Zawartość
Nathan Drake przyszedł, by uosabiać doktrynę konsoli Sony - sarkastyczny, dowcipny i czarujący trop. Drake zmieściłby się w sferach kreskówek Ratcheta, Clanka, Jaka, Daxtera, Sly Coopera i innych. Jego kreacja drażni Microsoft SpikeTV-esque, męską męskość. Master Chief Microsoftu i Marcus Fenix mogą być braćmi w uciskanych.
Brytyjska pompatyczność Lary Croft nie była podobna do Indiany Jonesa. Nathan Drake tak. Nagle, interaktywna strona zdobywania artefaktów i kolejnych bliskich rozmów miała sarkastyczny hity, ale jeden chętny do zaangażowania się w idiotyzm dominujący w: masywnych betonowych pomnikach, które wciąż działają po tysiącach lat; w jakiś sposób wciąż nieodkryte mity, które przecinają w lasach setki mil szerokości; legiony bandytów, którzy potrafią się lekko wspinać i błyszczeć z gracją młodego 20-latka; okno ekspozycyjne wypełnione niespodziewanymi odkryciami.
Potrzebuję bohatera; Trzymam się bohatera do końca nocy
Co ciekawe, Drake może być czarnym charakterem swojej własnej serii. W przeciwieństwie do swojego teatralnego protoplasty, który w pierwszych dniach II wojny światowej uderza niesłychanych nazistów, Nathan Drake nieustannie morduje tych w czasach współczesnych. Pomiędzy trzema grami liczba ta wzrasta do ponad tysiąca istnień, które zakończyły się poszukiwaniem bogactwa lub osobistych korzyści. Drake strzela, ludzie umierają. To dla niego normalne. Racjonalna troska jest odrzucana z powodu samozadowolenia. Niezbadany odmawia udzielenia niezbędnego kontekstu. We wszystkich zadbanych, rozrywkowych okularach rozrywkowych, zabijanie istnieje, ponieważ to właśnie robią gry wideo.
Pod serią, która w inny sposób pokazuje niezwykłą wiedzę na temat edycji, formy i przepływu narracji w kinie, wciąż ujawnia prostą kontekstową prostotę. Nawet w okolicznościach, w których Drake oznacza NIE zabijać, robi to. Skradanie się przez muzeum w początkowym rozdziale Uncharted 2„Bohater” rzuca niewinnego strażnika muzealnego z dachu na śmierć w oceanie poniżej. Złodziejski partner Drake'a robi zabawne okrzyki, a nie uznaje utratę niewinnego życia. Śmierć pokryta jest uprzejmą osobowością i stylem gry.
Rzeczywistość jest często zbyt trudna do skonfrontowania z tym medium. Potem znowu, Uncharted's głupota może nie być właściwą przestrzenią dyskusji. W trzech grach - cztery liczące Vita Złota Otchłań - Niezbadany nigdy nie porusza specjalnego użycia pistoletu Drake'a. On jest Amerykaninem. Najwyraźniej jest to naturalne po urodzeniu.
Czynnik wow
Od raczej prostego oryginału polującego na dżunglę po sequele napędzane setem, Niezbadany ma zdolność „wow”. Łatwo jest go przyjąć dzięki świetności technicznej. W porządku. Firma Sony zbudowała i wprowadziła na rynek PlayStation 2 na założeniu silnika „emocji”, wierząc, że empatia i uczucie zostaną stworzone przez chipset zamiast opowiadania historii. Logika była z natury wadliwa. Podczas gdy inne serie Sony próbowały, Niezbadany to jednopokoleniowa realizacja tego dynamicznego kąta marketingowego.
Scenariusze w całym Niezbadany skonstruuj zdecydowaną postać, która, gdy jest blisko ludzi, którzy dla niego liczą, napina uzasadnione uczucia. Powierzchowny czy nie, Drake jest sympatyczny jako lider. Banter jest ostry, dowcip jest wysoki, a czas komediowy jest precyzyjny.
Niewielka i powierzchowna jak śmierć wydaje się w erze punktów kontrolnych i restartów, budowanie napięcia ze świadomością, że Nathan Drake nie może zostać zabity, jest godnym podziwu atrybutem. W taki sam sposób, w jaki postać Jeffa Goldbluma nigdy nie spadnie na śmierć, gdy wisi na przyczepie Zaginiony świat: Park Jurajski, Drake wytrzyma podczas zwisania klifu z wykolejonego pociągu. Kluczem jest zaszczepienie „tylko być może” poczucia wątpliwości. Uncharted 2 używa luźnych rur, wokalnego charakteru napiętych metali i ciągle odkręcanych śrub. Ich użycie i umieszczenie jest znakomite, prawdziwe w ich dramacie. Dla porównania, niezliczone areny przygotowane do przewidywalnych strzelanin stają się dowolne. Ucieczka przed śmiercią okazuje się spektakularna.
Third Down and a Fumble
Za powiększone drogi dokonane przez Uncharted 2, Uncharted 3 staje się fałszywym oszustem. Podczas 2 uniknął jakiejś grywalizacji (tyle, ile jest to dozwolone w mega-budżetowych przestrzeniach pierwszej drużyny), trzeci to upadek tych ideałów. Drake awanturują się z muskularnymi, siedmiostopowymi olbrzymami z niewybaczalnymi powtórzeniami. Wymuskana skala jest niepotrzebna - co prawda wyśmienita, tonąca ucieczka ze stoczni jest całkowicie odłączona od celu narracyjnego. Jak zamykają odniesienia do pustynnego piękna Davida Lean w Lawrence z Arabii (zbyt blisko do samoodniesienia, żartobliwej satyry), Uncharted 3 jest za daleko, by się tym przejmować, nawet jeśli część splendoru surwiwalistów jest szczytem serii.
Teraz wszystko w HD. Lub prawdziwe HD. Albo, niezależnie od formalności marketingowych Sony.
„Odkryj pracę Nathana Drake'a dzięki czystszym, mniej rozmazanym teksturom i większej rozdzielczości”.
Nie tak zwięzłe, ale prawdziwe. Następnie niepotrzebne zwiększenie częstotliwości odświeżania klatek Niezbadany czuć się mniej jak filmy, z których się kręci i bardziej jak tani dokument. Wybory takie jak ten rezygnują z gier wideo do ich własnego technicznego zapomnienia. Tak się stało Aureola, zbyt.
Niezależnie od przypadku, każdy Niezbadany niesie ze sobą ten sam przepływ, otwierając się kapiącym optymizmem, wzbudzając wątpliwości Drake'a, gdy stawka staje się niepokojąca, a następnie popada w uspokojone, teatralne bohaterstwo, by ocalić Ziemię. Może dlatego Drake unika morderstwa - ratuje nas wszystkich, nawet jeśli jego dowód wpadnie w rdzeń planety na każdym końcu. Uncharted 11: Drake's Pre-Trial. Nadal by się sprzedawał.
Nasza ocena 8 Fluby Uncharted są bardzo liczne, ale seria jest chętna do narracji i charakteru - wystarczy, aby zobaczyć ją w trzech grach.