Zawartość
- Po pierwsze, mechanika turowa nie jest automatycznie gorsza
- Rozgrywka, historia i ustawienie FFVII są niemal niezrównane
- To chwile, które pamiętamy
Zanim zacznę, pozwólcie, że wyjaśnię jeden punkt:
Zdaję sobie sprawę z tego, że gry rozwijały się dość mocno od 1997 roku. Nie mówię Final Fantasy VII nie może być lepiej z technicznego i artystycznego punktu widzenia; oczywiście mogło. Nie twierdzę, że nic nie istnieje lepiej niż FFVII z grafiki i ogólnej perspektywy technicznej. To tylko głupie.
Mówię jednak, że jedna z najbardziej znanych nazwisk w grach wideo ma wszelkie prawa do włączenia się w dyskusję „najlepszy w historii”, a po graniu 75+ RPG w moim dniu, nie znalazłem jeszcze takiego, który Powiedziałbym, że jest lepszy niż arcydzieło Squaresoft.
Och, nie martw się, mam swoje powody.
Po pierwsze, mechanika turowa nie jest automatycznie gorsza
Śmierć turowego systemu rozgrywki w przebojowych RPGach AAA jest dla mnie gorzkim rozczarowaniem. To po prostu nie jest sprawiedliwe. Ci, którzy znają gatunek JRPG, wiedzą, jak różni programiści pchnęli mechanikę turową; zawsze otrzymywaliśmy wysoce kreatywne, a nawet innowacyjne iteracje tego systemu. Spójrz na Arts w Legend of Legaia, Pierścień Sądu Shadow Heartsoraz różne struktury bojowe, w których widzieliśmy Legend of Dragoon, Suikoden, Dzikie ARM, Gwiazda oceanuitd.
Tylko dlatego, że nie zawsze się poruszasz i naciskanie przycisków nie sprawia, że gra jest mniej zaangażowana. Strategia jest częścią rozrywki turowej. Jeśli o mnie chodzi, poświęcenie czasu i zaplanowanie następnego ruchu jest kluczową częścią radości. Dostałem się do RPG, ponieważ nie lubiłem grać w szybkie gry, które wymagały nieustannego uderzania w przyciski. Chciałem polegać na moich zdolnościach umysłowych, w przeciwieństwie do mojej zręczności.
Zawsze będę utrzymywać, że do dnia dzisiejszego niektóre z najbardziej pomysłowych i spełniających mechanikę rozgrywek zostały znalezione w turowych RPGach.
Rozgrywka, historia i ustawienie FFVII są niemal niezrównane
Pomyśl o tym: po pierwsze, system Materia to doskonały pomysł. To, czego większość graczy nie pamięta (a niektórzy nawet o tym nie wiedzieli), to fakt, że każda postać miała zestaw podstawowych statystyk, a te statystyki zostały zmienione w oparciu o wyposażoną Materię. Pozwoliło ci to zamienić Barretta w maga, jeśli tak wybrałeś, i reprezentuje formę wolności i dostosowywania, które widzimy wszędzie dzisiaj.
W porównaniu z późniejszą mechaniką, taką jak Siatka Kuli, ta ostatnia faktycznie wydawała się prostsza i bardziej restrykcyjna. Materia była wielowymiarowa; możesz zbudować każdy element, a ponadto, po zbudowaniu, każdy może go wyposażyć. Dla niektórych jest to drobna rzecz; dla ekspertów jest to ogromny plus.
Ta historia nadal jest pod ostrzałem do dziś. Wszędzie masz cynicznych nienawiści, desperacko próbujących udowodnić, że historia jest do dupy, że jest pełna dziur, że postacie są głupie i nudne itd. To jest po prostu standardowa odruchowa reakcja na wysoki status gry. Za każdym razem, gdy coś jest czczone, są idioci, którzy muszą udowodnić swój „geniusz”, udowadniając, że wszyscy inni się mylą.
Tak, pisanie mogło być lepsze. W tamtych czasach dialog nie był wspaniały. Ale głębia tej historii, poziomy i wymiary, na których ona działa, tempo, które wydaje się niemal idealne; wszystko to łączy się, aby stworzyć bardzo przyjemne doświadczenie. Ma filozoficzne i psychologiczne nastawienie, które niewielu naprawdę docenia, a Sephiroth pozostaje największym złoczyńcą wszech czasów z jednego powodu: jest jednocześnie sympatyczny i brutalny. Cechy charakterystyczne każdego pamiętnego złoczyńcy.
Lista postaci jest wypełniona ciekawymi osobowościami, nawet jeśli nie wszystkie są otwarte. Nie widziałem obsady tak pociągającej na tak wiele sposobów, prawda? Pisarze wprowadzili nawet opowieści poboczne dla większości postaci, co często nie było widoczne w tamtych czasach i naprawdę rozszerzyło emocjonalną atrakcyjność gry.
Potem ustawienie: kochałem ten świat. Lepsza mapa świata, której nigdy nie spotkałem. Pełen tajemniczości i różnorodności, od eksploracji głębi oceanu w łodzi podwodnej po zapinanie się na niebie w sterowcu i podróżowanie po chocobo, był tak dynamiczny, jak mógłby być każdy interaktywny świat. Każde miasto miało swój własny styl i osobowość, każdy obszar miał specyficzny urok, a także to, jak każda postać reagowała na każdy region.
To chwile, które pamiętamy
Jest jeden powód, dla którego jednym z najbardziej pamiętnych momentów w historii jest Sephiroth zabijający Aeris. Przepraszam, jeśli to był spoiler, ale jeśli jeszcze nie grałeś w FFVII, i tak nie jesteś graczem. ;) Oczywiście żartuję.
Chodzi o to, że ci, którzy pamiętają FFVII, nie tylko pamiętają grę jako całość. Pamiętają konkretne chwile. Pamiętają czasy, kiedy reagowali na to, co mówią, a najważniejsze jest to, że cały czas reagowaliśmy. Wydawało się, że każda nowa scena była warta przechowywania w naszych bankach pamięci, ponieważ wpłynęła na nas w zupełnie nowy, a nawet głęboki sposób. Niezależnie od tego, co dzieje się w grach od teraz, wiesz, że zawsze pamiętasz te sceny. To czyni grę specjalną.
Kiedy bierzesz pod uwagę wszystko i bierzesz pod uwagę epokę, w której została wydana, nie sądzę, aby istniały jakiekolwiek wątpliwości: Final Fantasy VII jest nadal najlepszą grą RPG w historii.
Uwaga końcowa: Niektórzy ludzie nadal lubią używać tego argumentu: „Jeśli powiesz, że FFVII był najlepszy w historii, był to twój pierwszy RPG”. Tak, nie. Nie dotyczy mnie, zaufaj mi.