Ostatnio przeżywałem przeszłość, grając Lost Odyssey ponownie, gra, w którą nie grałem od dłuższego czasu, nie miałem żadnego interesu w ponownym graniu, a tak naprawdę, po raz pierwszy w to nie grałem.
Po kilku tygodniach gry odkryłem, że tak samo jak gra przypominająca mi moje młodsze lata, tym bardziej podobała mi się gra, ale czy naprawdę warto kupić coś tylko dla wspomnień? I dlaczego odtwarzanie starej gry daje nam tę nostalgiczną atmosferę?
W taki sam sposób, w jaki patrząc na zdjęcia lub wiadomości od przyjaciół może przywrócić miłe wspomnienia z przeszłości, mamy tendencję do przechowywania wspomnień z gier, w które graliśmy wiele lat temu, a nawet z kim graliśmy.
Więc kiedy jestem w sklepie z grami przeglądając półki i widzę grę, w którą grałem jako dziecko, podniosę ją, pamiętam, kiedy grałem w nią i chcę przeżyć to uczucie podniecenia, które dostałem dziecko.
Czasami może to być rozczarowujące, chęć zagrania w starą grę jest w porządku, ale kiedy ta gra nie jest tak zabawna, jak pamiętacie, to jest do kitu, ale dzięki ulepszonej grafice dzisiejszych gier i lepszym konsolom do ich odtwarzania, może stara gra jest naprawdę tak dobra jak teraz?
Oczywiście zawsze są przeróbki, które przynoszą stare gry, które kochamy (Sonic, Mario, LoZ itd.) wracając do życia z wielką poprawą, ale w dzisiejszych grach, na wszystkich platformach, oczekujemy pewnej jakości, której gry, w które graliśmy, nie byłyby w stanie się dopasować.
Więc gracze, może lepiej zostawić przeszłość tam, gdzie jest i oszczędzić sobie możliwości rozczarowania. Ale to naprawdę zależy od osoby.