Muszę tęsknić za wszystkimi stereotypowymi bohaterami

Zawartość

• Wrażliwość, a nie umiejętność kopania w dupę, to obecny trend w męskich bohaterach
• Jak na ironię, podstawową cechą większości męskich leadów jest - poczekaj na to - rycerskość
• Oczywiście jest więcej męskich leadów; to nie jest kwestionowane
• Przyjmijmy kroki, które już podjęliśmy

Nie jestem wielkim fanem hipokryzji. Szukam równowagi i prawdy, która często przychodzi kosztem politycznej poprawności i sentymentalizmu. Nie powstrzymuje mnie to jednak od odpowiadania na pytania w sposób, w jaki należy na nie odpowiadać. Jasność jest niezbędna; zanim zaczniemy wysuwać zarzuty i sugerować zmiany, musimy ustalić prawdziwą prawdę w tej sprawie.

Dlatego gdy badam stan bohaterów gier wideo obiektywnym okiem, dochodzę do następującego wniosku:

Wszyscy, zwłaszcza kobiety i mniejszości, narzekają, że gry cierpią z powodu nadmiaru stereotypowego męskiego bohatera. Wiesz, siwowłosy, muskularny, szczękający latarnią, zuchwały bohater z Księcia Nukem typu A. Problem polega na tym, że poza Duke Nukem naprawdę nie mogę znaleźć wielu takich postaci w naszych ostatnich grach.

Wrażliwość, a nie umiejętność kopania w dupę, to obecny trend w męskich bohaterach

Jeśli spojrzę wstecz na gry, które grałem w poprzednim pokoleniu, mam trudności ze znalezieniem choćby jednego przykładu wspomnianego typu postaci. Weź największe gry i najbardziej pamiętne postacie. Spójrz na Bookera w Bioshockna przykład Ethan w Ulewai Joel w Ostatni z nas. Pod każdym względem są wielkie emocje i wrażliwość. Widzimy ojców, którzy ponieśli wielką stratę, niechętnych „bohaterów”, którzy albo walczą o przetrwanie, albo po prostu starają się postępować właściwie.

Duke Nukem? On jest martwy. Aby być bardziej dokładnym, ten typ postaci jest martwy.

Widzę też kilka bardzo silnych postaci kobiecych, takich jak Ellie (Ostatni z nas), Jodie (Beyond: Two Souls), Elizabeth (BioShock Infinite) oraz cudownie odnowiona Lara Croft w Tomb Raider restart. Poza tym, jeśli przeanalizujemy wiele mniejszych tytułów do pobrania, zobaczymy fantastyczną różnorodność bohaterów, których wiek, osobowość i tak, nawet płeć. Grasz jako ciekawa mała dziewczynka Kontrastna przykład (właściwie nie jest to jedyna gra, w której w rzeczywistości gramy jako mała dziewczynka). A co ze zdumiewającymi emocjami i podatnością na wyświetlanie Bracia: opowieść o dwóch synach?

Duke Nukem? On jest martwy. Aby być bardziej dokładnym, ten typ postaci jest martwy. Myślę, że najbliższymi współczesnymi przykładami mogą być pierwszoplanowi koledzy Gears of War franczyzowa. Jednak nawet wtedy znajdujemy zaskakujące przykłady sentymentu i wrażliwości.

Jak na ironię, podstawową cechą większości męskich leadów jest - poczekaj na to - rycerskość

Niektórzy twierdzą, że mężczyźni, a szczególnie młodzi chłopcy, zaczynają mieć złe nawyki w grach z męskimi bohaterami. Wynika z tego, że wciąż mamy problem Duke Nukem, że nasi męscy bohaterowie są szowinistycznymi, płytkimi, hedonistycznymi kretynami. Ale tak naprawdę tego nie widzę. Nie pamiętam, kiedy ostatnio grałem jako taka postać. W grze jest Nathan Drake Niezbadany franczyza, która, jak przypuszczam, ma kilka stereotypowych cech „faceta”.

Ale w rdzeniu tej postaci jest coś bardzo tradycyjnego połączonego z szorstkim realizmem. Widzimy to w jego ochronie Eleny i jak wściekły się, gdy niebezpieczeństwo zagraża kobiecie. Nie jest to rzadkością w świecie męskich leadów do gier. A co z mrocznymi i zaniepokojonymi ludźmi Alan Wake i Max Payne? Nawet gdy postacie można opisać jako „panie”, takie jak Ezio w Assassin's Creed, są bardziej uprzejmy, egzotyczny i intrygujący niż krzepki, głupi, apodyktyczny i seksistowski.

Oczywiście jest więcej męskich leadów; to nie jest kwestionowane

To oczywiste, że mamy więcej męskich bohaterów niż kobiet. Ale to oczywiste, dlaczego? Ponieważ zdecydowana większość gier jest zorientowana na działanie, a akcja jest formą rozrywki, która bardziej odwołuje się do mężczyzn, głównymi bohaterami będą prawdopodobnie mężczyźni. Dla mnie to ma sens. Jasne, możemy mieć wojowniczki. Czy mieliby więcej sensu wspinać się po polu bitwy z bronią wielkości ich nóg, w przeciwieństwie do mężczyzny? Oczywiście nie.

Biorąc to pod uwagę, biorąc pod uwagę wielką ekspansję stylów i kategorii gier, więcej kobiet może być zaangażowanych.

Biorąc to pod uwagę, biorąc pod uwagę wielką ekspansję stylów i kategorii gier, więcej kobiet może być zaangażowanych. Nie miałbym z tym problemu, pod warunkiem, że te postacie istniały ze względu na ekspresję artystyczną, a nie ze względu na „oświadczenie”.

W końcu nikt nie kwestionuje, że jest znacznie więcej męskich bohaterów. Nie widzę jednak wszystkich tych przestarzałych, wysoce obraźliwych bohaterów, na których ludzie wciąż narzekają. Widzimy wrażliwe, bardziej ludzkie postacie obie boki równania; zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Czy są jakieś wyjątki od reguły? Jasne, Kratos (Bóg wojny) jest wątpliwy. Jest to jednak częściowo mitologiczna fikcja, a jeśli czytasz grecką wiedzę, taka postać wśród bogów na górze Olimp nie jest nienormalna.

Przyjmijmy kroki, które już podjęliśmy

Na początku wspomniałem o hipokryzji. Cóż, jeśli chcemy powiedzieć, że gry zrobiły wielkie postępy, że przemysł tak bardzo się zmienił, nie możemy wygodnie zignorować kroków, które czynią nasz argument bardziej aktualnym (i dramatycznym). Jednym z głównych kroków, jakie podjęliśmy, jest prezentacja męskich bohaterów i jest to absolutnie krytyczne. Nie można tego zignorować.

Czy młodzi chłopcy „uczą się” złych nawyków od takich postaci? ... jakie „złe nawyki” mają się nauczyć? Fakt, że mężczyzna rzeczywiście może płakać? Że pragnienie ochrony kobiet nie jest seksistowski? Że mężczyźni mogą być jednocześnie silni i pełni szacunku? Lekcje wyciągnięte z tych wszystkich męskich postaci, o których wspomniałem, w żaden sposób nie doprowadziłyby do tego, że nieświadomy, wrogi, obraźliwy człowiek. Jeśli ktoś skończy w ten sposób, jest w środku złość tych męskich postaci.