Zawartość
- 5. Częstotliwość (2001, PS2)
- 4. Penumbra: Overture (2007, PC)
- 3. Onimusha: Warlords (2001, PS2)
- 2. Katamari Damacy (2004, PS2)
- 1. Viewtiful Joe (2003, Gamecube)
- I masz to ...
Gry przeszły długą drogę od złotego wieku Donkey Kong Country i Super Mario World - Tak, byłem dzieciakiem z SNES - i wkapelusz był niegdyś ezoterycznym hobby, teraz jest dynamicznie rozwijającym się przemysłem, po części dzięki milenium, który spędził dziesiątki godzin bawiąc się Okaryna czasu w 1998 r. i teraz mam pieniądze, aby zrobić mniej więcej to samo.
Podobnie jak gry rozwijały się jako przemysł, tak samo jak perswazja deweloperów w kierunku kreatywnego ryzyka.Doprowadziło to do znacznego postępu w świecie gier wideo w latach 2000-tych Silent Hill 2, I co, Cień kolosa, i Prince of Persia: Piaski Czasu pokazał światu, że gry wideo są nie tylko formą rozrywki, ale mogą też być wciągającymi dziełami zasługującymi na artystyczną wartość i uznanie kulturowe.
W tym czasie opracowano i wydano niektóre najbardziej szalone, najbardziej niejasne gry wideo. Wiele z nich odniosło krytyczny sukces, ale zbyt daleko od konwencjonalnych smaków, aby były komercyjnie opłacalne. Niemniej jednak tytuły na tej liście mają dwie wspólne cechy: długotrwały wpływ (niezależnie od początkowej popularności) i innowacyjną rozgrywkę. Jest to pięć przełomowych gier, które przeleciały pod radarem po uwolnieniu i znajdują się dziś w cieniu zapomnienia:
5. Częstotliwość (2001, PS2)
Obecnie Harmonix Studios jest najbardziej znany z rozwijania popularnego Bohater gitary i Zespół rockowy seria, w której gracze brzmią, śpiewają lub grają na perkusji w rytm popularnych piosenek - jednak Harmonix wprowadził tę koncepcję rozgrywki cztery lata wcześniej Bohater gitary z ich pierwszym dużym wydaniem, Częstotliwość.
Częstotliwość w sumie 27 piosenek, z których wiele zostało napisanych i wyprodukowanych przez muzyków i programistów w Harmonix. Jak wcześniej wspomniano, Częstotliwość był bardzo podobny do koncepcji Bohater gitary i Zespół rockowy - odtwarzacz kontroluje „blaster”, który przeskakuje pomiędzy dedykowanymi utworami na wokale, gitarę, bas, perkusję i syntezatorowe „wybuchowe” nuty w rytmie, aby wytworzyć nuty i uderzenia perkusji. Wtedy, Częstotliwość był całkowicie unikalny w projektowaniu i rozgrywce - ale według słów dyrektora artystycznego Ryana Lessera „Nie sprzedał się zbyt dobrze”.
Pomimo słabej sprzedaży, Częstotliwość zrodził się sequel dwa lata później Amplituda, która zawierała listę utworów składającą się z muzyki wielu popularnych artystów, w tym Davida Bowiego, Run DMC, Slipknot, Garbage i Weezer. Amplituda był głównym krytycznym (ale wciąż nie komercyjnym) sukcesem, który otworzył drzwi do rozwoju Harmonixa Bohater gitary w 2005 r. Od AmplitudaWydanie 2003, popyt na sequel pozostał astronomiczny i ostatecznie doprowadził do wydania na PS4 ponownego uruchomienia w styczniu 2016 roku - to jest 13 lat później!
4. Penumbra: Overture (2007, PC)
Uznanie Frictional Games, Inc. za zrewolucjonizowanie gatunku horrorów gier wideo nie byłoby hiperboliczne Penumbra: Uwertura, duchowy poprzednik znacznie bardziej znanego Amnesia: The Dark Descent. Podczas gdy wiele gier survival-horror osób trzecich zostało opracowanych na długo przed 2007 r., Półcień był jednym z pierwszych w swoim gatunku oferującym przerażające doświadczenie w perspektywie pierwszej osoby.
Rozgrywka w Półcień była w istocie prymitywną wersją tego znalezionego w Amnezja - gracz musi uważnie prześlizgnąć się przez ciemność przerażających środowisk, całkowicie bezbronny wobec różnych wrogich stworzeń. Fabuła Półcień został ujawniony poprzez swoją rozgrywkę i ustawienie, ale tylko dla graczy, którzy mieli dość odwagi, by spojrzeć tam, gdzie zdrowy rozsądek nakazuje większości odwrócić wzrok.
Chociaż nie Penumbra: Uwertura ani jego bezpośrednie następstwa nie były komercyjnymi sukcesami, a także Amnezja położył podwaliny pod nowoczesne wersje tej samej koncepcji rozgrywki, w szczególności niefortunny projekt Hideo Kojima Ciche wzgórza i nadchodzące Resident Evil: Biohazard. Chociaż krytycy byli niezadowoleni z kontroli każdej gry, ich elementy survival-horror otrzymały wielką pochwałę za ich pomysłowość i skuteczność w odstraszaniu spodni od graczy - dlatego też ich wielki tata, Penumbra: Uwertura, zasługuje na szczególne uznanie.
3. Onimusha: Warlords (2001, PS2)
Capcom nie jest obcy gatunkowi survival-horror, z legendarnymi tytułami takimi jak Resident Evil i diabeł może płakać umocnił się w publicznej pamięci długo po ich debiutach. Kilka miesięcy przed premierą diabeł może płakaćjednak Capcom zaoferował równie wyjątkowe, ale nieco zapomniane doświadczenie w postaci Onimusha: Warlords.
Zestaw w XVI-wiecznym okresie historii Sengoku w Japonii, Onimusha czerpał z mitów z tamtego okresu i z wdziękiem zintegrował swoje starożytne legendy z fabułą i rozgrywką. Postać gracza, Samanosuke, używa mistycznej broni, magicznych zaklęć i niepowtarzalnego dowcipu, aby pokonać demoniczne siły Oda Nobunagi, Onimushagłówny antagonista. Była to pierwsza gra, która z powodzeniem zastosowała elementy survival-horror do fabuły przesiąkniętej japońską historyczną fikcją - i chłopca, czy to była fajna przejażdżka. Gra kapie z napiętą akcją, wątpliwymi postaciami i momentami, które są na tyle przerażające, by nie zasypiać graczy w nocy.
OnimushaMitologiczny wpływ, złowroga atmosfera i niuanse wywarły wpływ na późniejsze gry, takie jak Mroczne dusze podczas tworzenia kilku kolejnych części. Choć po wydaniu był zarówno hitem krytycznym, jak i komercyjnym, jego pamięć jest nieco zakryta przez bardziej rozpowszechnione sequele. W rezultacie, Onimusha: Warlords jest w dużej mierze zapomniany poza graczami, którzy przeżyli to doświadczenie 15 lat temu. A szkoda, biorąc pod uwagę, że była powszechnie uważana za jedną z najlepszych gier wydanych w tej dekadzie.
2. Katamari Damacy (2004, PS2)
Dosłownie przetłumaczone jako „Clump Soul” Katamari Damacy była grą tak dziwaczną i mylącą jak jej nazwa - ale uroczo. Rzadko próbuje zrozumieć siebie, Katamari miał wolność do zdobycia dziwne. I zrobiło to z lekkomyślnym porzuceniem, pozostawiając brwi graczy trwale podniesione na ekranie.
Przesłanka Katamari Damacy było proste - coś w rodzaju. Deific King of All Cosmos wymazał wszystkie gwiazdy z nieba w wyniku jego upijania się, a obowiązkiem 5 cm wzrostu gracza, księcia, jest posprzątanie po bałaganie króla. Osiąga się to za pomocą magicznej kuli (a katamari) który trzyma się wszystkiego, co jest mniejsze niż on sam, ostatecznie powodując, że piłka osiąga gigantyczne proporcje, ponieważ podnosi coraz większe obiekty w efekcie śnieżki. Gigantyczna kula jest następnie używana do zastąpienia gwiazdy na niebie. Wypłukać i powtórzyć.
Urok Katamari Damacy powstał z jego bezsensownego humoru i zabawnej gry. Przedmioty, które przyklejają się do magicznej kuli księcia, są początkowo bardzo małe, takie jak pinezki, ale w końcu piłka podniesie samochody, krowy, drzewa, całe miasta, a nawet góry, aż osiągnie rozmiar, który jest odpowiednio astronomiczny. Chociaż nigdy nie przekroczył statusu „śpiącego uderzenia”, Katamari Damacy pozostaje godna uwagi ze względu na niewzruszoną kreatywność, która zainspirowała deweloperów do podejmowania ryzyka z własnymi kreacjami.
1. Viewtiful Joe (2003, Gamecube)
Kolejna wersja Capcom, Piękny Joe połączono elementy z każdej z powyższych gier, aby stworzyć naprawdę niezwykłe doświadczenie. Oferuje grywalność Częstotliwość, innowacja Penumbra: Uwertura, filmowy talent Onimusha: Warlords, a zaniness of Katamari Damacy wszystko połączone w jeden „piękny” pakiet.
Przyjmując formę 2D, przewijanie z boku, Piękny Joe stawia gracza w roli zwykłego Joe, którego dziewczyna zostaje porwana przez złoczyńcę oglądanego filmu. Zostaje zabrana do trafnie nazwanego Movieland, gdzie Joe musi ją uratować. Po drodze Joe podnosi tandetny kostium i kilka bardzo fajnych supermocarstw, których używa do walki z wrogami podczas swojej podróży.
Piękny Joe odkrył na nowo przewijak z niesamowitą grafiką, wciągającą rozgrywką i zaskakująco wciągającą historią. Super moce, takie jak spowolnienie i przyspieszenie czasu, sprawiły, że walka stała się wielkim wyzwaniem, i zostały zintegrowane z wieloma platformowymi elementami gry w płynny i kreatywny sposób. Pozwoliło to programistom z Capcom wykorzystać większość odkrytych środowisk Piękny Joe, z podziemnych jaskiń do tętniących życiem miast.
Od wydania w 2003 r. Piękny Joe zrodził kilka spinoffów, które sprawiły, że tytułowa postać stała się mniej znaną maskotką w tym samym stylu co Sonic czy Mario. Oryginalne doświadczenie jest jednak zwykle najlepsze i pozostaje zgodne z prawdą Piękny Joe. Niestety, to doświadczenie nie jest zapamiętywane tak często, jak powinno być. Jeśli nie doświadczyłeś Piękny Joe, brakuje ci jednej z najbardziej pamiętnych gier tej dekady.
I masz to ...
W miarę jak gra staje się coraz silniejsza jako branża i gdy pojawiają się nowe pokolenia graczy, ważne jest, aby pamiętać tytuły, które podniosły poziom gier od hobby z dzieciństwa do wyrafinowanej, artystycznej formy ekspresji i rozrywki. To są mój wybiera pięć najlepszych gier, które wywarły wpływ, ale nie są zapamiętywane tak bardzo jak powinny. Mając to na uwadze, każdy może mieć inną opinię - i jestem ciekawy, co to jest. Czy zgadzasz się z tą listą? Daj nam znać w komentarzach poniżej!