Zawsze miałem bliskie relacje z moimi dziadkami. Moje mamusie rodzice są graczami konsolowymi, a rodzice mojego taty to gracze komputerowi. Nikt w mojej rodzinie (rodzice, rodzeństwo, kuzyni) z wyjątkiem mnie, gier.
Moje ulubione wspomnienia jako dziecko siedzą na kolanach mojego dziadka, kiedy grał w Morrowind, Oblivion lub Warcraft. Z wiekiem spędzałem więcej czasu na jego komputerze podczas wakacji, a potem robił. Pewnego roku pojechałem do Melbourne, a on właśnie zaczął grać w Wow, powiedział mi wszystko o tej grze, która była tak dobra, że gdyby grał dalej, musiałby zrezygnować z pracy (jest chemikiem).
To był żart w mojej rodzinie, miał 75 lat i próbował przejść na emeryturę 20 lat wcześniej i po prostu nie chciał. Za bardzo kochał swoją pracę. Tym razem jednak był poważny.
Zacząłem grać na jego koncie. Czarnoksiężnik, była ładna. Miałem 14 lat i widziałem kogoś w gildii mojego dziadka jadącego na płonącym koniu i przypomniało mi to Ocarina of Time i pomyślałem, że to najfajniejsza rzecz na świecie.
Dwa tygodnie później (i prawie żadne rodzinne interakcje od początku tego czarnoksiężnika) wróciłem do domu do Brisbane. Moi dziadkowie przedstawili mi nowy laptop, na którym mogłem grać, oraz konto / subskrypcję WoW.
W przyszłym tygodniu mam dwa tygodnie wolnego od pracy. Moje pierwsze wakacje od 2 lat. Co dwa lata wydana zostaje ekspansja WoW, biorę dwa tygodnie wolnego, lecę do Melbourne z moim laptopem Alienware (podarowanym jak zawsze przez kochającego dziadka) i spędzam dwa tygodnie grając w WoW z moim dziadkiem. Są to wspomnienia, które utrzymają mnie, gdy już go nie będzie i nigdy nie zapomnę tego, co dał mi WoW.