szybką strzelaninę. Uncharted 4 udaje się utrzymać olśniewający, ponad szczytem spektakl poprzednich gier, ale opiera swoje postacie i narrację w rzeczywistości.
Koniec złodzieja zapewnia graficzną wierność i oszałamiające efekty wizualne Zakon 1886 do świata znacznie szerszego w skali i nieliniowości. Jest to gra, która naprawdę zachwyca, dlatego funkcja kamery, która pozwala graczom na robienie zdjęć z gry w dowolnym momencie akcji, jest wspaniałym dodatkiem. Przemieszczając się przez bujny koc paproci, obserwując, jak budynek eksploduje na tysiąc fragmentów, lub idąc w stronę przytłaczającego widoku z boku Cliffa. Każdy z tych momentów zapiera dech w piersiach. Gracze będą mieli trudności ze znalezieniem lepiej wyglądającej gry w 2016 roku.
Zmieniająca się rozgrywka - jak lina i ruch tworzą fenomenalną akcję
jednak Uncharted 4 to gra wideo, a nie film. Dlatego nie można oceniać wyłącznie jakości obrazu, gry aktorskiej lub opowiadania historii. Rozgrywka jest oczywiście kluczowym elementem sukcesu każdego tytułu. I znowu Koniec złodzieja zaskakuje mnie tworzeniem orzeźwiającej gry, która wciąż się czuje Niezbadany.
Tak, istnieją tradycyjne scenariusze, skrypty liniowe i praktycznie nieosiągalne segmenty wspinaczkowe. Początkowo się martwiłem. Z tak fenomenalną historią i tonem nie chciałem się rozpraszać zmęczoną rozgrywką. W jednej z pierwszych sekcji Uncharted 4, Znalazłem się biegnąc przez korytarze obcego więzienia i strzelając do strażników z AK 47. Jednak mogłem spryskać lekko opancerzonego strażnika prysznicem pocisków i odzyskał siły w ciągu kilku sekund, gotowy do walki. Po doświadczeniu satysfakcjonującego jednego trafienia Ostatni z nas, ci wrogowie z gąbki pocisku martwili się o jakość Uncharted 4 ” walka. Jednak w miarę upływu czasu strach zamieniał się w przyjemność. Krótko po tej sekwencji, w każdym spotkaniu dostępna jest szersza gama broni, wiele z tych broni, takich jak złote pistolety i strzelby, zapewnia niszcząco realistyczne zabójstwa. Jeśli chodzi o walkę wręcz, każdy cios jest równie ciężki i brutalny, jak w walce Ostatni z nas--dotyk, którego niewielu programistów jest w stanie uzyskać.
jednak Uncharted 4 robi wiele, aby urozmaicić rozgrywkę. Istnieją trzy podstawowe elementy, z których każdy uzupełnia się i dodaje coś nowego do gry. Tak, są segmenty, w których możesz przejąć kontrolę nad jeepem lub zjechać w dół urwiska, ale trzy podstawowe różnice to hak grapplingowy, walka skradania się i spotkania w stylu otwartej areny. Wraz z bardziej scenariuszowymi momentami Uncharted 4 przyjmuje otwarte spotkania podobne do tych w Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain. Gracze mogą zbliżyć się do tych spotkań na wiele sposobów, od biegania w strzelaniu z broni palnej, po badanie lokalizacji, oznaczanie wrogów i po cichu usuwanie ich z sytuacji jeden po drugim.
Być może walka z ukradkiem Uncharted 4 ” największe potknięcie. Problem nie polega na tym, że same sekcje są ukryte. Wróg A.I. jest niesamowicie inteligentny. Widząc Drake'a lub słysząc strzały z pistoletu, spieszą się do lokacji, aby go wytropić. Jednak uciekaj z witryny, znajdź okładkę, a oni zaczną wyszukiwać, że nie możesz znaleźć Ciebie, ale zdajesz sobie sprawę, że jesteś blisko. Sam proces jest niesamowicie zabawny i naturalny. Jednak same obalenia są powtarzalne i nietypowe. Walka wręcz i mechanika strzelania są potężne, ekscytujące i spontaniczne. Jednak prawie każda animacja zabijania ukrycia jest identyczna. Złap wroga, ściągnij go i szybko zatrzaśnij jego szyję. Nie tylko oglądanie tej samej animacji w kółko staje się męczące, ale wydaje się niecodzienne. Wszystkie inne mechanizmy walki są pulchne i intensywne. Ale obserwując, jak Nathan Drake kręci się wokół kłapiących ludzi (zwłaszcza po tym, jak zobaczył go przerażonego świadkiem śmierci na początku gry), po prostu nie czuje się dobrze.
Mechanik liny z drugiej strony czuje się jak w domu. Jest to coś więcej niż tylko sztuczny zestaw scen, ponieważ lina może być użyta w tych dużych spotkaniach bojowych, aby zarówno uciec przed wzrokiem, jak i wlecieć, zejść na dół i wylądować uderzającą pięścią. Te otwarte spotkania, zmieszane z mechaniką skradania się i kołysania linami, sprawiają Uncharted 4 ” zwalczać niektóre z najbardziej płynnych gier wideo. Przechodzenie od zabójcy skradania się do bohatera akcji z bronią w ręku, aby wciągnąć huśtawkę eskapistę jest naturalne i satysfakcjonujące. Ciągły ruch sprawia, że gra jest napięta i prowadzi do momentów, w których chciałbyś złapać film. Niektórzy pokazali irytację przy usuwaniu mechaniki licznika granatów, gdzie Drake mógł odrzucić granat rzucony przez wroga. Uważam jednak, że takie mechanizmy utrudniają graczowi eksperymentowanie, dzięki czemu czują się bezpiecznie za tym samym kawałkiem okładki. Strach przed ucieczką lub wiedza, że A.I. jest na tyle sprytny, by cię oskrzydlić, prowadzić gracza, być bardziej kreatywnym.
Końcowe przemyślenia
Uncharted 4: A Thief’s End to zasłużona piosenka z tej serii. Od oszałamiających efektów wizualnych, po inspirujące setki, ugruntowane chwile słabości oraz płynną i organiczną rozgrywkę. Uncharted 4: A Thief’s End to jedno z największych doświadczeń w grach. Pochodzący z kogoś, kto nigdy naprawdę nie rezonował z serią, jesteś winien to sobie samemu graczowi.
