Zawartość
- Dwa uszy i jedno usta
- Nadaje się i startuje
- Więc walcz!
- Schody do nieba
- DALEJ: # 6 - Zła medycyna [wkrótce]
[Alternatywny podtytuł: Nie, nie cieszę się, że cię widzę, to Nanite Injector w mojej kieszeni i nie mam pojęcia, jak go wyciągnąć.]
23 września 2013 r., Poniedziałek po południu:
Kolejna okazja do gry DUST 514 zdarzyło się dzisiaj, kiedy moja żona umówiła się na spotkanie z kilkoma nowymi matkami, aby wymienić historie o ślinotoku, zawartości pieluchy i tak dalej.
Więc wiedząc, że nie śledzi mnie na Twitterze, jeden szybki, radosny tweet później ...
(... przynajmniej mam nadzieję, że nie śledzi mnie na Twitterze ...)
Żona i dziecko na cały dzień. Powiedziałem jej, że zrobię „DUSTING”. Nie sądzę, żeby usłyszała kapitalizację, ale to nie moja wina. # DUST514
- Mat / Seismic Stan (@Freebooted) 23 września 2013 r... i odpaliłem PlayStation 3.
Dwa uszy i jedno usta
Kiedy się logowałem, zastanawiałem się nad moim DUST 514-Focused doświadczeń konsoli do tej pory. Mój poprzedni wpis w dzienniku lamentujący nad brakiem wersji na komputer przyniósł kilka interesujących i oświeconych odpowiedzi ze strony społeczności. Są warte przeczytania i są do myślenia.
Pomijając bunt dźwiękowy, dobrze byłoby rozwiązać ten problem, tak żebym mógł grać bez zajmowania całego salonu. Jeśli masz jakieś wskazówki, byłbym bardzo wdzięczny.
Nadaje się i startuje
Oznaczało to, że nie byłam gotowa, by się w nich włóczyć, podczas gdy nie wiedziałam, co robię. Biorąc pod uwagę, że nadal nie wiem, co robią wszystkie przyciski, wydawało się, że poświęcenie moich lśniących zakupów nie ma sensu.
Zamiast tego zdecydowałem się na strategię eksperymentowania z podstawowym dopasowaniem do kombinezonu medycznego, który był darmowy i dość idiotyczny - ma tylko Wtryskiwacz nanitu narzędzie używane do ożywienia poległych sojuszników. Mogłem później ustalić inne rzeczy.
Więc walcz!
Do pierwszego meczu weszłam jako samotny wilk - chciałam trochę poprawić swoje umiejętności, zanim zaoferowałam swoje usługi drużynie.
Moją pierwszą bitwą była mapa Ambush, co oznacza, że będzie wiele celów do ataku i obrony. Zaletą logistyki jest to, że nie musiałem już decydować, do którego miejsca ładować lub chronić, po prostu musiałem podążać za kolesiami, którzy pomagali.
To było zabawne - rzadko kiedy pierwszy facet okrążył róg i wszedł w grad pocisków, co oznaczało mniej frustrujące od razu śmierć. Oczywiście, próba wskrzeszenia faceta, który spotkał ten los, nie zawsze jest cakewalkiem.
Zwłaszcza jeśli jesteś tak nieudolny jak ja.
Szczerze mówiąc, największym wrogiem było menu wyposażenia radialnego. Nie chcę biegać po polu bitwy nieustannie wymachując igłą do zastrzyków podskórnych jak szalony naukowiec, ale moje próby z szynką, by wyprodukować odpowiedni sprzęt w kluczowym momencie, często pozostawiały mnie na otwartej przestrzeni, podczas gdy machałem losowymi przedmiotami, takimi jak Wile E. Coyote otwiera spadochron.
Odkrycie klawisza CAPS LOCK będącego alternatywnym wyzwalaczem menu promieniowego środkowego przycisku myszy niewiele pomogło. Tak często, jak to tylko możliwe, dołączyłem do mojego upadłego towarzysza, by wykrwawić się na ziemi, przepraszając, wciąż ściskając mój karabin z impotencją medyczną.
Pomimo tego całkowitego braku umiejętności, zacząłem zdobywać satysfakcjonujące poczucie uczestnictwa, gdy przypływ i odpływ do kolejnych bitew stał się widoczny i zacząłem uczyć się czytać ruchy wojsk i odpowiednio wspierać.
Prawie wszystko szło dobrze, a mój wkład polegał na tym, że umarłem trochę mniej, uderzając w cele nieco bardziej i od czasu do czasu robiąc coś pomocnego, np. Włamując się do użytecznego budynku lub ożywając kolegę z drużyny w miejscu, gdzie nie został natychmiast zastrzelony.
Potem odkryłem drabiny.
Schody do nieba
Założyłem, że drabiny rozciągające się wzdłuż niektórych większych konstrukcji były po prostu dekoracyjne, dopóki nie zanurkowałem w stronę osłony obok i zostałem poproszony o naciśnięcie kółka, aby się wspiąć. Cóż, dziękuję Ci bardzo. Nie przejmuj się, jeśli to zrobię.
Ooh. Nagle mój mózg postrzegania pola bitwy zaczął pracować w trzech wymiarach.
Potem szedłem wysoko nad akcją, gdy przestałem jeść kanapki i od czasu do czasu strzelać do garnka. Nie czułem się tak źle, jak moi koledzy najemnicy walczyli i umierali pode mną, widok był piękny i beze mnie świetnie sobie radzili.
Myślę o założeniu bloga o moich ulubionych hangoutach drabinkowych, mógłbym to nazwać Szczebel Prawdy.
Teraz lubię drabiny. Drabiny są fajne.
DALEJ: # 6 - Zła medycyna [wkrótce]
POPRZEDNI: # 4 - Dlaczego DUST 514 będzie się rozwijać na komputerze