Zawartość
Nie spodziewałbyś się twórców FTL wymyślić grę, która ma całą strategię X-COM, ale w jakiś sposób można by go zaliczyć do kategorii „casual”. Jednak to właśnie masz dzięki triumfowi gier Into The Breach.
Chociaż nie jest to oszałamiające, ten mały klejnot ma mnóstwo polerowania. Grafika jest jeszcze bardziej stonowana niż w podobnej (ale rzadziej wykonanej) Mały Metal, ale nie pozwól, aby to było odstraszające. Into The Breach redukuje każdy ostatni element do najbardziej podstawowych części składowych celowo - i to decyzja projektowa, która dobrze się opłaca.
Pamiętaj o grach typu „tylko kolejna tura” Heroes Of Might And Magic? Tutaj będzie „tylko jeszcze jedna mapa” lub „jeszcze jeden reset”, aby sprawdzić, czy nie mógłbyś ukończyć tego poziomu trochę lepiej niż poprzednio.
Strategia odbudowana od podstaw
Każda mapa zaczyna się jako siatka 8 x 8 i zawsze z wyprzedzeniem zdajesz sobie sprawę ze wszystkich mechanizmów mechaniki i ataku wroga, sprawiając, że ogólne doświadczenie bardziej przypomina szachy Advance Wars niż wspomniano wcześniej X-COM.
Nie ma mgły wojny, nie ma gigantycznych map do zbadania, nie ma randomizacji w obrażeniach lub taktykach - wszystko to skutkuje bardzo uproszczonym doświadczeniem, ponieważ komponent strategii jest destylowany do najczystszej esencji.
Szczerze, Into The Breach jest prawie bardziej gra planszowa lub układanka niż tytuł strategii, ale zachowuje wystarczająco dużo forniru w stylu strategii mech kontra kaiju, aby utrzymać jedną stopę solidnie w tym gatunku.
Podczas gdy układ mapy jest losowy i możesz wybrać, gdzie umieścić swoje jednostki początkowe, w tej grze jest bardzo mało shenanigansów RNG, więc wygrana polega w dużej mierze na pracy na korzyść mechaniki, a nie na szczęściu.
Wiesz przede wszystkim wszystko z wyprzedzeniem, w tym jak i gdzie wróg zaatakuje i gdzie się pojawi. To znaczy że pozycjonowanie jest o wiele ważniejsze niż zadawanie prostych obrażeń.
Jedyne ustępstwa wobec potężnego i oczernianego boga RNGesusa to niewielka procentowa szansa, że budynek przetrwa atak (zaczynając od około 15%, więc nie jest to solidna strategia polegająca na) i oczywiście wroga SI, czy olbrzymi potwór owadów wybierze atak na budynek lub mechy.
Taktyka walki z gigantycznym robotem
Dostępne są różne strategie dla różnych stylów gry, w zależności od tego, jaki zestaw mechów wybierzesz, z większą liczbą oddziałów mechów dostępnych do odblokowania, gdy ukończysz osiągnięcia i cele bonusowe.
Możesz skończyć skupiając się na pchaniu i odciąganiu jednostek od wrażliwych miast, zadając obrażenia od ognia w czasie, wyrządzając obrażenia proste, zwiększając zdrowie dla mechowych obrażeń, by przeżyć wroga, lub po prostu odmawiając wrogiego ruchu.
Każda mapa zazwyczaj zawiera więcej informacji na temat „Jak zdobyć tę jednostkę tutaj” niż „Jak zabić tę jednostkę wprost?” W istocie, więcej walczysz z mapą niż potwory z owadami. Jasne, mogę uderzyć ten plusk i zabić go natychmiast, ale wpadnie on do miasta i zniszczy go, zmniejszając zdrowie siatki dla tej wyspy, i to jest złe.
Zagadnienie trudności
W tym wciągającym zestawieniu strategii / puzzli jest naprawdę tylko jeden punkt kłucia i, niestety, może on być wyłącznikiem dla tych, którzy kochali poprzedni przebój dewelopera.
Po prostu Into The Breach jest znacznie łatwiejszy niż FTL w każdy możliwy sposób, chociaż gdy wejdziesz w tryb trudny i zaczniesz używać losowych drużyn mech, gra staje się coraz bardziej szalona.
Jeśli stracisz całą moc sieci w trakcie gry, ocalały mech ruszy w szczelinę czasową i zacznie od nowa, a twoje ulepszenia dla jednego pilota nadal pozostaną nienaruszone. Od tego momentu możesz wybrać dowolną kolejność do lokalizacji, ale przegrana nie jest istotną przeszkodą, ponieważ mapy mają losowe układy i cele.
Nie ma żadnej szalonej bitwy z bossem, której można się spodziewać, a niewiele z ogólnej rozdzielczości na końcu, ale można się tego spodziewać w oparciu o fabułę czasu podróży / przeskoku wymiaru. To nie jest gra, która naprawdę dotyczy wiedzy.
Opowieść o inwazji robaków po ziemi, która została połknięta przez rosnące morza, jest nośnikiem mechaniki, a nie celem ani czymkolwiek, co można by zawiesić.
Dolna linia
Lądowanie gdzieś między zagadką a strategią, Into The Breach ma bardzo satysfakcjonująca mieszanka swobodnej mechaniki drop-in-play z zaskakująco głębokim poziomem opcji taktycznych.
Łatwo jest pomyśleć o tym, w jaki sposób można rozszerzyć grę o różne typy map, wrogów i ataki jako bezpłatne aktualizacje lub DLC, choć może to odejść od podstawowej prostoty.
Chociaż gra jest łatwa do opanowania, jest więcej do opanowania mechaniki, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Przetrwanie poziomu może być jedną rzeczą, ale przetrwanie bez utraty budynków przy jednoczesnym ukończeniu celów bonusowych jest zupełnie innym wyzwaniem.
Jest trochę dreszczyku emocji, gdy wyciągasz szalone kombinacje, umieszczając wszystkie jednostki w odpowiednich miejscach i pewne niespodziewane chwile uniesienia, gdy przypadkowo umieścisz kogoś na miejscu, aby wykonać idealny atak lub ruch.
Po prostu Into The Breach jest wciągająca i ma mnóstwo strategii bez frustracji, co czyni go najlepszym ze wszystkich światów.
Nasza ocena 9 Ten 8-bitowy triumf w grach udowadnia, że nie potrzebujesz zbyt skomplikowanej mechaniki ani grafiki 3D, aby zapewnić doskonałą strategię gry. Recenzowane na: PC Co oznaczają nasze oceny