Zawartość
The LOS franchise od dawna jest jednym z najlepiej przyjmowanych, chwalonych przez krytyków strzelanek z perspektywy pierwszej osoby w całym świecie gier. Pierwsza gra, która ukazała się w 1993 roku, została uznana za jednego z przodków całego gatunku strzelców. W tamtych czasach gra była bardzo pikselizowana i dziwnie mieszała się z grafiką 2D i 3D, ale nadal było to wciągające, zabawne i czasami szokujące doświadczenie. To znaczy, moja babcia grała nawet LOS gry aż do trzeciego. Pomimo grozy, strzelec jest w zasadzie dla każdego.
LOS (1993)
LOS pierwotnie wydany w 1993 roku przez programistę id Software, który pomógł w wprowadzeniu gatunku strzelanek z perspektywy pierwszej osoby do całego świata gier. Gracze wcielili się w rolę nienazwanego morskiego kosmosu w swojej walce z demonami z piekła rodem. Oryginalna gra cieszyła się od 15 do 20 milionów osób, gdy została wydana jako shareware, która obejmowała dziewięć poziomów gry.
Oczywiście, według dzisiejszych standardów, gra nie wytrzymała tak dobrze. Ludzie nie są zbytnio zainteresowani uproszczoną naturą grafiki 2D / 3D lub płaskim HUDem, który kiedyś był tak dogłębnie wykorzystywany.
Mówiąc o tych grafikach, strzelec był jednym z pierwszych, którzy wykorzystali wciągającą grafikę 3D w grze wideo. Podczas gdy większość nie może porównywać tego do tego, co widzimy dzisiaj, nie możesz okłamywać siebie lub innych i twierdzić LOS nie rozpoczął całej rewolucji.
Pomimo dobrego odbioru, LOS doświadczyła sporej liczby kontrowersji - w dużej mierze dzięki graficznej przemocy i szatańskim obrazom, które wywodzą się od demonów powstających z głębin piekła. ESRB przyznało jej ocenę „Dojrzała” za całą przemoc, co ma sens. Organizacje religijne krytykowały ją, twierdząc, że gra jest „symulatorem masowego morderstwa”. (Gracze zatrzymali demony!)
Niestety, strzelanie do Columbine High School w dniu 20 kwietnia 1999 r. Nie pomogło, ponieważ obaj strzelcy byli zapalonymi miłośnikami gry.
DOOM II: Piekło na Ziemi (1994)
DOOM II: Piekło na Ziemi była kontynuacją oryginalnego wydania id Software z 1993 roku. Został on początkowo uruchomiony na komputerach MS-DOS w 1994 r., A następnie na komputerach Mac w 1995 r.Ze względu na ogromną popularność, jaką franczyza zyskała do tej pory, sequel został później wydany na Game Boy Advance w 2002 r., Tapwave Zodiac w 2004 r. Oraz na Xbox Live Arcade w 2010 r.
Gra naprawdę dobrze się sprzedała ze względu na samą nazwę, szczerze mówiąc. Kontynuacja zmieniła się bardzo niewiele w porównaniu z poprzednikiem. id Software nie oddawał się nowym osiągnięciom technologicznym, ulepszeniom graficznym ani żadnym ogromnym zmianom rozgrywki, które mogłyby zaszokować krytyków. Zamiast tego wykorzystali nowe postępy w sprzęcie komputerowym, aby zrobić więcej z oryginalnym silnikiem gry. Nie był to jednak duży problem, ponieważ gra była nadal dobrze przyjęta.
W drugiej grze pionierska rozgrywka wieloosobowa znacznie się poprawiła w stosunku do oryginału - głównie pod względem funkcjonalności całego systemu. Obsługa „modemów” dla nowych modemów dial-up pomogła większej liczbie graczy szybciej zabić demonów.
Recenzenci w tamtym czasie twierdzili, że ta iteracja jest wysoce wyrafinowaną wersją tego, co jest oryginałem LOS dobrze. Krytycy ocenili go pozytywnie, większość z nich uzyskała ponad 90 procent. Niektórzy reklamowali to jako bezmyślną zabawę, ale w tamtym czasie nie była to poważna skarga.
Ostateczny DOOM (1996)
Ostateczny DOOM był często określany jako trudniejsza wersja obu poprzednich dwóch pozycji w serii. Ta trzecia gra, wydana w 1996 roku, zawiera ten sam silnik, przedmioty i postacie, które widzieliśmy wszyscy DOOM II: Piekło na Ziemi, ale w tamtych czasach wciąż było dość dobrze.
Gra składała się z dwóch 32-poziomowych megawadów, które są plikami poziomymi. Pierwszy zestaw, TNT: Evilution, został opracowany przez TeamTNT; drugi zestaw, Eksperyment Plutonia, został opracowany przez braci Casali. Pierwszy z nich wykorzystał zupełnie nową ścieżkę dźwiękową, co było główną różnicą, podczas gdy ta druga przerobiła tę samą z poprzednich gier.
Niektórzy uważają Ostateczny DOOM być niczym więcej niż rozszerzeniem dla DOOM II, ale nadal był wydawany jako samodzielna gra. Wersja na PC była uważana za znacznie trudniejszą niż cokolwiek, co gracze widzieli wcześniej w tym gatunku, chociaż wersja PlayStation była w większości identyczna z oryginałem LOS.
Oczywiście, będąc pierwszym LOS Oficjalna gra w tym czasie na konsolę PlayStation zdobyła nagrodę jako 9 na 10, nazywając ją „niezbędną” grą.
Dla tych, którzy grali w poprzednie dwa, było to jednak samo z nową ścieżką dźwiękową i kilkoma nowymi poziomami do zbadania. Rozgrywka nie uległa żadnej zmianie, co stanowiło dla wielu punkt krytyczny.
DOOM 3 (2004)
Prawie dziesięć lat zajęło wydanie kolejnej gry w serii, ale deweloper id Software w końcu znalazł się u steru, aby dostarczyć nam zupełnie nowe elementy rozgrywki oraz nowy silnik i grafikę. DOOM 3 jest prawdopodobnie uważany za jeden z najlepszych w całej serii, pomimo tego, ile ma teraz lat.
Opublikowana przez Activision, była to pierwsza gra z długiej serii, która zawierała pełną grafikę 3D. Deweloperzy uznali to za ponowne uruchomienie starej serii. W rzeczywistości krytycy chwalili grafikę bardziej niż cokolwiek innego - choć niektórzy byli nieco podzieleni co do ogólnej rozgrywki, która koncentrowała się bardziej na walce przez fale demonów niż na czymkolwiek innym. To jednak brzmi dla nas całkiem dobrze.
Wychodząc poza krytykę gry DOOM 3 odniósł sukces krytyczny i komercyjny. Sprzedano ponad 3,5 miliona egzemplarzy, a większość ocen z czasopism i publikacji znacznie przekroczyła 9 naszych 90 procent.
Środowiska były największym czynnikiem dla niektórych. Kilku recenzentów twierdziło, że są „przekonująco realistyczne”.
LOS (2016)
DOOM 2016, najnowsza wersja w długo działającej serii, została ogłoszona w 2004 roku, ale od tego czasu przeszła poważnie opóźniony harmonogram rozwoju. id Software po raz kolejny przejął kontrolę, ale tym razem gra została opublikowana przez Bethesdę.
Gra jest w całości w pierwszej osobie, oczywiście z graczami, którzy ponownie wcielają się w rolę nienazwanego morskiego kosmosu, który fani zaczęli nazywać „Doomguy”. Tym razem id Software zdecydował się na wprowadzenie szybkich wydarzeń w celu „zabicia chwały”, aby gracz mógł zbliżyć się do swoich egzekucji. Można to zrobić nawet w trybie wieloosobowym, do którego wiele osób lubi Quake Arena.
Przed wydaniem gry uruchomiono wersję beta gry wieloosobowej, aby społeczność mogła z nią eksperymentować. Wielu krytyków i fanów nazywało to rozczarowaniem i rozczarowaniem. Uważano, że jest mniej „strzelanką na arenie” i bardziej nowoczesną strzelanką, której po prostu nie udało się wykonać. W systemie przeglądu Steam beta otrzymywało głównie wyniki negatywne.
Następujący LOSoficjalna wersja gry, gra uzyskała dość wysokie wyniki, a większość ludzi zapomniała, że multiplayer nie został w ogóle zmieniony w krótkim okresie między wersją beta a uruchomieniem.
W porównaniu
W miarę jak rozwój trwał przez lata, The LOS gry wydają się być niezmienne pod względem jakości. Krytycy i gracze absolutnie kochają gry, mimo dość oczywistych niedociągnięć. Częściowo może to wynikać z nostalgii i szacunku z tego, co gra zrobiła dla gatunku strzelanek z perspektywy pierwszej osoby. Ogólnie jednak gry mogą być postrzegane jako słabe w niektórych przypadkach.
Weźmy na przykład tegoroczną wersję - w szczególności multiplayer. Ten tryb rywalizacji był reklamowany jako główna część gry, a jednak w najlepszym razie jest przeciętny. Szczerze mówiąc, nie pamiętam żadnych materiałów marketingowych do kampanii dla jednego gracza. Bethesda i id Software beztrosko podrzucali ciekawostki i obrazy dla wielu graczy. Naprawdę chcieli, żeby to było centrum zainteresowania, ale LOS zawsze była sercem dla jednego gracza.
Pomimo ulepszonej grafiki, elementów rozgrywki i funkcji, LOS być może lepiej jako klasyczna strzelanka zamiast ponownego uruchamiania franczyzy po raz drugi w latach 2000-tych.