Plecaki są fajne, prawda? Wydawało się nieuniknione, że w końcu zdobędziemy grę opartą na swobodnym lataniu jako ptak. Ta gra miała postać Dark Void, opracowany przez Airtight Games (znany również z Kwantowa zagadka i nadchodzące Podejrzany Duszy).
Podczas gdy wiele broni i zasobów zmieniło się w trakcie rozwoju, główny nacisk kładziony jest na walki podobne do Star Wars: Rogue Squadron pozostała taka sama.
Dark Void była najsurowszą krytyką na tej liście, uzyskując przeciętne wyniki z większości serwisów informacyjnych, wiele krytykujących mdłe odcinki na piechotę, ograniczoną kampanię i nijakie opowiadania. Jedną rzeczą, na którą większość krytyków się zgodziła, było to, że rzeczywista mechanika plecaków odrzutowych i wszystkie scenariusze walki z wykorzystaniem plecaka odrzutowego były wyjątkowymi doświadczeniami.
Dzięki dodatkowemu pakietowi DLC Survivor Missions, który dodaje tryb wyzwań skoncentrowany wyłącznie na najlepszych częściach gry, warto zastanowić się, czy chcesz zobaczyć, co mogło być. Mechanika lotu nadal imponuje w działaniu, i mam nadzieję, że pomysły, które za nimi stoją, zostaną ożywione przez innego programistę na PS4 i Xbox One.
Kolejny
Powiedziałeś, że w strzelankach pierwszoosobowych zabrakło pomysłów? Cóż, nie w sprawie KonsorcjumPonowne uruchomienie 2012 przez Starbreeze (znane również z Ciemność, Bracia, i Chronicles of Riddick: Escape from Butcher Bay). Zamiast tego otrzymaliśmy charakterystyczne wspólne doświadczenie strzelca, które prezentowało jedną z najbardziej agresywnych gier typu shooter / RPG-lite na 360, PC i PS3. Mogłoby to być kolejne wyróżnienie dla EA; z wyjątkiem małego problemu, który prawie nikt nie grał.
Połączenie zbyt ograniczonego marketingu, słabej (i zupełnie niepotrzebnej, jeśli jeszcze dość dopracowanej) kampanii dla jednego gracza, usunięcie konkurencyjnego komponentu z powodu ograniczeń czasowych i złych fanów normalnej serii strzelanek izometrycznych połączonych w całość Konsorcjumwypuszcza więcej cichego puffu niż wybuchowego uderzenia. Krążyły pogłoski, że tytuł pierwotnie uważany był za tytuł otwartego świata, co sugeruje jeszcze więcej zmian w projektowaniu i rozwoju. Pomimo tych wszystkich problemów, gra otrzymała średnią od ponadprzeciętnego odbioru krytyków.
Siła dla Konsorcjum leży w trybie współpracy wieloosobowej. Zawiera dziewięć misji z oryginału Konsorcjum, przebudowany z myślą o nowoczesnych gustach. Oprócz bardzo agresywnej sztucznej inteligencji, gra zapewnia graczom arsenał naruszeń, taktyk i w pełni ulepszonych broni do zabawy.
Być może chcesz, aby półautomatyczny karabin snajperski z przekłuciem pancerza z wirusem uszkodził i rozprzestrzenił się wśród twoich przeciwników, podczas gdy podnosisz osłonę na każdego z twoich kolegów z drużyny. Być może używasz pistoletu przeciwpożarowego, zdolności do samo-ożywienia i EMP, dzięki czemu możesz wskoczyć, zdobyć cel, ogłuszyć wszystkich wrogów i odejść, zanim oni mogą cię uderzyć. Zamiast wymagać od graczy dopasowania do tradycyjnych ról Tank / Healer / DPS / Buff, używasz tego, co działa najlepiej dla ciebie, a twoi sojusznicy mogą nadrobić różnicę. Różne trudności w grze zmieniają także odradzanie się wroga i zachowanie zamiast dawać przeciwnikom większe paski zdrowia.
Jeszcze jeden ważny aspekt dla zmęczonych Gears of War styl grysu to próba połączenia gry Krawędź lustrapaleta kolorów o wysokim kontraście z niemal gotycką wrażliwością na wygląd postaci. Zamiast rozdartych wojną miast i chrząkających żołnierzy, znajdujesz się w zgrabnych budynkach korporacyjnych, walczących z dronami UAV, automatycznymi wieżyczkami i policją. Każda lokalizacja jest charakterystyczna i ma własny, specyficzny motyw.
Podczas gdy społeczność PC jest martwa, wciąż są aktywni fani na PS3 i Xbox 360, którzy grają w trybie multiplayer. Do gry nie wydano DLC, chociaż Starbreeze nadal pracuje nad nowym doświadczeniem Free to Play Zimny rtęć może to wymagać inspiracji Konsorcjum. Podczas gdy fani singli-graczy mają tylko przeciętne szanse na oczekiwanie, fani kooperacji odnieśliby korzyści z nadania temu tytułowi wyglądu, zanim EA wyciśnie wtyczkę z serwerów.
Podczas Metro: Last Light wziął postapokaliptyczną franczyzę na nowe szczyty, wielu graczy (zwłaszcza tych na PS3) przegapiło oryginał Metro 2033. Ma więcej błędów i poważnych zmian w projekcie niż Ostatnie światło, ale oferuje również znacznie bardziej wstrząsające doświadczenie dla graczy 360 i PC. Nawet w trybie normalnym dostępne są pewne scenariusze Ciche Wzgórze poziom „o mój Boże, jak mam to przetrwać?”
Opcje stealth są bardziej problematyczne, więc ci, którzy grali Ostatnie światło najpierw w biegu stealth będą mieć problemy w zależności od tego, czy użyłeś wyciszonej broni, czy noży. Pomimo tych problemów gra wydaje się o wiele bardziej intuicyjna i znacznie mniej czysta Ostatnie światło. Czuje się naprawdę, jakbyś szukał każdego centymetra życia, więc ci, którzy chcą bardziej autentycznego, mniej strzelającego doświadczenia, powinni zdecydowanie spróbować oryginału.
Muszę podać pełne informacje na ten temat: jestem w kredycie „Dziękuję” za ten (na samym końcu jestem „Paradygmat”). Byłem jego fanem, gdy mniej niż tysiąc osób wiedziało, że istnieje w ModDB. Jeśli więc w ogóle martwisz się o moje nastawienie do tego, nie obawiaj się, to w rzeczywistości staje się dość popularne na własną rękę (i zostało nawet przejrzane przez Game Informer), a ja wciąż otwarcie krytykuję rzeczy, które mogłyby zrobić lepiej . Z tym na uboczu ...
Małe i duże: resztki dziadka przypomni Ci czas, kiedy twórcy gier po prostu wpadli na pomysł i uruchomili go. Jest to niekonwencjonalna gra, która wygląda wyłącznie na własne projekty, a nie próbuje dopasować się do konkretnego gatunku. W najbardziej podstawowej wersji jest to platformówka z łamigłówkami, ale z trzema podstawowymi mechanizmami zamiast tylko jednej sztuczki.
Możesz wyciąć prawie wszystko za pomocą lasera, możesz przeciągnąć prawie wszystko za pomocą pazura hakowego i możesz napędzać prawie wszystko za pomocą rakiety. Możesz tworzyć własne mosty, platformy lub odsuwać ściany na swój sposób, aby się rozwijać. Zbudowany na potrzeby silnika fizyki na zamówienie, to niemal miniaturowa piaskownica z opcjami. Pomimo liniowej ewolucji kampanii każdy poziom ukrywa tajemnice i można go rozwiązać na wiele sposobów. W pewnym momencie w pobliżu gry mogłem po prostu wykorzystać moją wiedzę o grze, aby ominąć zagadkę i wszystko nadal działało poprawnie.
Małe i duże: resztki dziadka jest rodzajem gry dla ludzi, którzy naprawdę chcą świeżego doświadczenia, nawet jeśli wciąż ma błędy i małe wpadki ze względu na naturę jego wolności. Punkty kontrolne mogą czasami być niewybaczalne, czas reakcji może zostać przesunięty do limitu w niektórych walkach z bossami, a fizyka może stać się niepewna, jeśli zrobisz coś - naprawdę - ze ściany.
To także świetna gra dla entuzjastów muzyki indie. Jedną z rzeczy, które zbierasz w grze, jest doskonała ścieżka dźwiękowa gry, z niektórymi utworami ukrytymi w miejscach, w których większość gier nawet nie pozwala na dostęp. W połączeniu z bardziej meta-historią o starożytnych bogach możesz odkryć tylko dzięki dokładnym badaniom i zabawnym momentom, które deweloperzy mają w przypadku niektórych stylów gry, a dla kolekcjonerów jest ogromna ilość powtórek.
Jeśli którykolwiek z tych elementów Cię zainteresuje, warto przynajmniej wypróbować wersję demonstracyjną gry Steam. Biorąc pod uwagę dość niskie wymagania do grania na PC, Macu i Linuksie, jest to prawdopodobnie druga najmniej stresująca gra na sprzęcie PC na tej liście, więc nawet gracze konsolowi mogą dać jej szansę.
W razie gdyby Metro 2033 nie była dla ciebie wystarczająco ponura, istnieje jedna opcja, aby sprawdzić zarówno palec spustowy, jak i wytrzymałość moralną. Spec Ops: The Line to jedna z najciemniejszych strzelanek dostępnych na PS3, Xbox 360 i PC. 2K wykonał skok wiary, że gracze docenią ponowne uruchomienie Yagera Spec Ops franczyzowa. Jednak sprzedaż zaledwie przekroczyła milion, a nawet po wydaniu na Playstation Plus, gra nadal nie osiągnęła wiele radaru graczy.
Przeżyjesz przez burzę piaskową nękającą bliski przyszłości Dubaj jako kapitan Walker, członek drużyny Delta Force, która zostaje zepchnięta na skraj, gdy idą do piekła iz powrotem. To, co zaczyna się jako misja rekonesansowa, przeradza się w wojnę, ponieważ twoja moralność i umiejętności są poddawane próbie. Czy zdecydujesz się zabić innego żołnierza, aby się ukryć, czy pozwolisz mu żyć? Czy to cywil, czy skorumpowany żołnierz płaci cenę za sprawiedliwość? Czy jesteś już człowiekiem? Czy to nawet rzeczywistość?
Ci, którzy oczekują tradycyjnego doświadczenia strzeleckiego, muszą porzucić te oczekiwania przy wejściu Spec Ops: The Line. Poza mroczną narracją oferuje znacznie bardziej taktyczny styl sterowania. Strzelanie kładzie nacisk na cel gracza nad automatycznym celem wspomagania każdego strzału, jednocześnie mocno zachęcając do przydzielania celów do drużyny, abyś mógł skupić się na najbardziej naciskających wrogach. Kampania, choć krótka, ma rozgałęzione wybory, które decydują o preferencjach rozgrywki w stosunku do prostych decyzji „dobrych lub złych”. Niepowodzenie jednego stylu gry może skutkować całkowitą porażką alternatywy, ale gra jest kontynuowana. Wielokrotne zakończenia gry zapewniają dramatyczny poziom kontroli nad finałem. Wreszcie gra oferuje genialny port PC, który można skalować do wielu różnych platform.
Gra wieloosobowa była praniem ze względu na kłopotliwą naturę postępu i brak treści zarówno dla misji konkurencyjnych, jak i kooperacyjnych, ale cechowała ją wyjątkowa koncentracja na używaniu taktyki wzroku i taktyki drużynowej, aby odnieść sukces nad super ludzkimi zdolnościami i magicznymi ruchami nożami. Jeśli miałeś właściwe nastawienie, może to być satysfakcjonujące, jeśli nadal całkowicie przeciętne doświadczenie, siedząc gdzieś między strzelaniną drużynową dla kooperacji a strzelanką z ukrycia dla konkurencyjnego trybu wieloosobowego.
Gry z horrorem często mają problemy z utrzymaniem graczy w obawie, gdy nadejdą kolejne. FEAR 3 wszystko, ale rezygnuje z bycia przerażającą grą w pojedynczym odtwarzaczu, ale w Day 1 Studios udało się stworzyć coś wyjątkowego dzięki tej grze wieloosobowej. Pomimo tego, że większość fanów horroru ma wątpliwości co do prawdziwego horroru dobrze działającego w trybie dla wielu graczy, FEAR 3 udało się dostarczyć dzięki jego napiętym trybom. Podczas gdy Soul King był po prostu tworem Deathmatch, każdy inny tryb jest zbudowany wokół jakiegoś super naturalnego elementu, poza kontrolą gracza, wykorzystując takie aspekty, jak przerwy w połowie fali, aby zbudować napięcie.
Skurcze przyjmowały tryb hordy, ale dodawały wizualną blokującą mgłę, nieustępliwych wrogów, ograniczone możliwości zdobywania zapasów potrzebnych do przetrwania, a duch Almy wtrącał się do graczy, oślepiając ich i teleportując po całej mapie.
F *** ing Run uniemożliwia graczom wycofanie się i sprawia, że każdy strzał się liczy, gdy desperacko próbujesz uciec przed nadchodzącą ścianą śmierci, która rośnie głośniej i sprawia, że ekran staje się szary, im bliżej jest.
Soul Survivor obraca się przeciwko tobie, a gdy eliminują twoją drużynę, twoi byli sojusznicy stają się nowymi wrogami. Pod koniec meczu może pozostać tylko jeden gracz, uciekając przed kontrolowanymi przez trzech duchami, mającymi wrogów i próbując pochłonąć duszę gracza.
To było nowatorskie podejście do gry wieloosobowej ze świeżymi pomysłami. Podobnie gra kooperacyjna w grze dodała szereg nowych pomysłów do tradycyjnych strzelanek, pozwalając graczom być duchem Paxtona Fettela, pozwalając ci bawić się lewitującymi wrogami, mając wrogów i pilnując swojego partnera, gdy spowalnia dla ciebie czas.
Podczas gdy w kampanii brakowało prawdziwej intensywności innych trybów gry wieloosobowej, nadal wiązało się z nią wiele zagrożeń. Zrezygnowanie z niektórych tradycyjnych systemów również nie wypadło dobrze, ale nowe pomysły przedstawiły serię, która w innym przypadku była standardem dla trybu wieloosobowego TDM, CTF, KOTH i obróciła go na głowie.
To było wyjątkowe dla wszystkich rzeczy, których nie spodziewałbyś się po horrorze, ale sprzedało się tak słabo, że Dzień 1 jest teraz tylko załogą szkieletu. Podczas gdy publiczne serwery gry są dość wolne, gra ma wierny kult i zdecydowanie warta jest sprawdzenia dla fanów kooperacji i tych, którzy chcieliby zobaczyć więcej eksperymentalnych prób tworzenia gier horrorów.
Oto jeden, który naprawdę cię prześlizgnął, chyba że jesteś częstą przeglądarką niezależnych ofert Steam. Gunpoint, to „2D gra ukradkowa o ponownym okręcaniu rzeczy i dziurkowaniu ludzi”. Wyobraź sobie, że Inspector Gadget jest noirem kryminalnym z takim samym obozem i głupotą, ale z dodatkowym bonusem, umożliwiającym reakcje łańcuchowe i bogactwo zabawnych dialogów między misjami.
Gra ma wersję demonstracyjną, która pozwala na swobodne wypróbowanie pierwszych kilku misji, a ostateczna gra zawiera edytor poziomów. Podczas gdy mechanika okablowania może się przyzwyczaić, gra wydaje się bardzo naturalna i oferuje doświadczenie, którego naprawdę nie można dostać gdzie indziej. Może działać na zasadzie praktycznie wszystkiego, więc jeśli masz komputer, warto to sprawdzić. Należy jednak zauważyć, że edytor poziomów nie ma jeszcze wsparcia Steam Workshop, więc musisz ręcznie zdobyć nowe poziomy od innych fanów gry, ale poza tym to świetny czas.
Warhammer 40K Space Marine to gra, która brzmi zbyt dobrze, aby mogła być prawdziwa. Gra, która pięknie hybryda bijatyki mechaniki z fotografowaniem trzeciej osoby, która działa świetnie w trybie dla jednego gracza i multiplayer. Nie tylko to wszystko, ale gra dokładnie przedstawiająca Warhammer 40K wszechświat i został opracowany przez studio znane tylko z gier strategicznych przed jego wydaniem. Jednak w jakiś sposób Relic ją odciągnął.
Pomimo krytycznego uznania, zachowania aktywnej bazy fanów i przyzwoitych pakietów rozszerzeń DLC, wszystko to wydaje się być na korzyść gry, większość graczy, których spotykam, nawet nie słyszała o grze lub spodziewała się, że będzie to „tylko kolejna strzelanka”. To nie jest zwyczajne.
Możesz przejść od brutalnych zabójstw w walce wręcz do zestrzelenia wszelkiego rodzaju broni od Heavy Bolters do Laser Cannons z łatwością i gracją, która doskonale kontrastuje z ponurą i surową scenerią science fiction. Warhammer 40K był jednym z mrocznych ustawień science fiction, które istniały na długo przed Gears, i posiada jego charakterystyczne podejście do otoczenia ze szczerością. Jest to świat wiecznej wojny i szalonej skali, gdy ludzie w masywnych garniturach walczą z tysiącami kosmicznych wzgórz jak Orkowie i demony z dolnych rejonów Piekła.
Kierunek sztuki jest taki sam, jak miniatury z gry RPG, gra głosowa ma klasę hollywoodzką, bohaterowie czują, że należą do tego świata, a poziomy budzą podziw w skali ich projektów i wiele prób przełamania gry tradycyjna strzelanka „spływająca korytarzem”. Świat ma wyraźny styl i ton, który po prostu się w nim rozkoszuje.
To gra, która kocha swój wszechświat i nie chce niczego więcej, jak być epicką fantazją o mocy bycia Ultramaryną. W ten sposób można przejść nawet do wielu opcji gry wieloosobowej w grze, dając każdemu kibicowi zarówno walkę morską, jak i morską oraz walkę piechoty morskiej i środowiska. Tryb wieloosobowy oferuje trzy różne klasy, z których każda wypełnia odrębną rolę i własną broń do wyboru. Gra daje ogromną przewagę pod względem dostępności, pozwalając ci skopiować ładunek dowolnego gracza, niezależnie od poziomu, jeśli cię zabiją.
Kiedy już będziesz miał wystarczająco dużo zabawy, pokonując przeciwne drużyny marines, możesz zabrać swoich przyjaciół do lochu gry - inspirowanego trybu hordy. Wchodzą czterej żołnierze, żadne Orki nie pozostają żywe, ponieważ polegasz na taktykach i mocach zespołu, aby powstrzymać niekończące się fale wrogów na wielu połączonych mapach, które mają różne bonusy i układy środowiskowe.Jeśli przetrwasz do ostatniej mapy, gra ponownie podnosi poziom trudności i daje ci dodatkowe fale Marines Chaosu, które spychają cię do granicy.
W jednym pakiecie jest tak wiele ofert, ale rozczarowujące jest uświadomienie sobie, że wraz z zamknięciem THQ planowane sequele nigdy nie ujrzą światła dziennego. Jedynym poważnym negatywnym skutkiem jest to, że gra kończy się na kreatorze progatonistycznego kapitana Tytusa. Tryb wieloosobowy ma niefortunne wypełnienie progresji, ponieważ niektóre poziomy nie odblokowują nawet nowego sprzętu bez powodu. Niezależnie od tego, jest to gra warta zachodu, a nie coś, co chcesz przeoczyć jako fan brawlerów lub strzelców.