Zawartość
Mam dwa rodzaje przyjaciół: tych, którzy grają w gry wideo i tych, którzy tego nie robią. Byłem więc zaskoczony zaproszeniem do gry Hobbit: Kingdoms of Middle Earth przez jeden z rodzajów gier innych niż gry.
Byłem ciekawy: jestem beznadziejnym uzależnionym od gier wideo, który zagra cokolwiek, ale co mogłoby zwabić człowieka, który „nie dostaje Twittera” i uważa, że gra to „czas lepiej spędzony na rozmowie z prawdziwymi ludźmi”?
Bałem się najgorszego. Niedawna wysypka „darmowych” gier zaprojektowanych wokół koncepcji dojenia pieniędzy od naiwnych nałogowców, których starannie kultywują, byłaby skierowana do zwykłych konsumentów, takich jak mój przyjaciel. Ale ta gra była oparta na Hobbit- zaufany i szanowany literacki symbol bardziej niewinnego wieku - na pewno nie ma tu złej gry?
Pamiętam, jak posiadłość Tolkiena zaciekle chroniła dzieła Johna Ronalda Reuela i przez wiele lat nawet Hollywood było odrzucane. Hobbit i Władca Pierścieni pozostał bezpieczny przed cynicznymi siłami marketingu.
Po pobraniu tej gry na iOS zdałem sobie sprawę, że nie jest to już oczywiste.Po sukcesie znakomitych filmów Petera Jacksona marka Tolkien wydaje się być dostępna dla wszystkich, którzy chcą wycisnąć trochę pieniędzy z fanów Śródziemia. Lub jako TH: deweloperzy KoMH Kabam umieść go na swojej firmowej stronie:
„Kabam rewolucjonizuje sposób, w jaki gracze z podstawowych gier wideo uzyskują dostęp do rozrywki i płacą za nią”.
Co mówią Amerykanie o przyjmowaniu słodyczy od dzieci?
Nie mogę się powstrzymać przed rozczarowaniem powszechnym przyjęciem modelu marketingowego Las Vegas, który rozprzestrzenia się jak choroba w branży gier. Wydaje się to jeszcze bardziej wulgarne, gdy szanowana własność intelektualna, jak Śródziemie Tolkiena, jest wypaczana do tej komercyjnej przyczyny.Jeśli chcesz, włóż swój własny kalambur o obsesji krasnoludów na złoto, ale myślę, że bardziej trafne jest przesłanie Władca Pierścieni; Krótkowzroczna chciwość i industrializacja człowieka zagraża spokojowi świata.
Równolegle i ironia nie są dla mnie stracone.
Dość rozpaczając nad śmiercią etycznego rozwoju gier, przypuszczam, że powinienem spróbować bezstronnej oceny tego cynicznego zepsucia ukochanego dzieła fikcji ...