Dzikie Furballi i dwukropek; Przegląd rzutów - pozytywna niespodzianka

Posted on
Autor: William Ramirez
Data Utworzenia: 19 Wrzesień 2021
Data Aktualizacji: 13 Listopad 2024
Anonim
Dzikie Furballi i dwukropek; Przegląd rzutów - pozytywna niespodzianka - Gry
Dzikie Furballi i dwukropek; Przegląd rzutów - pozytywna niespodzianka - Gry

Zawartość

W miarę jak smartfony stają się coraz bardziej wyrafinowane, coraz więcej gier mobilnych trafia do sklepów internetowych i niecierpliwie czeka na ich pobranie. W 2016 r. Rynek gier mobilnych odnotował w samych Stanach Zjednoczonych przychód w wysokości 2,61 mld USD, według Statisty.


Przy stosunkowo niskich kosztach rozwoju i dużej ilości pieniędzy przepływających przez branżę, gry mobilne stały się atrakcyjną okazją dla programistów. A jednym z nich jest zespół zatytułowany „Wooosh!”

Po dziesięciu latach pracy z edukacją online i systemami informatycznymi udało im się sfinansować swój pierwszy projekt gry, Wild Furballs: Rzuć.

Ta gra, dostępna dla systemów iOS i Android, polega na strzelaniu wiewiórki w powietrze, przesuwając ekran, aby zbierać owoce podczas trajektorii. Sprawdź poniższy obrazek, aby uzyskać lepszy pomysł:

To zadanie jest trudniejsze niż się wydaje. Gracze muszą wybrać odpowiednie owoce, ponieważ muszą zbierać pewne owoce kilka razy z rzędu, które mogą wahać się od dwóch do sześciu.

Co więcej, dzięki realistycznej fizyce, kiedy wiewiórka odbija się od ścian mapy, gracze muszą uważnie zastanowić się nad siłą i kątem, pod jakim zastrzelą zwierzę.


Mechanika jest prosta, ale minimalistyczne tytuły często dostarczają mistrzowskich doświadczeń, jeśli są właściwie wykonywane Wściekłe Ptaki będący przykładem gry z prostą mechaniką, której udało się rozwijać dzięki mistrzowskiej realizacji.

Ale czy tak jest w przypadku Wild Furballs: Rzuć? Porozmawiajmy o grze w poniższych tematach i dowiedz się!

Zrzeczenie się: Ponieważ różne osoby grają w gry z różnych powodów, ta recenzja została podzielona na cztery różne tematy: samouczek, wrażenia wizualne, animacja i rozgrywka.

Powiedziawszy to, możesz przejść do sekcji, która Cię najbardziej interesuje. Każdy temat obejmuje te elementy dogłębnie, ale w przypadku, gdy chcesz szybko przeczytać, przejdź do „wniosek„podtemat na końcu każdego argumentu.

Teraz pora przyjrzeć się Wild Furballs: Rzuć i zaczynamy od obejrzenia poprzednich gier, które go zainspirowały.


Mieszanka dawnych czasów z nowoczesnymi:

„Nic nie ginie, nic nie jest tworzone, wszystko się zmienia. ”- Antoine Lavoisier

Słynny chemik z XVIII wieku podał powyższe stwierdzenie w odniesieniu do dziedziny chemii, ale ta sama zasada dotyczy także rozrywki.

W ten sposób programiści pomyśleli o założeniu tej gry poprzez połączenie gier, które ją poprzedziły. Jak wcześniej wspomniano, w tej grze gracze muszą dopasować pewną ilość owoców, które mogą się różnić.

W gatunku „Match 3” możemy myśleć o grach, w tym Candy Crush i Ozdobiony klejnotami jako źródła inspiracji, ale są dwa inne tytuły, które deweloperzy zwykli budować Wild Furballs: Rzuć.

Pierwszy to gra z 1976 roku Breakout (powyżej), w którym gracze musieli użyć wiosła, aby trafić w linie i zniszczyć je.

Gdy piłka odbijała się od ścian, wiosła i samych linii, użycie fizyki w obu Breakout i Wild Furballs: Rzuć jest wystarczająco blisko, aby dać graczom dawkę nostalgii.

Istnieje jednak współczesna gra, która również była inspiracją.

Kiedy gracze myślą, by przesuwać palcami po ekranie, rzucać zwierzęciem w powietrze, nieuniknione jest ich równoległe śledzenie Wściekłe Ptaki. Mają wszelkie powody, aby to zrobić, ponieważ gra kosztuje około 14 000 USD dziennie, wynika z witryny Think Gaming.

Połączenie tych dwóch gier dało początek koncepcji Wild Furballs: Rzuć, tworząc w ten sposób dobrą mieszankę dawnych i współczesnych.

Ale jak wygląda gra? Zacznijmy od podstaw.

Samouczek

Chociaż podstawowe założenie tej gry może być proste, istnieją pewne szczegóły, które muszą opanować gracze, aby przejść przez nią. Na przykład wiewiórka męczy się po skoku w powietrzu.

Z tego powodu gracze muszą zarządzać paskiem zdrowia. Za każdym razem, gdy zwierzę skacze, spada. Jeśli się opróżni, mała istota będzie zbyt wyczerpana, aby kontynuować i gra się skończy.

Aby temu zapobiec, gracze mogą dać małemu zwierzęciu napoje energetyczne, które uzupełnią pasek zdrowia, ale są skończone, co oznacza, że ​​gracze muszą nimi zarządzać mądrze.

Są też inne zmienne, które omówimy później, ale programiści zrobili dobrą robotę, ucząc stopniowo mechaniki gry graczom, w przeciwieństwie do zrzucania zrzutu na pierwszym poziomie.

W miarę jak gracze są stopniowo zapoznawani z mechaniką, zapewnia to, że stale uczą się nowych aspektów gry, dodając tym samym głębi doświadczeniu i czyniąc go przyjemniejszym.

Jak powiedział Raph Koster w swojej książce Teoria zabawy do projektowania gier:

„Gry, które nie wykorzystują mózgu, stają się nudne ... ponieważ uczymy się więcej wzorów, potrzebujemy więcej nowości, aby gra była atrakcyjna”.

Jedynym minusem tutoriali w tej grze jest to, że niektóre informacje są pomijane, co czasami czyni grę nieco mylącą.

Wniosek: pomimo przedstawiania graczom pewnych zmiennych, w odniesieniu do napotkanej mechaniki rozgrywki, gra pozwala jej użytkownikom na naukę ich z czasem, tworząc przyjemne doświadczenie, a nie przytłaczające i frustrujące.

Jedynym aspektem, który mógł zostać ulepszony, było dodanie nieco więcej informacji dotyczących niektórych elementów rozgrywki, które były źle wyjaśnione, co doprowadziło do procesu prób i błędów.

Wynik: 8/10

Doświadczenie wizualne:

Niestety, ta gra cierpi z powodu braku scenariuszy, ale na szczęście te, które istnieją, stworzyły atrakcyjne wizualnie doświadczenie, ale nie z powodu grafiki gry.

To z powodu tego, jak działają nasze mózgi.

Ludzki umysł stara się wykryć wzorce wszędzie, gdzie człowiek się udaje. Ten proces jest znany jako „rozpoznawanie wzorców”, a wizualizacje tej gry oferują graczom wyraźny wzór.

Na powyższym ekranie gracze mogą obserwować wyraźne oddzielenie elementów wizualnych.

Gracze widzą sekcję poświęconą ziemi, prostokąt między dwoma drzewami pokazującymi polną drogę do miasta, a przestrzeń na górze poświęcona jest gałęziom i liściom drzewa.

Poprzez tworzenie wyraźnie rozpoznawalnych wzorców, sztuka gry jest wysokiej jakości, ale gracze nie będą ignorować braku różnorodności. Podczas gdy gra oferuje cykle dzień / noc, to nie wystarczy, aby utrzymać wizualną nowość w ciągu godzin rozgrywki.

Wniosek: gra nie ma różnorodności w swoich środowiskach, a cykle dzień / noc są interesującą funkcją, ale nie rekompensują braku sztuki. Na szczęście kilka sztuk istniejących w tej grze zostało starannie opracowanych, pozostając wiernymi koncepcjom sztuk wizualnych, zapewniając tym samym atrakcyjne wrażenia.

Prawdą jest, że jakość powinna przyjść wcześniej niż ilość, ale najważniejsze jest znalezienie równowagi. Ta gra nie znalazła go. Opiera się on zbytnio na jakości i pozostawia ilość poza równaniem.

Wynik: 7/10

Animacje:

Zadaniem animatora jest sprawienie, aby wirtualna postać poruszała się płynnie na ekranie, w przeciwieństwie do pozostawiania wrażenia, które zostało przeniesione przez zewnętrzną siłę.

Krótko mówiąc, rola animatora polega na tym, aby postać zachowywała się w sposób, który przemawia do oczu graczy.

W 1981 roku dwaj animatorzy Disneya, Ollie Johnston i Frank Thomas, napisali książkę Iluzja życia: animacja Disneya szczegółowo określa zasady stosowane przez Disneya, aby osiągnąć najlepszą możliwą animację.

Zasady te nazywane są „12 podstawowymi zasadami animacji”. Jeden z nich jest znany jako „squash and stretch”, co oznacza deformację obiektu podczas poruszania się lub odbierania uderzenia, jak pokazuje poniższy obrazek.

Ideą tej zasady jest wykorzystanie deformacji do komunikowania uderzenia lub ruchu. Ale co to ma wspólnego z tą grą? Możesz zapytać.

Ta technika z Disneya jest używana z mistrzostwem w tej grze. Kiedy kontrola wiewiórki uderza w ziemię, deformuje się, jak piłka na obrazku powyżej, komunikując wizualnie uderzenie z podłożem.

To, co może wydawać się drobnym szczegółem, ma ogromny wpływ na to, jak gracz postrzega grę, ponieważ zapewnia bardziej atrakcyjne wizualnie wrażenia.

Jedynym problemem z animacjami w tej grze jest to, że wiewiórka nie odkształca się po uderzeniu w ściany boczne mapy.

Zapewniłoby to lepsze wrażenia wizualne, gdyby w tym momencie dodano animację, aby lepiej komunikować się o wpływie i zmianie trajektorii, którą zwierzę przechodzi po uderzeniu w ściany.

Wniosek: drobne szczegóły mogą mieć duże znaczenie, a twórcy tej gry z pewnością zwrócili uwagę na to, jak animacja postaci komunikuje ruch i fizykę, stosując zasadę „squasha i rozciągania” z 12 podstawowych zasad animacji Disneya.

Jedynym powodem, dla którego nie mogę uzyskać doskonałego wyniku w tej grze, jeśli chodzi o jej animację, jest brak wizualnej informacji zwrotnej, gdy wiewiórka odbija się na ścianach mapy.

Wynik: 9/10

Teraz, gdy obejrzeliśmy wizualizacje tego doświadczenia, nadszedł czas, aby porozmawiać o jego mechanice rozgrywki i o tym, jak nauczył się on z innej gry Match 3.

Mechanika gry i inspiracja w Candy Crush:

Film wideo powyżej z kanału YouTube Extra Credits analizuje, jak gra mobilna Candy Crush odniósł sukces. Jednym z powodów wskazanych w filmie jest poziom w Candy Crush mogą się różnić między sobą z perspektywy projektowania.

Dodając równy projekt do równania, programiści zdołali stworzyć wiele różnorodności w grze, wzbudzając tym samym większe zainteresowanie graczy, którzy kontynuowali grę z wielu powodów, ale jedną z nich była ciekawość, jak chciałby wyglądać następny poziom.

Wild Furballs: Rzuć wykorzystuje to na swoją korzyść na dwa różne sposoby.

1 - Chociaż sam projekt poziomu nie zmienia się, rozmieszczenie owoców zmienia się w sposób ciągły, co sprawia, że ​​gracze zastanawiają się, jak będzie wyglądać następny układ. Są szanse, że będą kontynuować grę, aby się dowiedzieć.

2 - Na powyższym obrazku można zobaczyć trzy ikony na dole ekranu. Jedna z nich jest czarno-biała. Na początku gry wszystkie te trzy są czarno-białe.

Są to moce, z których mogą korzystać gracze, a gra odblokowuje je z czasem. Od pierwszego poziomu ikony te już istnieją, ale gracze nie mogą z nimi wchodzić w interakcje.

Zwiększa to ciekawość, ponieważ wielu użytkowników zastanawia się, co robią te przyciski, ale aby to odkryć, muszą kontynuować grę. Wielu z nich to zrobi.

Rezultatem jest doświadczenie, w którym gracze nieustannie chcą grać więcej, aby znaleźć przyjemność z odkrywania.

Wniosek: jak wcześniej wspomniano, mechanika gry jest prosta, ale programiści nieustannie dodają nowe zmienne, gdy gracz przechodzi przez grę, zapewniając tym samym, że doświadczenie pozostanie nowe.

To sprawia, że ​​gracze są ciekawi dalszej gry, aby odkryć, jak będą wyglądać kolejne poziomy.

Jedynym minusem jest wspomniany brak różnorodności na mapie. Biorąc pod uwagę, że ta gra opiera się na fizyce, interesujące byłoby zobaczenie map o różnych kształtach, w przeciwieństwie do zawsze prostokątnych.

Ciekawe byłoby na przykład zobaczenie trójkątnej mapy, która zmieniłaby sposób zachowania wiewiórki, ponieważ kąt, który uderzy w ścianę, byłby inny niż ten, z którym gracz jest zaznajomiony, dodając tym samym więcej nowości do gry.

Wynik: 8/10

Ogólny wniosek:

W tej grze gracze doświadczają mało prawdopodobnej kombinacji Candy Crush, Breakout i Wściekłe Ptaki, z solidnym doświadczeniem wizualnym, osiągniętym dzięki sztuce i animacji, odkrywając jednocześnie nowe elementy wciągającej gry.

To gra, która z pewnością sprawi, że godziny szybko miną. Jedynym poważnym minusem był brak różnorodności w tle.

Wyniki

Seminarium: 8

Doświadczenie wizualne: 7

Animacje: 9

Mechanika rozgrywki: 8

A ogólny wynik to ...

Nasza ocena 8 Jeśli szukasz nowej gry match 3, ta jest silnym kandydatem! Recenzja na: Android Co oznaczają nasze oceny